Σε ένα κυκλαδίτικο τοπίο όπου η απλότητα αγγίζει την τελειότητα, το «Mario» δεν χρειάζεται να φωνάξει για να ξεχωρίσει. Με σύμμαχο την ουσία, τη συνέπεια και τον διακριτικό γαστρονομικό του λόγο, καταθέτει εδώ και σχεδόν δύο δεκαετίες μια πρόταση που ανανεώνει τη γαστρονομική ταυτότητα της Πάρου.

Πίσω από αυτή την ήσυχη επανάσταση βρίσκεται ο Μάριος Τσαχπίνης, ένας άνθρωπος που έμαθε να εκτιμά την πρώτη ύλη όχι στα λόγια, αλλά στα παιδικά του βιώματα - ανάμεσα σε αμπέλια, μποστάνια και το οικογενειακό ουζερί.

Το «Mario» γεννήθηκε το 2005 στο λιμανάκι της Νάουσας, κατακτώντας με συνέπεια την εμπιστοσύνη ενός κοινού που αναζητούσε ποιότητα χωρίς εκπτώσεις. Σήμερα, στον νέο του χώρο στα Λιβάδια της Παροικιάς, το «Mario» επανατοποθετεί τη γεύση σε ένα περιβάλλον όπου η παράδοση συναντά τη σύγχρονη αισθητική. Όμως η ουσία παραμένει σταθερή: η ανάδειξη της πρώτης ύλης με γνώση, φροντίδα και βαθύ σεβασμό.

Η προσέγγιση στην κουζίνα 

Η γαστρονομική φιλοσοφία του Μario πηγάζει από τις ίδιες τις ρίζες του τόπου. Η πρώτη ύλη δεν είναι απλώς «φρέσκια», είναι ζωντανό στοιχείο μιας αφήγησης - το φρέσκο αυγό από το κτήμα, το κρίταμο από τα βράχια, τα ψάρια από το πρωινό ψάρεμα. Εδώ, κάθε συστατικό κουβαλά μια ιστορία, και κάθε πιάτο προσπαθεί να την αφηγηθεί χωρίς υπερβολές.

Ο executive chef Γιάννης Μαρκουλής, με βαθιά εμπειρία στην υψηλή γαστρονομία και νησιώτικες καταβολές, ηγείται της κουζίνας με ένα μείγμα ακρίβειας και δημιουργικής ευαισθησίας. Η προσέγγισή του δεν είναι επιτηδευμένα μοντέρνα. Είναι ειλικρινής, βαθιά γευστική και πάντοτε επικεντρωμένη στην αλήθεια της πρώτης ύλης. Πάρε για παράδειγμα την κυκλαδίτικη ρεβιθάδα: μαγειρεμένη όλη νύχτα σε πήλινο, σερβίρεται με έναν ζωμό χταποδιού και ψητό χταπόδι που λειτουργεί σαν ήσυχη υπενθύμιση της θάλασσας. Το αποτέλεσμα είναι ταυτόχρονα comfort αλλά και μια μεταγλωττισμένη παράδοση, φτιαγμένη για ουρανίσκους που αναζητούν λεπτότητα χωρίς να θυσιάζουν την αυθεντικότητα.

11 ταβέρνες για νόστιμα θαλασσινά στην Αθήνα

Τίποτα εδώ δεν αφήνεται στην τύχη. Από τις σάλτσες και τους ζωμούς μέχρι τα γλυκά και τα σορμπέ, όλα είναι χειροποίητα. Η επιμονή στη λεπτομέρεια - ακόμη και στις πιο φαινομενικά «απλές» παρασκευές - είναι ορατή παντού. Στο «Mario» βέβαια, η απλότητα δεν σημαίνει ποτέ απλοϊκότητα, αλλά καθαρότητα, σαφήνεια και ισορροπία. Το ανακαλύπτεις δοκιμάζοντας τις ταπεινές ψητές σαρδέλες με ελιά, κάπαρη, λαδοπαξίμαδο και βινεγκρέτ ντομάτας. Το άψογα περασμένο από το τηγάνι καλαμάρι με τη σκορδάτη μαγιονέζα και το σχοινόπρασο είναι ένα γευστικό ποίημα που δεν θέλεις να τελειώσει. Το πιρούνι βυθίζεται ηδονικά στην παριανή μακαρονάδα με ντομάτα, κάπαρη, ελιές και ξινομυζήθρα αποκαλύπτοντας την αληθινή νοστιμιά.

«Η σαφήνεια των γεύσεων είναι βασική μας αρχή» λέει ο σεφ, και αυτό φαίνεται σε κάθε πιάτο. Η παράδοση δεν είναι εδώ μια βιτρίνα νοσταλγίας, αλλά μια ζωντανή μαγειρική βάση που προσαρμόζεται στις σύγχρονες απαιτήσεις, χωρίς να χάνει την ταυτότητά της. Το επιβεβαιώνει το ψητό φιλέτο φρέσκου ψαριού με πουρέ σελινόριζας, ψητά baby μαρούλια και αυγολέμονο αχινού που απογειώνει το πιάτο. 

Η οινική λίστα λειτουργεί ως ισότιμος συνομιλητής της κουζίνας. Με επίκεντρο την ελληνική παραγωγή αλλά και επιλεγμένες διεθνείς ετικέτες, διαμορφώνει έναν γευστικό διάλογο που καλεί τον επισκέπτη να εξερευνήσει τον κόσμο του κρασιού με φαντασία και φινέτσα.

Η μαγεία του μέρους 

Ο χώρος του εστιατορίου αποτελεί φυσική προέκταση αυτής της φιλοσοφίας: λιτός, αέρινος, με ανεμπόδιστη θέα στο Αιγαίο και διακριτικά στοιχεία πολυτέλειας. Το «Mario» επενδύει στη συνολική εμπειρία: την αίσθηση οικειότητας, την άρτια εξυπηρέτηση, το επίπεδο των υπηρεσιών, το ταξίδι της γεύσης που ξεκινά από το πρώτο καλωσόρισμα και ολοκληρώνεται ιδανικά με το τελευταίο ποτήρι κρασί.

Σε μια εποχή που η παράδοση συχνά χρησιμοποιείται σαν διακοσμητικό στοιχείο, ο Μάριος Τσαχπίνης και η ομάδα του καταφέρνουν το αυτονόητο, να την κρατήσουν ζωντανή, σε συνεχή διάλογο με το σήμερα. Το «Mario» δεν είναι απλώς ένα ακόμα εστιατόριο με θέα. Είναι ένας γευστικός προορισμός όπου η ποιότητα δεν είναι μόδα, αλλά στάση ζωής. Ένα μέρος όπου η γεύση έχει ρίζες, αλλά δεν φοβάται να κοιτάξει μπροστά.