Η Βαρκελώνη είναι μια καλόβολη πόλη. Διχασμένη ανάμεσα στον ισπανικό βορρά και τη νότια Ευρώπη, η πρωτεύουσα της Καταλονίας λατρεύει το ωραίο. Μια πόλη που θα σε δέσει γερά στα δίχτυα της, μέσα από τα παραμυθένια τοπία του Gaudi, τη μεσαιωνική της αύρα, αλλά και μια απίστευτη ενέργεια. Εδώ, η χαρά της ζωής απευθύνεται σε όλες τις αισθήσεις, σε μια πόλη που δεν κοιμάται ποτέ.

Σε κάθε βήμα της, σου θυμίζει πως η ζωή είναι γιορτή, μουσική και τάπας στη λιακάδα. Aν έχεις μικρά παιδιά και αναρωτιέσαι ποιο θα ήταν το ιδανικό αλλά και το πιο άνετο ταξίδι για να ξεκινήσουν τη μύησή τους στα κάλλη της Ευρώπης, η απάντηση είναι μόνο μία: η Βαρκελώνη.

Αν πάλι δεν έχεις παιδιά, η πρωτεύουσα της Καταλονίας, θα σε επιστρέψει πίσω στην ηλικία της πιο ξέφρενης φαντασίας, θα σου δείξει κάτι πρωτόγνωρο και μοναδικό: πως μια μεγάλη πόλη μπορεί να χτιστεί με υλικά την ονειρική διάθεση της εποχής του σουρεαλισμού, πώς μια πόλη μπορεί να χτιστεί πάνω στο υλικό των παραμυθιών, πώς μια πόλη μπορεί να γκρεμίσει μέσα σου τις ευθείες γραμμές της αρχιτεκτονικής, να τις αντικαταστήσει με κούρμπες, στρογγυλάδες και χρώμα εκτυφλωτικό. 

Η προσγείωση στη Βαρκελώνη, σου δίνει μια πρώτη, κατατοπιστική άποψη της μεσογειακής μητρόπολης, που διατηρεί ακόμα την ανθρώπινη διάστασή της, στριμωγμένη ανάμεσα στους καταπράσινους λόφους, το γαλάζιο της θάλασσας και τον ορεινό όγκο του Collserola.

Το πρώτο που σε εντυπωσιάζει όταν επιχειρείς να ανακαλύψεις την πόλη ξεκινώντας από την παραλία, είναι η ονειρεμένη ποιότητα ζωής που έχει να σου προσφέρει. Από το Ολυμπιακό λιμάνι με τους δυο ουρανοξύστες, μέχρι τη λαϊκή γειτονιά της Barceloneta και τις επάλληλες παραλίες δίπλα ακριβώς στην προκυμαία με τους εξωτικούς φοίνικες και την υπαίθρια γλυπτοθήκη, η Βαρκελώνη είναι ένα διαφορετικό θαύμα σε κάθε στροφή του δρόμου. 

«Ramblas por aqui, ramblas por alla. Es la rumba de Barcelona» τραγουδάει ο Manu Chao: η σπονδυλική στήλη της πόλης, εκεί που θα καταλήξεις οποιαδήποτε διαδρομή και να διαλέξεις, ένα ανοιχτό θέατρο που δεν καταλαβαίνει από ωράρια, ο πεζόδρομος της Ramblas ανηφορίζει στην καρδιά της πόλης που δεν χαλαρώνει ποτέ, που σε παρασύρει με την αστείρευτη ενέργειά της. Συναυλίες, μουσικοί, ανθρώπινα αγάλματα σε κάθε μοντέλο, από τον Σαρλό μέχρι τον Χριστόφορο Κολόμβο και γενικώς ένα ατέλειωτο εικοσιτετράωρο πάρτι. 

Στα πεζοδρόμια, μαγαζιά, καφέ και εστιατόρια. Μια μικρή στάση στη γλυκιά αρμονία της πλατείας Reial, που αντανακλά τη ζεστασιά του Νότου, το μεσόγειο ταμπεραμέντο, εδώ που μαζεύονται όλοι οι εναλλακτικοί μουσικοί της πόλης.

Και η βόλτα συνεχίζεται στον λαβύρινθο με τα στενά, πεζοδρομημένα σοκάκια του Barri gotic, τη μεσαιωνική γειτονιά, πολιτικό και θρησκευτικό κέντρο της πόλης. Μόλις πέσει η νύχτα, το δρομάκι del Bisbe χρωματίζεται το δικό του μυστήριο, αυτοσχέδιοι μουσικοί και μεσαιωνικές μελωδίες, σαν ταξίδι στον χρόνο, πίσω στην εποχή που το κομιτάτο της Βαρκελώνης ήταν μεγάλη ναυτική δύναμη, χάρη στο εμπόριο με τη Μεσόγειο. 

Στην καρδιά της τουριστικής Βαρκελώνης, η πανέμορφη γειτονιά του Gotico συνδυάζει ιστορία και κάθε λογής καταστήματα, μπαρ και εστιατόρια. Εδώ, εύκολα χάνεσαι για μια ολόκληρη μέρα στα πεζοδρομημένα σοκάκια και αν δεν βάλεις φρένο, δεν θα προλάβεις τη μαγική γαλήνη της μονής Pedralbel. Πραγματικό κόσμημα του καταλανικού γοτθικού ρυθμού, ένας ιερός χώρος που περιλαμβάνει μια μονή με τρεις αρμονικές σειρές από λεπτοκαμωμένες καμάρες, όπου το νερό της πηγής κυλά κάτω από τα κυπαρίσια, τους φοίνικες και τις πορτοκαλιές. Οι ύμνοι των μοναχών αντηχούν στη μεσαιωνική αρχιτεκτονική που φιλοξενεί τη συλλογή Thyssen, με αριστουργήματα του Καναλέτο, του Τισιανού και του Βελάσκεθ…

Λίγο πιο πάνω, ο λόφος του Tibiado με την καταπληκτική θέα και τις καταπράσινες αροκάριες. Και στην κορυφή, ο πύργος που στεγάζει το ξενοδοχείο La Florida, αγαπημένο της υψηλής κοινωνίας της Βαρκελώνης στη δεκαετία του ’50.  

Πίσω και πάλι στο κέντρο, για μια επίσκεψη στο πάρκο Ciutadella, σύμβολο του μοντερνισμού και ένα από τα σημεία που προτιμούν για τα ραντεβού τους οι ντόπιοι. Κάπου εδώ κοντά και το απόλυτο αριστούργημα του Domenech i Montaner, του αρχιτέκτονα-σύμβολο του καταλανικού μοντερνισμού, το Palau de la Musica catalana. Νεο-μπαρόκ πρόσοψη που φαντάζει σχεδον απόκοσμη στα σκοτεινά δρομάκια που το περιστοιχίζουν και ένα μοναδικό θέατρο στο εσωτερικό, που αποτελεί κομμάτι της Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Στο auditorium με τα μαγικά φώτα και τα χρώματα, μένεις κυριολεκτικά άφωνος. Κολόνες καλυμμένες με πολύχρωμα κεραμικά, εξώστες στολισμένοι με κρύσταλλα, πολύχρωμα βιτρό και κάτι ακόμα πιο εκπληκτικό: ο τεράστιος ανεστραμμένος θόλος από πολύχρωμο γυαλί με τα λουλουδιαστά μοτίβα. 

Πάνω ακριβώς από την πλατεία Catalunya, αξίζει να περιπλανηθείς στη γειτονιά που εκφράζει περισσότερο από όλες τον καταλανικό μοντερνισμό. Ο κεντρικός της άξονας, το passeig Gracia, ένωσε την  πόλη με το χωριό Gracia, που σήμερα έχει πια ενσωματωθεί στη Βαρκελώνη. Μια λεωφόρος με κομψούς φανοστάτες από φερ-φορζέ, κεραμικά παγκάκια, στρωμένη με εξαγωνικά  πλακάκια εμπνευσμένα από σχέδια του Gaudi, που συγκεντρώνει κάποια από τα καλύτερα δείγματα του καταλανικού μοντερνισμού: Οι ντόπιοι αποκαλούν «manzana de la discordi» (μήλο της έριδας) το οικοδομικό τετράγωνο ανάμεσα στις οδούς Consell de Cent και Arago, που περιλαμβάνει το οίκημα Batlo του Gaudi, το Casa Lleo Morera του Domenech i Montaner και το νέο-γοτθικό Casa Ametller του Puig i Cadalfalch. Από τους τρεις διάσημους αρχιτέκτονες, μόνο η φήμη του Gaudi κατάφερε να ξεπεράσει τα εθνικά σύνορα, εντάσσοντάς τον στο πάνθεον των οραματιστών καλλιτεχνών. 

Το μεγαλείο του Gaudi: Από το απόκοσμο Casa Batllo στην εμβληματική Sagrada Familia

Διασημότερο δείγμα της υδιοφυίας του Gaudi το Casa Batllo με την κεραμική πρόσοψη και την κυματιστή σκεπή με τα λέπια που μιμούνται το σώμα του δράκου. 

Ο νυχτερινός φωτισμός το κάνει ακόμα πιο απόκοσμο. Η φαντασία του δημιουργού του συνεχίζει ακάθεκτη και στο εσωτερικό αυτού του σπιτιού, που ανακαινίστηκε κάπου ανάμεσα στα 1904 και 1907. Μπαίνοντας στα διαμερίσματα είναι σαν να μπαίνεις στο «Όνειρο». Από τα συρόμενα παράθυρα μέχρι τον εκπληκτικό φυσικό φωτισμό, τις κούρμπες στις κουπαστές της σκάλας και το τζάκι, ο Gaudi χρησιμοποίησε διάφορα τεχνικά τεχνάσματα για να κάνει το χώρο όσο πιο λειτουργικό γίνεται. 

Λίγο πιο πάνω, στην ίδια λεωφόρο, υπάρχει μια χαρακτηριστική πολυκατοικία: η casa Mila, πιο γνωστή ως «Pedrera», το τελευταίο αστικό δημιούργημα του Gaudi, που στην εποχή του ξεσήκωσε τεράστια πολεμική. Η επιβλητική του κυματιστή πρόσοψη, με τις φερ-φορζέ διακοσμήσεις στα μπαλκόνια, μπορεί και να μην σε προϊδεάσει για όσα σε περιμένουν στο εσωτερικό: την εντυπωσιακή οβάλ αυλή, με τους επικλινείς τοίχους που φαρδαίνουν προς τα πάνω, αφήνοντας το φως να εισχωρήσει μέχρι τα βάθη του πηγαδιού και κυρίως την ταράτσα-έκπληξη που εκφράζει πιο πολύ από οτιδήποτε τη θεατρικότητα της αρχιτεκτονικής του Gaudi. 

Oι σκεπές της Pedrera σε ταξιδεύουν σε έναν ονειρικό κόσμο, όπου τα τζάκια και τα στόμια των εξαερισμών, μεταμορφώνονται σε στρατιώτες επιστημονικής φαντασίας. Μοναχικοί ή συγκεντρωμένοι σε ομάδες, στέκουν ακίνητοι πάνω από το θόρυβο της πόλης που απλώνει στα πόδια σου τα πιο διάσημα μνημεία της, όπως τη Sagrada Familia ή τον καινούριο κωνικό πύργο του Jean Nouvel. Ένας φαντασιακός κόσμος, που γίνεται ακόμη πιο μαγικός τις νύχτες του καλοκαιριού, όταν η ολοφώτιστη ταράτσα ζωντανεύει από τις τζαζ συναυλίες. 

Στο πάρκο Guel, στον τομέα Le Secteur, ο Gaudi μεταμορφώνεται σε παιδί, για να δημιουργήσει την πιο απίστευτη πόλη-κήπο:  περίπτερα κατευθείαν βγαλμένα από κάποιο παιδικό παραμύθι, φουγάρα σε σχήμα μανιταριού, ένας πύργος με σταυρό σε τέσσερις άξονες, μια σαλαμάνδρα στολισμένη με πολύχρωμα κεραμικά θραύσματα που οδηγεί σε ένα δωρικό επιστήλιο, που προοριζόταν να στεγάσει την αγορά της φουτουριστικής πόλης, το διάσημο παγκάκι του περίφημου κεραμίστα Jugol που είναι καλυμμένο με σπασμένα azulejos. Από το λοφάκι με τους τρεις σταυρούς,  πανοραμική θέα στην πόλη και τους πράσινους πνεύμονές της. 

Στο βάθος, η αυστηρή σιλουέτα του καθεδρικού ναού, σύμβολο της Βαρκελώνης και ένα από τα τελευταία έργα του Gaudi: το μισοτελειωμένο αριστούργημα της Sagrada Familia. Η πνευματικότητα που κυριαρχεί σε  όλο το έργο του, εδώ παίρνει την πιο μεγαλοπρεπή της διάσταση.

Τέλος, η διαδρομή στα χρόνια του μοντερνισμού αναπόφευκτα καταλήγει στο παλιό χωριό της Gracia, στο τέλος του ομώνυμου passeig.

Από τον Gaudi μέχρι τον Dali και από τον Picasso μέχρι τον Miro και τα πνευματικά τους παιδιά, τον Antoni Tapies και τον Barcelo, η πόλη αγαπάει ιδιαίτερα το πρωτοποριακό πνεύμα και τις εικαστικές τέχνες, γενικότερα. 

Η καταλάνικη ψυχή, διχασμένη ανάμεσα στη λογική και τη φαντασία, είναι ένα μείγμα καλής θέλησης (seny) και δημιουργικότητας (rauxa) και όπως λένε οι ίδιοι οι καταλανοί, από αυτό τον συνδυασμό προκύπτει η ικανότητά τους να συνδυάζουν τόσο αρμονικά το τερπνόν μετά του ωφελίμου. 

Γειτονιές γεμάτες αρώματα, γεύσεις και τέχνη

Στη λαϊκή συνοικία Ribera, εκεί που δεν φθάνουν οι ορδές των τουριστών, δεν υπάρχει βδομάδα που να μην ανοίξει και ένα καινούργιο μαγαζί, κάτω από τους θόλους των παλιών πολυκατοικιών. Εκτός από την carrer Montcada με τα μουσεία της (ανάμεσά τους και το μουσείο Picasso που στεγάζεται σε ένα μεσαιωνικό παλάτι) η Ribera διατηρεί ατόφια την καταλάνικη ψυχή της. Αρκεί να χαθείς στα δρομάκια της για να γεμίσεις από την αυθεντική και ζωντανή ατμόσφαιρά της, ανάμεσα σε μυρωδιές από κολόνια και μπακαλιάρο. 

Νότια της Ribera, το el Born έχει εξελιχτεί σε μια από τις πιο καυτές γειτονιές της πόλης. Εστιατόρια, tapas bars, καταστήματα με ρούχα και ντιζάιν, γκαλερί και εκθέσεις, στριμώχνονται ασφυκτικά στα γραφικά του δρομάκια. 

Μια ανάλογη ατμόσφαιρα κυριαρχεί και στο Raval, από την άλλη πλευρά της Ramblas. Μια λαϊκή γειτονιά γνωστή και σαν «barri xino» (κινέζικη συνοικία), που τον περασμένο αιώνα ήταν η πιο κακόφημη της πόλης. Στο νότιο Raval τίποτα δεν έχει αλλάξει από παλιά: οι γραφικές αγορές με τα νέον φώτα, τα ολάνθιστα μπαλκόνια που αναδύουν μυρωδιές από μαροκάνικες ταζίν και ινδικό κάρι. 

Αντίθετα, ο βόρειος τομέας αναπτύσσεται με γρήγορους ρυθμούς. Το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης της Βαρκελώνης (ΜΑCBA), που άνοιξε στα τέλη του 1995, αποτελεί μέρος ενός τεράστιου σχεδίου αστικής αναμόρφωσης. Ένα λευκό, μοντέρνο κτίριο με καθαρές γραμμές, σχεδιασμένο από τον Richard Meier, επιβάλλεται ανάλαφρο στη μέση της πλατείας που λατρεύουν οι μανιώδεις σκέιτερς με τα ακροβατικά τους. Η μόνιμη συλλογή του περιλαμβάνει το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, καταλανούς αλλά και ξένους καλλιτέχνες (Dubuffet, Hans Hofmann, Calder, Tapies...)  

«Life is art. Art is life» το σύνθημα που κάπου θα πάρει το μάτι σου στη Rαval συνοψίζει τέλεια τη διάθεση που επικρατεί στην καταλανική πρωτεύουσα. Από τη δεκαετία του ’70, η Βαρκελώνη έχει γεμίσει τους δρόμους της με γλυπτά: την περίφημη «Γυναίκα με πουλί» του Miro, στο ομώνυμο πάρκο, τον «Δαβίδ και Γολιάθ» του Antoni Llena κοντά στο ολυμπιακό χωριό και τον χοντρό μπρούτζινο γάτο του Botero στην Rambla del Rava. Η Βαρκελώνη ξέρει να ζει, να ξενυχτά αλλά και να αγαπά με πάθος την τέχνη, το ντιζάιν και τη μόδα.

Βαρκελώνη: Πόλη-παράδεισος και για τα παιδιά 

• Τα άπαντα του Gaudi είναι η μεγαλύτερη απάντηση στην παιδική φαντασία: Κάζα Μιλά, Σαγράδα Φαμίλια, Πάρκο Γκουέλ, Κάζα Μπατλιό.
• Το Ίδρυμα Χουάν Μιρό και ο Μιρό ο ίδιος ειδικότερα, δεν αφήνει ασυγκίνητο κανένα παιδικό μάτι.
• Aνεβείτε στο λόφο Μονζουίκ. Θέα στα 213 μέτρα υψόμετρο κι ένα κάστρο που στεγάζει το Στρατιωτικό μουσείο όπου θα χαζέψουν όπλα και στολές από κάθε χώρα και κάθε ιστορική περίοδο.
• Κι αφού ανεβήκατε ως εδώ, δεν θα χάσετε το Ανέλα Ολύμπικα, το Ολυμπιακό Στάδιο, το Παλάου δε Σαν Ζόρντι του Αράτα Οσοζάκι που μοιάζει με UFO και τον πύργο επικοινωνιών του Καλατράβα.
• Στο Ολυμπιακό λιμάνι θα πάρετε το τελεφερίκ που θα σας ξεναγήσει εναερίως και πανοραμικά σε όλα τα θαυμαστά ολυμπιακά έργα.
• Τη Las Ramblas θα την ανεβοκατεβείτε πολλές φορές, πάντα με τον ίδιο ενθουσιασμό, γονείς και παιδιά. Ατραξιόν σε κάθε βήμα, άνθρωποι αγάλματα, μουσικές, κλόουν, ξυλοπόδαροι, μαριονέτες, κλουβιά με πουλιά και όλα του κόσμου τα παράξενα.
• Στο Ναυτικό Μουσείο (στην οδό Αvinguda de les Drassanes) τα παιδιά θα μυηθούν στη ναυτική ιστορία της Βαρκελώνης, κυρίως, όμως, θα δουν την εντυπωσιακή Λα Ρεάλ-60 μέτρα-τη ναυαρχίδα του Ιωάννη της Αυστρίας και μέσα από ένα διαδραστικό θέαμα 45 λεπτών, θα βιώσουν τη ζωή πάνω στη γαλέρα, θα αντιμετωπίσουν τροπικές καταιγίδες και θα εξερευνήσουν το βυθό με το υποβρύχιο Ικτίνεο.

• Aν τους αρέσει η ιστορία, στο Μουσείο Φεδερίκο Μαρές, στην πτέρυγα με τον ορεκτικό τίτλο «Ρομαντικό Μουσείο» θα μάθει και θα δει τα πάντα για την καθημερινή ζωή από τον 15ο μέχρι τον 20ό αι.:κοσμήματα, βεντάλιες, κουρδιστά παιχνίδια και κούκλες, οικιακά σκεύη. Placa de Sant lu, δωρεάν.
• Αν έχεις αγοράκι, σίγουρα θα είναι φαν της Barca. Θα σε λατρέψει αν τον πας στο Μουσείο του ποδοσφαιρικού συλλόγου της ομάδας, με βίντεο, φωτογραφίες και όλα τα τρόπαια της ομάδας. Στην έξοδο θα ψωνίσει όλα τα φετίχ του σε γκάτζετ. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι θα εντυπωσιαστεί-κι εσύ μαζί- με το εκπληκτικό στάδιο Νόου Κάμπ, με χωρητικότητα 120 000 θεατές. Θα το βρεις στην οδό Carrer Aristides Maillol.
• Kι αν δεν είναι του ποδοσφαίρου θα είναι της ταυρομαχίας. Κι αν δεν είναι, θα γίνει, άμα επισκεφτείτε την παραμυθένια Αρένα Μονουμεντάλ, με το Μουσείο των Ταυρομαχιών, ένα από τα πιο ασυνήθιστα της πόλης: κοστούμια, κάπες, φωτογραφίες, αφίσες και ταριχευμένα κεφάλια ταύρων. Στην οδό Gran Via de les Corts.
• To Παλάου δε Μαρ, είναι μάλλον θεματικό πάρκο, ένα περίεργο και διασκεδαστικό μουσείο, όπου με διάφορες διαδραστικές διαδικασίες, το παιδί θα μάθει τα πάντα για την ιστορία της πόλης, από την προϊστορία μέχρι σήμερα. Θα ιππέυσει το άλογο ιππότη, θα οδηγήσει τραμ, θα μπει σε καταφύγιο, θα αγγίξει τα εκθέματα. Στην Placa Pau Vila 3, Port Vell.
• Στο πανέμορφο πάρκο Δε λα Σιοταδέλα, βρίσκεται και το Ζωολογικό μουσείο με τη συναρπαστική αίθουσα των φαλαινών και μια βιβλιοθήκη ήχων, όπου θ’ακούσει όλες τις φωνές των Ζώων. Στην οδό Passeig Lluis Companys.
• Aν όλα του άρεσαν, το πάρκο «Μαγικό Βουνό» στο όρος Τιμπιντάμπο, θα το ξετρελάνει. Πανοραμική θέα στην πόλη, όλα όσα μπορεί να προσφέρει ένα καλό λούνα παρκ αλλά και παιχνίδια υψηλής τεχνολογίας.

Μοναδικές εμπειρίες

• Πήγαινε να παρακολουθήσεις μια ταυρομαχία στην Plaça de Braus Monumental.
• Μυήσου στην μεγαλύτερη ισπανική τέχνη, μέσα από το Μουσείο Πικασό, το μουσείο Νταλί και τις fondations Miro και Antony Tapies.
• Αν βαριέσαι τη σύγχρονη τέχνη πήγαινε να δεις κάτι πιο πρωτότυπο, όπως το Μουσείο Ποδoσφαίρου ή το Μουσείο Σοκολάτας με σοκολατένια αντίγραφα των γνωστότερων μουσείων της πόλης.
• Αυθεντικό φλαμένκο στο El Tablao de Carmen, carrer dels Arcs 9, Montjuic, 933256895.
• Να χαθείς στα μεσαιωνικά στενά του Barri Gotic τα οποία εκτός από γραφικά είναι και γεμάτα μαγαζιά, για shopping με άποψη.
• Να επισκεφτείς τον Ζωολογικό κήπο και το Ενυδρείο.
• Η επίσκεψη στο Εθνικό Μουσείο για μια συνολική ιστορική εικόνα της πόλης και της Ισπανίας γενικότερα.

Η Αγορά της Boqueria

Η αγορά της Boqueria είναι από μόνη της είναι αξιοθέατο, στην καρδιά της πόλης. Αρώματα, χρώματα και όλες οι γεύσεις της καταλάνικης κουζίνας, με μικρά tapas bars που σου ψήνουν επιτόπου ό,τι φρεσκότερο από τους πάγκους της αγοράς, μαζί με εξωτικούς χυμούς που στύβονται επιτόπου.

Τα νοστιμότερα τραπέζια 

Όσον αφορά το φαγητό, πάρε χαρτί και μολύβι, γιατί έχεις πολλά να σημειώσεις:

• Los Caracoles, Escudellers 14, (τηλ. 933023185) Στην ίδια εντυπωσιακή σάλα από το 1835, ο ναός της παραδοσιακής καταλάνικης γαστρονομίας.

• El Xampanyet, Carrer Montcada 22, (τηλ. 933197003). Η ίδια οικογένεια στο τιμόνι, από το 1930. Από τότε που δίπλα άνοιξε το Μουσείο Πικάσο τα κυβικά-και η πελατεία-έχουν ανέβει σε άλλα, υψηλά επίπεδα. Σαμπάνια, cidre, καταπληκτικά tapas, ζωντάνια, αυθεντική ατμόσφαιρα και ωραίος κόσμος.
• La Venta, placa Dr. Andreu. Πάνω στον λόφο της Tididabo, ένα κλασικό εστιατόριο σταθερή αξία, αφιερωμένο στην καταλάνικη γαστρονομία. Ραβιόλι από γαρίδες γεμιστά με πράσο, ελαφρύ tuquet σουπιάς με καραβίδες, αγριογούρουνο ραγού με μαρμελάδα λεμόνι. Σταθερή αξία.

• L’Olivé, Balmes 47, 9 (τηλ. 34521990). Μοντέρνο και λιτό ντεκόρ στην υπηρεσία της καταλάνικης γεύσης. Σε μια πολύ χαλαρή ατμόσφαιρα, θα δοκιμάσεις σπανάκι αλά καταλάν, μαύρο ρύζι με σουπιές, μανιτάρια σοτέ με ντόπιο λουκάνικο, ψάρια a la plancha, περιστέρι με ποπιέτες από λάχανο.
• Flash flash, la Granada del Penedès 25, (τηλ. 932370990). Εδώ και σαράντα χρόνια οι ντόπιοι το προτιμούν τόσο για το pop art χαρούμενο ντεκόρ όσο και για τις ομελέτες και τα χάμπουργκερ.

• Sept Portes, passeig Isabel 14, (933193033). Παλιά μπρασερί του 1836. Τοίχοι με επένδυση ξύλου και azulehos, που έχουν δει με τα μάτια τους πολλούς από τους διάσημους αυτού του πλανήτη: Picasso, Dali, Che Guevara, Maria Callas, Οrson Welles, Garcia Lorca και τον βασιλιά Juan Carlos. Άψογοι σερβιτόροι με λευκά σακάκια και παπιγιόν και ένα μπαλέτο από τοπικές σπεσιαλιτέ: εσκαλόπ, παέγια, κανελόνι, ψάρια και θαλασσινά.
• 4 Gats, carrer Montsio 3bis, (933024140).  Ένα παλιό σπιτάκι σε κάποιο δρομάκι του barri gotic, στέκι άλλοτε όλων των καλλιτεχνών της πρωτοπορίας. Ο Picasso εξέθεσε εδώ για πρώτη φορά τα έργα του, ζωγράφισε τους τοίχους και σχεδίασε το μενού. Μπορείς να πας απλά για ένα ποτό ή να παραγγείλεις κάποια καταλάνικη σπεσιαλιτέ, τίμια φτιαγμένη και σε πολύ καλή τιμή. Το απόλυτο ρετρό!

• Για καλό tapas θα πας στο Taller de Tapas, C.de l’Argenteria 51 (Santa Maria del Mar), 932688559.

Vamos a tapear

Οι Ισπανοί έχουν ψιλιαστεί ότι τα μεζεδάκια τους, τα tapas, έχουν εξελιχτεί σε παγκόσμια μόδα, με αποτέλεσμα το 90% να κυκλοφορεί σε τουριστικό πακέτο που ουδεμία σχέση έχει με την παράδοση. Σαν να λέμε «greek salad» στην Πλάκα. 

Στο σαβουάρ βίβρ του tapear, κάνε όπως οι ντόπιοι, που όταν βγαίνουν για tapas περνούν από όσα περισσότερα μπορούν, πίνουν από μια μπίρα με μερικά μεζεδάκια στο καθένα και βουρ για το επόμενο. 

Μία μοναδική εμπειρία

Μην παραλείψεις μία επίσκεψη στο La Paloma, carrer Tigre 27, 933016897. Η βιομηχανική πρόσοψη δεν σε προετοιμάζει καθόλου για τη μεγαλοπρέπεια και το παραμυθένιο ντεκόρ στο εσωτερικό. Ιστορικό dance hall με προγράμματα που συνήθως διαρκούν 3 ώρες. Ψάξε το πρόγραμμα στο internet και κλείσε θέση!

Για ψώνια

• Καλωσήρθες στη χώρα του αγαπημένου Zara, το οποίο και θα συναντήσεις σε κάθε σχεδόν γωνιά του δρόμου. Μην το περιφρονήσεις, μέσα του κρύβει συλλογές που δεν φτάνουν ποτέ στην πατρίδα μας.
• Στο passeig de Gracia θα βρεις μαζεμένες όλες τις ακριβές, πολυτελείς φίρμες του πλανήτη.
• Η Βαρκελώνη είναι η πόλη των παπουτσιών: Camper και όχι μόνο σε απίστευτα σχέδια και χρώματα και σε οικομομικές τιμές.
• Το El Corte Ingles είναι η οικονομική τοπική αλυσίδα που τα έχει όλα. Ενδιαφέρον έχει μόνο το ισόγειο, για τις φθηνές φιρμάτες τσάντες και τη συλλογή με τα σουβενίρ. Η πιο άρτια και πιο φτηνή της πόλης. Εδώ θα έρθεις για τα δωράκια σου.
• Από την περίφημη πλατεία Catalunya ξεκινά και ο παράδεισος του shopping που λέγεται avenue Angel (προέκταση της Gracia). Tα πάντα, επώνυμα και ανώνυμα.
• Το Flaminko Vintage Kilo και το Mise en Scene, είναι ο παράδεισος του thrift/second hand.
• Η τεράστια, κεντρική αγορά Encants είναι ένα από τα αξιοθέατα της πόλης, για ο,τιδήποτε μεταχειρισμένο. Το απόλυτο κυνήγι του θησαυρού!