Το ήξερες πως η πλατεία Αγίας Ειρήνης παλιά λεγόταν πλατεία των λουλουδιών γιατί είχε πολλά ανθοπωλεία; Ούτε εγώ το ήξερα δεν σου κάνω την έξυπνη. Το έμαθα με αφορμή την επίσκεψή μου στο Αnther που με τη σειρά του πήρε το όνομά του από τον ανθήρα των λουλουδιών. Σήμερα, ένα και μοναδικό ανθοπωλείο έχει απομείνει στο κέντρο της πλατείας, πίσω από την εκκλησία. Αυτό το πράσινο, το ξέρεις. Εκεί, διαγωνίως απέναντι βρίσκεται και το Anther, μαγαζί γωνιακό με τεράστιες τζαμαρίες που ανοίγουν και κλείνουν ανάλογα τον καιρό και τις ανάγκες του εστιατορίου, στο ισόγειο του ξενοδοχείου Perianth. Στα λέω όλα αυτά γιατί εγώ μπερδεύτηκα λίγο και δυσκολεύτηκα να το βρω μέσα στην πολυκοσμία της πλατείας. 

Επιλέξαμε να καθίσουμε έξω. Όμως πριν καθίσουμε κάναμε μια γρήγορη βόλτα στο εσωτερικό του Anther. Εδώ μέσα κυριαρχούν οι ζεστοί τόνοι της τερακότας και το μωσαϊκό. Όμως το πρώτο πράγμα που τράβηξε την προσοχή μου είναι το στρογγυλό μπαρ στη μέση του μαγαζιού το οποίο είναι σκέτο αριστούργημα. Μου θύμισε τον χορό των δερβίσηδων, αλλά από την ανάποδη. Δεν περιστρέφεται το ίδιο, αλλά τα πάντα γύρω από αυτό. Στους ζεστούς γήινους τόνους δίνει έμφαση ένας σοφός φωτισμός, αλλού κρυφός κι αλλού φανερός που μάθαμε πως είναι της Ελευθερίας Ντεκώ. 

Τα τραπεζοκαθίσματα είναι από ανοιχτόχρωμο ξύλο και ό,τι πιο απλό μπορείς να φανταστείς, εξυπηρετούν και τους πελάτες του ξενοδοχείου που κατεβαίνουν να πάρουν το πρωινό τους. Μαθαίνω πως είναι εξαιρετικό! Όμως η τέχνη σε κατακλύζει από παντού, μέσα από την τοιχογραφία αριστερά και δεξιά της σκάλας που οδηγεί στην κουζίνα, τα υπέροχα αντικείμενα, τα φωτιστικά, τα βιβλία, τους πίνακες και τα έπιπλα που δημιουργούν ένα λιτό αλλά τόσο σοφιστικέ σύνολο, με μοναδικές γωνιές που θυμίζουν σκηνικό ταινίας ή θεάτρου, ιδιαίτερα αν κατευθυνθείς προς το lobby του ξενοδοχείου. Όσο για τα τραπέζια της πλατείας είναι άλλου τύπου, πολύ ιδιαίτερα, φτιαγμένα από αλουμίνιο και τα προτιμήσαμε. 

Στο Μιτάτο στην Ηλιούπολη τρως και νιώθεις ότι είσαι στην εξοχή

Ο Νάσος Τσιρονίκος είναι ο σεφ της κουζίνας του Anther και ο κατάλογος που έχει φτιάξει τιμά την ελληνική κουζίνα και τα προϊόντα της Ανάμεσα στις προτάσεις του βρίσκω τυρί βολάκι Άνδρου, αβοκάντο Κρήτης και προσούτο Θράκης και αυτό μου αρέσει. Το art de la table έχει επίσης πολύ ενδιαφέρον αφού τα λευκά πορσελάνινα πιάτα του Anther φέρουν πάνω τους ένα μοναδικό μπλε σχέδιο. Από τον κατάλογο το πρώτο πιάτο που δοκιμάσαμε ήταν μια σαλάτα με ολόγλυκα ντοματίνια, burrata Κερκίνης και βασιλικό. Η ρεβιθάδα που είναι ψημένη στη γάστρα με δεντρολίβανο, τη σερβίρουν παρέα με μια φέτα ζυμωτό ψωμί αλειμμένη με πελτέ είναι ένα βαθιά νόστιμο και τόσο ελληνικό πιάτο! 

Το γιουβέτσι με μοσχαρίσια ουρά ήταν καλομαγειρεμένο και είχε μια ενδιαφέρουσα εκδοχή σερβιρίσματος - το κρέας το σερβίρουν τραβηγμένο ίνα-ίνα πάνω από το ωραία μελωμένο κριθαράκι. Το black angus φιλέτο ήταν ψημένο όπως ακριβώς ζητήσαμε και μας το σέρβιραν με ένα κομμάτι αρωματικό βούτυρο από πάνω, που έλιωνε από τη θερμοκρασία του κρέατος. Το συνόδευσαν με καλοτηγανισμένες τραγανές πατάτες. Από τα πιάτα ημέρας δοκιμάσαμε μια πολύ ενδιαφέρουσα σαλάτα με φασολάκια, βολάκι Άνδρου, βολβούς και ντοματίνια και ένα πιάτο με μελιτζάνες φούρνου που θύμισε ιμάμ μπαϊλντί. Από τα γλυκά επιλέξαμε την τάρτα λεμόνι που ήταν μια κλασική lemon pie με καμένη μαρέγκα με ωραία βάση από ωραία τριφτή ζύμη γεμισμένη με βελούδινη κρέμα λεμονιού. 

Αντί για κρασί προτιμήσαμε να συνοδεύσαμε το δείπνο μας με ένα ποτήρι ελληνικό βοτανικό τσίπουρο που θύμιζε τζιν, αφού το πολύ ενημερωμένο μπαρ του Anther εκτός από τα φανταστικά κοκτέιλ που φτιάχνει έχει και μερικές ξεχωριστές ελληνικές ετικέτες αποσταγμάτων και λικέρ που αξίζει να δοκιμάσουμε και εμείς και οι ξένοι επισκέπτες της Αθήνας.