Σε αυτήν την μπουγάτσα η κρέμα είναι πρωτότυπη και ελαφριά. Με λίγη φαντασία, δανειζόμαστε την παράδοση της κλασικής πίτας και τής δίνουμε μια εποχική, μεσογειακή πινελιά, αντικαθιστώντας τη συνηθισμένη κρέμα με ένα μείγμα από φρέσκια κολοκύθα, γάλα, σιμιγδάλι και μπαχαρικά. Με αυτόν τον τρόπο και με τη σφολιάτα που χρησιμοποιούμε, αντί για φύλλο κρούστας, η κολοκυθένια μπουγάτσα μας γίνεται πολύ πιο εύκολα και γρήγορα. Ψήνουμε προσεκτικά και τη σερβίρουμε, ζεστή ή χλιαρή, με ζάχαρη άχνη και κανέλα. 

Το αποτέλεσμα είναι ένα φίνο, ανάλαφρο και γεμάτο άρωμα γλυκό, που στέκεται άψογα τόσο στο πρωινό όσο και σαν επιδόρπιο. Η επιτυχία της κρύβεται στη λεπτομέρεια. Δηλαδή στη σωστά δεμένη κρέμα, στο τραγανό φύλλο σφολιάτας που θα φουσκώσει και θα ψηθεί σωστά, χωρίς να πανιάσει και στην ισορροπία των αρωμάτων της.

Διαλέγουμε μια γλυκιά, ώριμη πορτοκαλί, στρογγυλή κολοκύθα ή την τύπου butternut, που είναι πιο κίτρινη και μακρόστενη. Μπορούμε να ετοιμάσουμε σπιτικό πουρέ, ψήνοντας την κολοκύθα πρώτα στον φούρνο ή βράζοντάς τη. Γενικά, προτιμάμε τον φούρνο γιατί έτσι βγάζει τη φυσική της γλύκα, χωρίς να κρατά υγρά, με αποτέλεσμα πιο πηχτό και στεγνό πουρέ (που είναι το ιδανικός γι' αυτή τη συνταγή).

Άλλος τρόπος, ακόμα πιο εύκολος, είναι να χρησιμοποιήσουμε έτοιμη κολοκύθα, στον ατμό, που βρίσκουμε συσκευασμένη αεροστεγώς σε ψυγεία στα σούπερ μάρκετ.

Την κολοκύθα την πολτοποιούμε σε μπλέντερ ή ακόμα πιο εύκολα με ραβδομπλέντερ. Η κρέμα θέλουμε να είναι λεία και πυκνή, όπως στην κλασική μπουγάτσα, όχι υδαρής. Αν βγει αραιή, τη σιγοψήνουμε λίγο ακόμα ή αν χρειαστεί παραπάνω βοήθεια, τη δένουμε με λίγο επιπλέον σιμιγδάλι.

Λίγη κανέλα, γαρίφαλο και βανίλια είναι αρκετά για να δώσουν το πιο λαχταριστό άρωμα στην κρέμα μας. Θέλουν όμως μέτρο στη χρήση, ώστε να μην καλύψουν το άρωμα της κολοκύθας. Μπορούμε να παίξουμε και με άλλα μπαχαρικά που της πάνε, όπως μοσχοκάρυδο ή λίγο τζίντζερ σε σκόνη.

Δίνουμε προσοχή στη σφολιάτα

Επιλέγουμε μια έτοιμη σφολιάτα καλής ποιότητας και φροντίζουμε να την ξεπαγώσουμε σωστά. Υπάρχουν δύο τρόποι για να το κάνουμε αυτό:

• Με αργό ξεπάγωμα στο ψυγείο, δηλαδή βγάζουμε τη σφολιάτα από την κατάψυξη και την τοποθετούμε στη συντήρηση, όπως είναι τυλιγμένη στο πακέτο της, για 8-12 ώρες. Έτσι ξεπαγώνει ομοιόμορφα χωρίς να σπάει το βούτυρο μέσα στα φύλλα.
• Με τη γρήγορη μέθοδο σε θερμοκρασία δωματίου, δηλαδή αφήνουμε τη σφολιάτα, όπως είναι τυλιγμένη, σε θερμοκρασία δωματίου για 30-40 λεπτά να ξεπαγώσει. Μόλις μαλακώσει τόσο ώστε να ξετυλίγεται εύκολα, είναι έτοιμη.

Αν δούμε ότι η σφολιάτα έχει ιδρώσει ή κολλάει όταν την ακουμπάμε, πρέπει να τη βάλουμε αμέσως στο ψυγείο και να την αφήσουμε 5-10 λεπτά να σφίξει πριν τη δουλέψουμε. Όταν ξεπαγώσει, την ξετυλίγουμε απαλά πάνω σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια ή στο χαρτί ψησίματος που συχνά περιέχει. Αποφεύγουμε να την ανοίγουμε ή να την πιέζουμε πολύ με πλάστη. Το κάνουμε απαλά και μόνο λίγο, αν χρειάζεται να ισιώσει ή να μεγαλώσει ελάχιστα για να χωρέσει στο ταψί μας σωστά. 

Στο ταψί που θα ψήσουμε την πίτα χρησιμοποιούμε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος. Αυτό βοηθάει στο ομοιόμορφο ψήσιμο αλλά και στην αποφυγή κολλήματος, χωρίς να χρειάζεται να βουτυρώσουμε το ταψί. Επιπλέον, όταν η πίτα ψηθεί μεταφέρεται εύκολα ολόκληρη με το χαρτί, χωρίς να σπάσει η σφολιάτα.

Όταν βάλουμε το κάτω φύλλο στο ταψί με το χαρτί ψησίματος το τρυπάμε στη βάση απαλά με πιρούνι, για να ψηθεί ομοιόμορφα. Στη συνέχεια προσθέτουμε τη γέμιση η οποία δεν πρέπει να είναι πολύ καυτή, αλλά ούτε και κρύα, γιατί πήζει παραπάνω απ' ότι θέλουμε και στεγνώνει άχαρα. Η καυτή γέμιση όμως θα πανιάσει το φύλλο. Οπότε η ιδανική θερμοκρασία είναι προς το χλιαρό.

Αφού κλείσουμε την πίτα και με το πάνω φύλλο και τη σφραγίσουμε περιμετρικά, τη χαράζουμε με μυτερό μαχαίρι σε μερίδες ή την τρυπάμε ελαφρώς με πιρούνι ή οδοντογλυφίδα, για τα ψηθεί σωστά και να φουσκώσει όμορφα.

Μπορούμε, αν θέλουμε, να χρησιμοποιήσουμε φύλλο κρούστας, αντί σφολιάτα. Στην περίπτωση αυτή βουτυρώνουμε τα φύλλα ένα - ένα, χρησιμοποιώντας 5-6 φύλλα στη βάση και άλλα τόσα από πάνω.

Τι να προσέξουμε στο ψήσιμο και το σερβίρισμα

Ψήνουμε προσεκτικά στο φούρνο, όχι σε πολύ δυνατή φωτιά, μέχρι να φουσκώσει και να ροδίσει ομοιόμορφα. Τη βγάζουμε και την αφήνουμε ελαφρώς να κρυώσει για να μπορέσουμε να την κόψουμε σωστά.

Τη ζάχαρη και την κανέλα τα προσθέτουμε, ιδανικά, αφού κόψουμε την μπουγάτσα και ακριβώς πριν τη σερβίρουμε, έτσι ώστε να μη λιώσουν στο ζεστό φύλλο και χαθούν.

Ιδανικά τρώγεται την ίδια μέρα, γιατί την επόμενη η σφολιάτα θα έχει πανιάσει. Διατηρείται 1-2 μέρες εκτός ψυγείου, σκεπασμένη ελαφρά με χαρτί ψησίματος. Αν τη βάλουμε στο ψυγείο, την ξαναζεσταίνουμε για λίγο σε καλά προθερμασμένο φούρνο, ώστε να ξαναγίνει και πάλι όσο πιο τραγανή γίνεται.

Extra tip: Αν θέλουμε να απογειώσουμε τη γεύση, μπορούμε να προσθέσουμε λίγο ξύσμα πορτοκαλιού ή λεμονιού στην κρέμα. Της χαρίζει βάθος και υπέροχο άρωμα. Για πάρτι ή μαζώξεις, δοκιμάζουμε να κάνουμε τη συνταγή σε μικρά, ατομικά μπουγατσάκια. Ψήνονται ακόμα πιο γρήγορα και τρώγονται πριν καν το καταλάβουμε!