Στη χώρα που ευλόγησε το σταφύλι με φως και πέτρα, υπάρχουν ποικιλίες που μοιάζουν να αναπνέουν μαζί με τον τόπο τους. Μία από αυτές είναι η Κυδωνίτσα, ένα σπάνιο κομμάτι της λακωνικής γης που καταφέρνει να παράγει κρασιά με ιδιαίτερη προσωπικότητα, διατηρώντας άθικτο τον δεσμό της με τον τόπο και την ιστορία της.

Η ποικιλία που μυρίζει κυδώνι και Αιγαίο

Η Κυδωνίτσα πήρε το όνομά της από το χαρακτηριστικό άρωμα κυδωνιού που αναδίδει όταν ωριμάσει στο ποτήρι. Το γοητευτικό της μπουκέτο συμπληρώνεται με νότες αχλαδιού, ώριμου μήλου και βοτανικές αποχρώσεις, κρατώντας παράλληλα μια ισορροπημένη οξύτητα που της χαρίζει φρεσκάδα και διάρκεια.

Η ιστορία της Κυδωνίτσας

Η ποικιλία είχε χαθεί σχεδόν μέχρι τη δεκαετία του 1980, όταν οι πρώτες αναβιώσεις στην περιοχή της Μονεμβασιάς την έφεραν ξανά στο προσκήνιο. 

Σήμερα, η Κυδωνίτσα αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της αναγέννησης των ελληνικών αυτόχθονων ποικιλιών, που αναβιώνει τα τελευταία χρόνια από οινοποιούς που επιμένουν να δίνουν βήμα σε γηγενείς ποικιλίες, χαρίζοντας στο ελληνικό κρασί ένα ακόμα όπλο ποιότητας και μοναδικότητας.


Η γη και το μικροκλίμα της Λακωνίας

Η Κυδωνίτσα ευδοκιμεί κυρίως στον λακωνικό κάμπο, κοντά στο Γύθειο και τις περιοχές που βλέπουν τον Ταΰγετο να δεσπόζει πάνω από τις καλλιέργειες. Τα εδάφη εκεί είναι μέσης σύστασης, φτωχά σε οργανική ουσία, με καλή στράγγιση, κάτι που ευνοεί την ανάπτυξη σταφυλιών με συμπυκνωμένα αρώματα και ισορροπία στο σάκχαρο.

Το μεσογειακό κλίμα της Λακωνίας, με ήπιους χειμώνες, καλοκαιρινή ξηρασία και δροσερά βράδια χάρη στη θαλάσσια αύρα του Λακωνικού Κόλπου, συμβάλλει στην αργή και σταθερή ωρίμαση του καρπού, διατηρώντας αναλλοίωτο τον φρουτώδη χαρακτήρα της.

Η ιστορία και η καταγωγή

Η Κυδωνίτσα δεν είναι μια νέα ποικιλία που ανακαλύφθηκε τυχαία. Καλλιεργείται από την αρχαιότητα, καθώς καταγραφές την αναφέρουν στις περιοχές γύρω από τη Σπάρτη, συνδεδεμένη με τις τοπικές παραδόσεις και τους μικρούς αμπελώνες που περνούσαν από γενιά σε γενιά.

Για χρόνια, η Κυδωνίτσα κινδύνεψε με αφανισμό, καθώς οι παραγωγοί στρέφονταν σε πιο εμπορικές ποικιλίες, όμως η επιστροφή στην ποιότητα και την ταυτότητα έδωσε την ευκαιρία να ξαναβρεί τη θέση της στα ελληνικά οινοποιεία. Σήμερα, μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις και σύγχρονα οινοποιεία της Λακωνίας επενδύουν σε αυτή, δίνοντάς της τον χρόνο και την προσοχή που της αξίζει.

Κρασιά με το πρόσωπο του τόπου

Στο ποτήρι, τα κρασιά της Κυδωνίτσας εντυπωσιάζουν με την καθαρότητα του αρώματος, τη φρεσκάδα και την ευχάριστη μεταλλικότητα. Είναι κρασιά που ταιριάζουν υπέροχα με την ελληνική κουζίνα, συνοδεύοντας ψάρια, λευκά κρέατα, ελαφριές σαλάτες και πιάτα με βάση το λεμόνι και τα φρέσκα μυρωδικά. 

Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι κάθε γουλιά της σε φέρνει πιο κοντά στη λακωνική γη, με το φως, το αεράκι και τα βράδια που μυρίζουν αλμύρα και άγρια βότανα. Η Κυδωνίτσα είναι μια ποικιλία που μπορεί να αποτελέσει γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον του ελληνικού κρασιού, αποδεικνύοντας πως οι τοπικές ποικιλίες μπορούν να προσφέρουν μοναδικές εμπειρίες στο ποτήρι, όταν καλλιεργούνται με φροντίδα και σεβασμό στη γη που τις γέννησε.

Η Κυδωνίτσα είναι πολλά περισσότερα από ένα λευκό κρασί. Είναι μια ιστορία που συνεχίζει να γράφεται, μια μαρτυρία για την επιμονή της ελληνικής γης να αναδείξει τα δικά της παιδιά, και μια υπενθύμιση πως οι μικρές, άγνωστες ποικιλίες κρύβουν τεράστιο πλούτο που αξίζει να ανακαλύψεις. Αν την συναντήσεις στο ποτήρι, άφησέ τη να σε ταξιδέψει. Γιατί κάθε σταγόνα της είναι η Λακωνία στο πιο αγνό της πρόσωπο.

Προτάσεις συνδυασμού φαγητού με Κυδωνίτσα

Η Κυδωνίτσα, με τον δροσερό, αρωματικό χαρακτήρα και τη μέτρια προς υψηλή οξύτητα, συνδυάζεται υπέροχα με:

  • Ψητές γαρίδες με λεμόνι και φρέσκα βότανα.
  • Ψάρι ψητό ή πλακί με ντομάτα και μυρωδικά.
  • Καλοκαιρινά λαδερά όπως γεμιστά ή μπριάμ.
  • Πίτες με φέτα ή ανθότυρο.
  • Αρωματικά πιάτα με φρούτα (για παράδειγμα σαλάτα με ρόκα, ροδάκινο και χαλούμι).
  • Ελαφριά τυριά όπως μανούρι ή γιδοτύρι.

Αξίζει να δοκιμάσεις την Κυδωνίτσα ελαφρώς παγωμένη (8-10°C), σε ποτήρι μεσαίου μεγέθους για λευκά κρασιά, ώστε να αναδειχθεί πλήρως η φρουτώδης και λουλουδάτη προσωπικότητά της.