Για να βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά, θα σας πω πως στη γωνία της Μητροπόλεως με την Πατρώου, πριν από έναν χρόνο περίπου άνοιξε ένας αλλιώτικος φούρνος με ιδιαίτερα ψωμιά και αρτοποιήματα αργής ωρίμασης. Ergon Bakehouse Athens είναι το όνομά του, ίσως το γνωρίζετε ήδη και βρίσκεται λίγα μόλις μέτρα από το ΕRGON House της Μητροπόλεως. Ωστόσο αυτό το bakehouse δεν είναι παρά η αιχμή του δόρατος. Τι εννοώ; Πρόκειται για ένα ολόκληρο project που εκτείνεται σε όλο το νεοκλασικό κτίριο στο οποίο στεγάζεται, το οποίο συνδυάζει την αρτοποιία με την εστίαση και τη διαμονή. 

Ένα αλλιώτικο project που μοσχοβολά προζύμι

Αν προσπεράσεις το σημείο λιανικής του φούρνου στην Πατρώου, θα βρεθείς στην προέκτασή του, το 72H Eatery -72 ώρες δηλαδή, όσες χρειάζεται να ξεκουραστεί η ζύμη και να ωριμάσει. Εδώ μπορείς από το πρωί να απολαύσεις προζυμένια ψωμιά, sourdough pastries, ζύμες ημέρας, πίτσα με ζύμη biga κατευθείαν από τον φούρνο που κυριαρχεί στο χώρο αλλά και διάφορα πιάτα ημέρας, συντροφιά με ένα ποτήρι κρασί ή κάποιο cocktail. Στους επόμενους ορόφους βρίσκονται τα 29 δωμάτια του ERGON Bakehouse τα οποία είναι σχεδιασμένα από την Urban Soul Project και στη διακόσμησή τους συνδυάζουν στοιχεία με έμπνευση από τον κόσμο της αρτοποιίας. Στον τελευταίο όροφο του ERGON Bakehouse, βρίσκεται το εστιατόριο +2H, ο προορισμός μας. 

Πόσα new age bakeries χωρά πια αυτή η πόλη;

Το εστιατόριο +2H

Πρόκειται για έναν πειραματικό χώρο που πήρε το όνομά του από τον χρόνο που απαιτείται για να εκτιμήσει κανείς πλήρως την εμπειρία που του προσφέρει - δηλαδή 2 ώρες μετά την ξεκούραση της ζύμης για 72 ώρες. Τόσες πάνω κάτω χρειαστήκαμε κι εμείς. Γενικά, ό,τι συμβαίνει εδώ είναι συνυφασμένο με τη ζύμη, το αγνό προζύμι και τις μορφές που μπορεί να πάρει. Η διακόσμησή του είναι minimal και συνδυάζει μέταλλο, ξύλο, γυαλί και κεραμικά πλακάκια που θυμίζουν τα πυρότουβλα που είναι χτισμένοι οι ξυλόφουρνοι. Με μια γρήγορη περιστροφή του κεφαλιού η ματιά αγκαλιάζει τη σκεπή της Μητρόπολης, τους τελευταίους ορόφους, τα μπαλκόνια και τις σκεπές των γύρω κτιρίων.  

Το μενού

Εδώ ο έμπειρος chef Παναγιώτης Ξάνθης -με συνοδοιπόρους του το Νίκο Χανδόλια Ηead Creative Baker της ERGON στο πηδάλιο του 72H Bakery και τον Pαstry Chef Μάρτιν Κιτάν- εξερευνά τα όρια της ζύμης, χωρίς έθνικ περιορισμούς. Ο κατάλογός του έχει μια ξεχωριστή λογική και οι κατηγορίες που περιλαμβάνει είναι: Ωμά και σαλάτες, Βούτες που σερβίρονται με προζυμένια ψωμιά ημέρας, Pasta και Schnitzels, Flatbreads και επιδόρπια. Μέσα του θα βρεις αναφορές σε πιάτα που ίσως να τα συνάντησες κι εσύ κάποτε σε κάποιο ταξίδι σου κάπου στον κόσμο. Μια ceasar’s salad, ένα άκοπο νιόκι, ένα χοντρό udon noodle ή ένα flatbread πλάι σε μια Λιβανέζικη μελιτζανοσαλάτα. 

Εμείς ξεκινήσαμε με μια ιδιαίτερα δροσερή σαλάτα με χοντρά κομμάτια από κινέζικο λάχανο, ένα μαγικό dressing αντζούγιας, λεπτοτριμμένο κασέρι Ξάνθης και τραγανά κομματάκια speck, που θύμιζε τη Ceasar’s στα καλύτερά της. Δεν αντισταθήκαμε στο υπερνόστιμο baba ghanoush με fior di latte, πικάντικο zaatar και ρόδι και κάναμε μέσα της τις βούτες μας με μια ποικιλία από προζυμένια ψωμάκια με τα οποία έφτασε παρέα στο τραπέζι. Eντυπωσιαστήκαμε με την ναπολετάνικη ζύμη πίτσας που περιγράφει ο κατάλογος ως flatbread με ντομάτα, γαρίδα, καπνιστό κατίκι, spianata piccante -ένα ιδιαίτερο ιταλικό σαλάμι και βασιλικό. Από pasta δοκιμάσαμε το cacio e pepe με καβούρι και λεμόνι, ένα πληθωρικό πιάτο θαλασσινής έμπνευσης που καθόλου δεν θύμισε την κλασσική ιταλική μακαρονάδα αλλά ήταν τόσο νόστιμο που ξεχάσαμε πως λένε κι εκείνο κι εμάς. Όσο για το χοιρινό σνίτσελ ήταν υπερτεράστιο και τέλεια παναρισμένο με μια τραγανή κρούστα, ενώ συνοδευόταν με σαλάτα coleslow με καμμένο λάχανο και μια ιδιαίτερη sauce. Από επιδόρπια δοκιμάσαμε τα άπαντα, δηλαδή και το προφιτερόλ και την Αλάσκα, αλλά την καρδιά μου έκλεψε η παγωμένη από μέσα και καμένη απ’ έξω Αλάσκα. Συνοδεύσαμε το πλούσιο δείπνο με λευκό κρασί, αλλά εσείς μπορείτε να επιλέξετε και κάποιο από τα εμπνευσμένα cocktails του Ανδρέα Γιαπράκα.