Σ’ έναν όμορφο χώρο στου Ψυρρή με περίμενε η Εύα Κοντάκη για να συζητήσουμε και να γνωριστούμε. Στη διαδρομή είχα λίγο άγχος γιατί δεν είχα φάει ξανά brunch χωρίς ίχνος γλουτένης και αναρωτιόμουν πώς θα μπορούν τα pancakes ή η pizza να είναι γευστικά και νόστιμα. Ευτυχώς, η Εύα ήξερε με τα πιάτα της να με καθησυχάσει.

Μόλις βρεθείς σ’ εκείνο το μικρό στενάκι στο κέντρο σε κερδίζουν αμέσως τα λουλούδια που κοσμούν εξωτερικά το μαγαζί, αλλά υπάρχουν έντονα και στο εσωτερικό του. Όμορφα, σαν ζωντανά, τριαντάφυλλα σε διάφορα χρώματα που σε προκαλούν να τα αγγίξεις. Μου έκαναν εντύπωση και ήταν από τα πρώτα πράγματα που ρώτησα την Εύα. «Γενικά αγαπώ πολύ τα λουλούδια με τα αγαπημένα μου να είναι τα κόκκινα τριαντάφυλλα. Και επειδή το συγκεκριμένο μαγαζί το θεωρώ παιδί μου, ήθελα να περιέχει κάτι που αγαπώ πολύ, επομένως και έκανα τα τριαντάφυλλα σήμα κατατεθέν του».

Μου φάνηκε πολύ τρυφερή αυτή η παραδοχή, γιατί δείχνει πόσο αγαπάει το χώρο του ένας άνθρωπος. Ένα λουλούδι αν το περιποιείσαι, μεγαλώνει, ανθίζει και αποκτά πιο γερές ρίζες. Έτσι και το Nudie Foodie, το project που τόσο αγάπησε η Εύα και το έκανε μαγαζί, όσο το φροντίζει τόσο θα εξελίσσεται. Ακόμα θυμάμαι το χαμόγελο της, όταν μοιράστηκα δυνατά αυτόν τον συλλογισμό μου.

Η αρχή 

Θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που δεν επαναπαύονται και τρέφουν το παιδικό τους όνειρο καθώς μεγαλώνουν. Ξεχωρίζουν από εκείνη τη διάθεση για ζωή και δημιουργία. Έτσι και η Εύα, φαίνεται από τον τρόπο που κινείται μέσα στην κουζίνα της και την επικοινωνία που έχει με τον κόσμο. Ξεκίνησε ως γραφίστρια, ασχολήθηκε έπειτα με τη φωτογραφία και αγάπησε έντονα τη ζωγραφική. Ο έρωτας της όμως για το φαγητό προϋπήρχε όλων. «Έχω λατρεία με το φαγητό, αλλά με την έννοια της εξερεύνησης. Μου άρεσε πολύ να συνδυάζω περίεργα υλικά μεταξύ τους, να δημιουργώ ταιριάσματα γεύσεων εκεί που οι άλλοι δεν το περιμένουν. Γι' αυτό και αποφάσισα να ασχοληθώ επαγγελματικά με τη δημιουργία νόστιμων εμπνεύσεων». 

«Στην Αυστραλία έζησα δέκα χρόνια και εκεί σπούδασα επαγγελματική κουζίνα και εξειδικεύτηκα και στο πρωινό και το brunch γιατί μου άρεσε πολύ. Ήθελα να μάθω όσα περισσότερα μπορούσα γύρω από αυτό το κομμάτι και δούλεψα σε διάφορες κουζίνες και εστιατόρια. Εκείνο το διάστημα ανακάλυψα και τη δυσανεξία μου στη γλουτένη. Ξεκίνησα να επιλέγω τροφές και ζυμώματα που δεν την περιείχαν και διαπίστωσα ότι ένιωθα πολύ καλύτερα μετά. Συνδυαστικά και με τις σπουδές μου, μέρος των οποίων ήταν να φτιάχνω φαγητό σχετικά με παθήσεις των ανθρώπων, όπως είναι το ζάχαρο, η κοιλιοκάκη και άλλα, συνειδητοποίησα πόσο ωραίο είναι το φαγητό να λειτουργεί προστατευτικά για τον οργανισμό μας και να ξέρεις τι να τον ταΐσεις για να αποδίδει πιο σωστά».

«Μάλιστα εκεί είναι πολύ διαδεδομένη η αντίληψη ότι κάποιος θα βγει για φαγητό και δεν θα φοβάται, θα έχει επιλογές και θα νιώθει ασφάλεια. Είναι πολύ σημαντικό κομμάτι αυτό. Για αυτό κι εγώ επιστρέφοντας στην Ελλάδα το 2018 ήθελα να δημιουργήσω κάτι και να παρέχω αυτό το αίσθημα εμπιστοσύνης μέσω του φαγητού μου, κι έτσι φτάσαμε στο '20, όπου άνοιξα το μαγαζί μου. Εδώ έχω πολλές επιλογές πιάτων χωρίς λακτόζη, χωρίς ζάχαρη και όλα χωρίς γλουτένη φυσικά γιατί για μένα είναι αδιαπραγμάτευτο ότι κάποιος που θα βγει στην πόλη για φαγητό θα νιώθει ασφάλεια και δεν θα αγχώνεται για το πού μπορεί να φάει».  

Το όνομα

Όταν έψαξα για το συγκεκριμένο μαγαζί με εντυπωσίασε το όνομα του. Σκεφτόμουν τι μπορεί να σημαίνει γυμνό φαγητό και πραγματικά ήθελα να ρωτήσω την Εύα πως το σκέφτηκε. «Μου ήρθε ένα βράδυ μετά από μέρες που σκεφτόμουν διάφορες επιλογές για όνομα. Ήρθε ξαφνικά, μόνο του και απλώς μετά μου ταίριαζε τόσο που αποτέλεσε τη μόνη μου επιλογή. Μου άρεσε ανέκαθεν ο χαρακτηρισμός foodie και ό,τι μπορεί να περιλαμβάνει, οπότε η ονομασία Nudie Foodie ήταν ιδανική. Στην πραγματικότητα, για μένα, nudie σημαίνει φρέσκο φαγητό, «γυμνό», χωρίς συντηρητικά. Ό,τι ακριβώς μπορεί κάποιος να βρει εδώ. Γι' αυτό το λόγο άλλωστε έφτιαξα και έτοιμα μείγματα χωρίς γλουτένη, ώστε αν θέλει κάποιος να φάει πίτσα ή pancakes σπίτι του, να έχει τη δυνατότητα. Θέλω να αποδεικνύω με τα πιάτα μου το απογυμνωμένο φαγητό. Εξού τελικά και το όνομα».

Το ιδιαίτερο μα νόστιμο φαγητό

«Μετά από τόση συζήτηση είχε έρθει η ώρα να δοκιμάσουμε. Πραγματικά, δεν πίστευα πόσο νόστιμο μπορεί να είναι το φαγητό όταν δεν περιέχει γλουτένη. Δεν μου έλειπε τίποτα, ίσα ίσα ήταν τόσο πλήρεις οι γεύσεις που με κέρδισαν αμέσως. Πρώτα ξεκινήσαμε με το αλμυρό που ήταν ένα πιάτο με ιστορία που αγαπάει πολύ η Εύα και από τα πιο δημοφιλή στον κατάλογο, το Melbourne Hit. Περιείχε αβοκάντο, 2 αυγά ποσέ και μια απίστευτη σως δική της με μια πολύ ιδιαίτερη γεύση γλυκιά και πικάντικη. Στην επίγευση όμως του πιάτου έμενε και ο δυόσμος. Το βρήκα πολύ νόστιμο και ιδιαιτέρως χορταστικό, ενώ ξετρελάθηκα με τη σως. «Αυτή τη σως την έφτιαξα πρώτη φορά στη Μελβούρνη, σ' ένα μαγαζί που δούλευα εκεί και είχε μεγάλη επιτυχία. Όταν έφυγα μου ζήτησαν να τους αφήσω τη συνταγή, αλλά δεν το έκανα. Όποιος θέλει μπορεί να τη βρει εδώ», μου είπε και γέλασα ενώ έκοβα για να πάρω μεγαλύτερη μπουκιά αυτή τη φορά.

Στην πορεία δοκιμάσαμε Shakshuka με πικάντικη σάλτσα ντομάτας, που συνοδευόταν από ψωμί χωρίς γλουτένη και ήταν πολύ ωραίο με αρκετά μπαχαρικά. Αν και έντονα πικάντικο, οφείλω να ομολογήσω πως ήταν πολύ νόστιμο και σίγουρα αν σου αρέσουν οι πιο καυτερές γεύσεις ένα τέτοιο πιάτο για brunch θα σε ενθουσιάσει. Έπειτα ήρθαν τα Matcha Pancakes που ήταν όσο γλυκά έπρεπε αφήνοντας το matcha να πρωταγωνιστεί χωρίς όμως να καλύπτει τα φρούτα ή το σιρόπι σοκολάτας και όλα μπορούσαν να ισορροπήσουν και να συνυπάρξουν σε μια μπουκιά. 

Είχε ενδιαφέρον ακόμα και η ειλικρίνεια της σε σχέση με το φαγητό. Δεν προσπάθησε να «ντύσει» με εφάνταστες λέξεις τα πιάτα της, ακριβώς όπως δεν ντύνει το φαγητό της και με περιττά υλικά. «Η κουζίνα που με έχει κερδίσει είναι η fusion και η υγιεινή, θέλω να μπερδεύω γεύσεις και να δημιουργώ προτάσεις. Η κουζίνα που δεν μπορώ είναι η αποδομημένη, αν επιλέξω να φτιάξω μουσακά θα τον κάνω με κινόα, αλλά θα είναι μουσακάς. Δεν θα αναρωτιέσαι όμως πού είναι η μελιτζάνα...». 

Το αδιανόητο cheesecake

Τέλος, κατέφθασε στο τραπέζι μας ένα κομμάτι cheesecake, μια συνταγή για την οποία η Εύα είναι πολύ περήφανη και την έχει στο μαγαζί από το '20, τότε που άνοιξε. Ήθελα πολύ να το δοκιμάσω γιατί είναι έτσι κι αλλιώς ένα από τα αγαπημένα μου γλυκά. Όμως δεν πίστευα αυτή τη γεύση με την πρώτη μπουκιά. Ήταν ο,τι πιο αφράτο και υπέροχο έχω δοκιμάσει. Τόσο φρέσκο, ζεστό και με πλούσια κρέμα που ένιωθα σαν να με πήρε κάποιος αγκαλιά. Τής ανήκει δικαιωματικά ο τίτλος για το καλύτερο βάσκικο cheesecake που έχω φάει. «Έχω έναν πελάτη, Ιταλός pastry chef, ήρθε πρώτη φορά το '21, δοκίμασε το cheesecake μου και από τότε έρχεται κάθε χρόνο και μου ζητάει τη συνταγή. Πλέον γνωριζόμαστε, αλλά δεν του τη δίνω, για αυτό ξαναέρχεται. Γενικά έχω πελάτες που επιστρέφουν στο μαγαζί μόνο για αυτό το γλυκό», μου είπε γελώντας και η αλήθεια είναι πως το καταλαβαίνω.

«Επιστρέφοντας από τη Μελβούρνη έφερα και αυτή τη συνταγή, που ήδη έφτιαχνα εκεί. Θέλω να το πω, γιατί έτσι το αισθάνομαι. Εγώ έφερα αυτό το γλυκό στην Ελλάδα, πριν ανοίξω δεν το έφτιαχναν πουθενά και γι' αυτό η ποιότητα και η νοστιμιά του αποτελούν για μένα ένα προσωπικό στοίχημα». Την κοίταξα καθώς έπαιρνα την τελευταία μπουκιά από το πιάτο μου και θαύμασα την αγάπη που εξέπεμπε γι' αυτό που κάνει, έλαμπε ολόκληρη. Την ευχαρίστησα και έφυγα με την υπόσχεση να επιστρέψω πολύ σύντομα για εκείνη και γ΄' αυτό το αδιανόητα νόστιμο cheesecake.