Περπατώντας στα στενά της Ηλιούπολης, θα συνειδητοποιήσεις ότι υπάρχουν πραγματικά πολλά σημεία στην πόλη, τα οποία σφύζουν από πράσινο. Πάρκα, ρέματα και πευκόφυτες γωνιές που αποπνέουν ηρεμία και αίσθηση σύνδεσης με τη φύση, ακόμη και στον κλεινόν άστυ.

Ένα από αυτά τα σημεία είναι αυτό στο οποίο βρίσκεται το Μιτάτο, ένα κρυμμένο ψητοπωλείο εκτός πιάτσας, στο οποίο κάθεσαι έξω, μέσα στο πράσινο και νιώθεις ότι βρίσκεσαι σε κάποια εξοχή. Ιδανικό για τα καλοκαιρινά βράδια στην πόλη που θέλεις λίγο να ξεφύγεις, το Μιτάτο σου προσφέρει αυτό ακριβώς που χρειάζεσαι: νόστιμα κρεατικά, μεζεδάκια, παγωμένη μπίρα. Τα φωτάκια δε πάνω από τα τραπέζια θα σε κάνουν να νιώσεις ότι είσαι σε κάποιο ταβερνάκι στο χωριό, ενώ πότε πότε μπορεί να πετύχεις και κάποιους τύπους με κιθάρα και άλλα μουσικά όργανα να ανάβουν το κέφι. 

Περνώντας απ’ έξω θα εντοπίσεις αμέσως τις σούβλες και τα κοντοσούβλια και άλλα λαχταριστά κρεατοειδή να γυρίζουν με υπομονή και οι μυρωδιές θα σε τραβήξουν σε ένα από τα τραπέζια σαν σειρήνες. Και αν πάρεις τη σωστή απόφαση, μόνο καλά σε περιμένουν. Φαγητό απλό, αυθεντικό, χωρίς φαμφάρες, που φαίνεται ότι είναι φτιαγμένο με μεράκι και καλές πρώτες ύλες. Και παρότι τα κρεατικά είναι το δυνατό τους χαρτί, τίποτα δεν θα ήταν ίδιο χωρίς τα απαραίτητα γύρω – γύρω που, τουλάχιστον με βάση τη δική μου δοκιμή, φτιάχνουν εξίσου καλά. Για αρχή θα σου προσφέρουν γενναίες φέτες ψωμιού που έχουν ζεσταθεί στην ψησταριά με μπόλικο ελαιόλαδο και ρίγανη. 

Πάρε οπωσδήποτε φρέσκιες πατάτες τηγανητές που κόβονται στο χέρι, τζατζίκι «σφιχτό» και νόστιμο, με το σκόρδο τόσο – όσο και τα νοστιμότατα τηγανητά κολοκυθάκια που φτιάχνουν σε φλοίδες και γρήγορα θα συνειδητοποιήσεις ότι θα γίνουν ανάρπαστα. Όσο για την ποσότητα; Απόλυτα ικανοποιητική. Λένε ότι κάνουν και πολύ ωραίες τυροκροκέτες, όμως, για να σου πω την αλήθεια, όσο κλισέ και αν σου φαίνεται, μην παραλείψεις να παραγγείλεις και μία χωριάτικη σαλάτα. Η ντομάτα μυρίζει φρεσκάδα, το κρεμμύδι μπόλικο και το αγγούρι σου δροσίζει την ψυχή. Και βέβαια, η φέτα με το ελαιόλαδο είναι ένα κεφάλι από μόνη της. 

Και τώρα ερχόμαστε στα κρεατικά: το κοντοσούβλι που γυρίζει στη σούβλα σε καλεί και θα πρότεινα να ακούσεις το κάλεσμά του. Θα το βρεις είτε σε χοιρινό είτε σε κοτόπουλο για όλα τα γούστα. Προσωπικά δοκίμασα το χοιρινό και μπορώ να πω πως ήταν από τα πιο νόστιμα που έχω δοκιμάσει στην Αθήνα. Ζουμερό και τρυφερό νομίζω πως ήταν ο απόλυτος πρωταγωνιστής στο τραπέζι. Αν το πετύχεις, ετοιμάζουν και ωραίο, μερακλίδικο κοκορέτσι, ενώ εγώ δοκίμασα και το λουκάνικο που ήταν ο τέλειος μεζές όταν είχαν τελειώσει τα πολλά – πολλά και θέλαμε ίσα ίσα κάτι ακόμη για να κάνει παρέα στη δεύτερη μπίρα που παραγγείλαμε. 

Γνωστοί είναι και χοχλιοί τους, όμως επειδή δεν είναι ιδιαίτερα στις γεύσεις μου, δεν μπορώ να σου εγγυηθώ γι’ αυτούς αφού δεν τους δοκίμασα. 

Όσο για τις τιμές, θα έλεγα ότι είναι αρκετά value for money, αυτό που χρειάζεσαι σε ένα ταβερνάκι, ένα στέκι, όπως το Μιτάτο.