Το να βρίσκεσαι Αύγουστο μήνα στην Αθήνα, είναι αδιαμφισβήτητα περίεργο. Τα περισσότερα μαγαζιά έχουν κλείσει για διακοπές, οι άνθρωποι που έχουμε παραμείνει στην πρωτεύουσα κυκλοφορούμε με κάπως κουρασμένα πρόσωπα και απλώς περιμένουμε στωικά να ξεκινήσει η άδεια μας, ενώ ανάμεσα μας περπατούν χαρούμενοι οι τουρίστες που αναρωτιούνται πού βρίσκεται η Ακρόπολη και πού αξίζει να βγουν σε αυτή την πόλη.
Μέσα λοιπόν σε αυτή τη συνθήκη η καλύτερη επιλογή είναι να βρεις εκείνα τα μαγαζιά που παραμένουν ανοιχτά και να τα απολαύσεις τώρα που δεν γίνεται χαμός από κόσμο και ξέρεις ότι θα έχεις μια θέση στη μπάρα ή στα τραπεζάκια έξω. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει και το Abstract, ένα μικρό μαγαζάκι στο Παγκράτι, πολύ κοντά στο Καλλιμάρμαρο, το οποίο αν δεν έχεις ήδη επισκεφτεί και είσαι σαν και εμένα, κάτι χάνεις.
Η αλήθεια είναι ότι το έχω βάλει υπερβολικά πολύ καιρό στο μάτι, αλλά υπό κανονικές συνθήκες είναι τόσο γεμάτο που φοβόμουν να δοκιμάσω την τύχη μου, μέχρι που ήρθε ο Αύγουστος.
Το Abstract είναι ένα σύμπαν μόνο του, ιδιαίτερο, χρωματιστό με ευφάνταστα κοκτέιλ και νόστιμο φαγητό. Από την πρώτη ματιά καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για άλλο κόσμο, με τη neon επιγραφή «How long is now» που είχε γίνει viral όταν πρωτοάνοιξε αλλά και την ιδιαίτερη διακόσμηση και τις τοιχογραφίες που έχει.
Μπορείς να κάτσεις έξω στα τραπεζάκια στον πεζόδρομο ή στην μπάρα ή ακόμα καλύτερα στο πλάι του μαγαζιού, για να βλέπεις και τη διαδικασία δημιουργίας των κοκτέιλ και τον κόσμο που καταφθάνει ψάχνοντας θέση και σημείο να σταθεί. Άλλωστε, τι καλύτερο από το να χαζεύεις ποιοι έχουν μείνει μαζί σου στην πόλη και κυκλοφορούν τα βράδια;
Μόλις φτάσεις έρχεται η Δέσποινα, να σου φέρει τον πολύχρωμο κατάλογο και νερό. Να την αναζητήσεις αν πας, είναι ευγενική και κυρίως έτοιμη να απαντήσει σε κάθε σου ερώτηση, γεγονός πολύ σημαντικό για ένα μαγαζί με ιδιαίτερο κατάλογο στα κοκτέιλ.
Η λίστα έχει ορισμένες καινούριες προσθήκες, που ανήκουν στο multiversal σύμπαν, με κοκτέιλ όπως το Nebula Martini που δοκίμασα και περιείχε τρεις στρώσεις με την τελευταία να είναι κάτι σαν σορμπέ με λεμόνι και ελιά - ιδιαίτερο και πολύ ταιριαστό για καλοκαίρι αν είσαι φαν του martini και δη του dirty martini.
Παραμένουν όμως, όπως μου εξήγησε και η Δέσποινα τα iconic κοκτέιλ τους, που είναι όσες μίξεις έχουν ξεχωρίσει από προηγούμενους καταλόγους. Από αυτά θα σου πρότεινα σίγουρα τη Splatter Margarita, ειδικά αν σου αρέσουν και οι λίγο πιο καυτερές γεύσεις. Υπεύθυνοι για αυτές τις αλχημείες είναι ο Κωνσταντίνος Βασιλακόπουλος μαζι με τον bar manager του Abstract Περικλή Κοροβέση.
Επειδή όμως έχουν δημιουργήσει το δικό τους σύμπαν δεν γινόταν να λείπει το φαγητό από τις επιλογές και μάλιστα, στα πολύ θετικά του μαγαζιού που πρέπει να αναφερθεί είναι ότι σερβίρεται σίγουρα μέχρι τη 1 και κάτι το βράδυ. Οπότε αν μετά τα δύο κοκτέιλ και τα σφηνάκια που δοκίμασες πεινάσεις, δε χρειάζεται να μεταφερθείς αλλού.
Για αρχή μπορείς να βρεις ζεστά και ζουμερά μπέργκερ που καταφθάνουν από το Nob με το οποίο συνεργάζονται και στεγάζεται στη διπλανή τους γωνία. Οι ίδιοι όμως φτιάχνουν και hot dog, σχεδόν από τότε που άνοιξαν, είτε κλασικά είτε με γαρίδα ή και πιο εξωτικά με γαλοπούλα, ανανά και μάνγκο.
Εγώ βέβαια μπορώ να σου μιλήσω με σιγουριά για το τοστ με κίμτσι, τυρί και μαγιονέζα που πήρα, το οποίο ήταν εξαιρετικά νόστιμο και φτάνει μπροστά σου μέσα σε ένα πλαστικό τάπερ, θυμίζοντας εκείνο που έπαιρνες στο σχολείο μαζί σου για να φας στο διάλειμμα.
Τέλος, θα εντοπίσεις στον δίπλα ακριβώς χώρο το νέο τους πρότζεκτ, που σταδιακά παίρνει μορφή και θα μπορείς κι εσύ να αποκτήσεις κάτι από τον κόσμο τους, επιλέγοντας ανάμεσα σε μπλούζες, τσάντες, καπέλα και κάλτσες. Μάλιστα, κάποια είναι και σχέδια του καλλιτέχνη «Painciler», που είναι υπεύθυνος και για όλη την τέχνη που βλέπεις στο μπαρ.
Πίσω απ' όσα κοκτέιλ έχουν μετατραπεί σε ζωγραφιές και βρίσκονται μέσα σε κάδρα κρεμασμένα στους τοίχους, βρίσκεται η Μία, καλλιτέχνης με ιδιαίτερη αισθητική που έχει αναλάβει και τα εικαστικά στα social του μαγαζιού - σε περίπτωση που αναρωτιόσουν ποιος τα κάνει όλα να φαίνονται τόσο όμορφα. Μου αρέσει αυτή η αυτοπεποίθηση στα μαγαζιά, που ξέρουν τι προσφέρουν και επειδή είναι τόσο καλό το κάνουν σημαία τους και καπέλο και κορνίζα. Γιατί να μην είναι άλλωστε περήφανοι που το σύμπαν τους πέτυχε;
Ευτυχώς, λοιπόν που κάποιοι έφυγαν από την πόλη και μπορούμε όντως να ανακαλύπτουμε όσα αξίζουν με ηρεμία.
