Νόμιζα πως τέτοια εποχή η κίνηση στο Κολωνάκι θα ήταν πεσμένη και όμως έπεσα τόσο έξω που σχεδόν το ευχαριστήθηκα. Πάρκαρα με άνεση κάπου στη Σίνα και περπατήσαμε καμιά εκατοστή μέτρα μέχρι να φτάσουμε στο Frankie όπου με το «καλησπέρα» πραγματικά άνοιξε η καρδιά μας.
Όμορφος κόσμος, φώτα, μουσικές και ένα ωραίο γωνιακό τραπέζι στη βεράντα ελεύθερο για εμάς. To Frankie που άνοιξε τις πόρτες του το 2018 δεν το λες καινούριο μαγαζί, έχει ήδη δώσει τις εξετάσεις του και τις έχει περάσει με άριστα. Η ατμόσφαιρα cosy και λιτή, σε υποδέχεται σαν μια μεγάλη αγκαλιά και αυτή την εποχή έχεις την επιλογή του μέσα ή του έξω. Η διακόσμηση στο εσωτερικό βασίζεται πολύ στο ξύλο και το πράσινο πλακάκι στους τοίχους κάνει τη διαφορά.
Επιλέξαμε το έξω, πλάι στη νεραντζιά που από τα κλαδιά της κρέμονται από ένα κομμάτι πετονιά ψεύτικα ρόδια, χειμώνα καλοκαίρι, βρέξει χιονίσει. Το όνομά του είναι ίδιο με το χαϊδευτικό του θρύλου, του Frank Sinatra, η κουζίνα του ιταλική, οι πρώτες ύλες του προσεγμένες, όπως αρμόζει στη φιλοσοφία του ομίλου Nice n’ Easy, τα ζυμαρικά του φρέσκα, τα ζυμάρια του εξαιρετικά, η ατμόσφαιρα γλυκιά και χαλαρωτική μαζί, το service άπαιχτο. Τι άλλο να ζητήσεις; Τον κατάλογο.
Το μενού
Επικεφαλής της κουζίνας του Frankie είναι Παναγιώτης Ιωάννου κι έχει φτιάξει ένα κατάλογο λαχταριστό. Οι σαλάτες είναι όλες ξεμυαλιστικές, εμείς επιλέξαμε αυτήν με τις πρασινάδες και την coppa και καθόλου δεν το μετανιώσαμε. Περιείχε ακόμη αβοκάντο, πίκλες λαχανικών, ψιλοκομμένα ξερά σύκα, καρύδια και μια ωραία βινεγκρέτ πορτοκαλιού. Το κυριότερο; Είχε ισορροπία και μέτρο σε όλα της. Δεν της περίσσευε ούτε μια σταγόνα λάδι, δεν της έλειπε τίποτα! Ακόμα μετανιώνω που δεν παραγγείλαμε το vitello tonnato ή το carpaccio μοσχαριού, αλλά το ceviche που δεν ήταν κακό, αλλά μάλλον δεν κόλλησε με τα υπόλοιπα που παραγγείλαμε και μου φάνηκε λίγο στεγνό και κάπως σαν μακρινός συγγενής από το Περού.
Όμως εκείνη η pinsa caprese με φρέσκια bufala, ντοματίνια και πέστο βασιλικού μας έκανε να ξεχάσουμε τα πάντα και το όνομά μας μαζί. Είναι η καλύτερη που έχω δοκιμάσει ποτέ κι ευχαρίστως θα επέστρεφα στο Frankie μόνο για χάρη της. Τέλεια ψημένη, με ωραίο τραγανό ζυμάρι, ζουμερές ντομάτες, πλούσιο πέστο βασιλικού και από πάνω μια υπέροχη ωμή μπουφάλα σε κομματάκια. Από ζυμαρικά δοκιμάσαμε ωραιότατα casarecce ένα είδος στριφταριού με μύδια και γαρίδες, γάλα καρύδας, κρόκο Κοζάνης και chorizo και με τα ριζότι είχαμε ένα μικρό φλερτ πριν τα αρνηθούμε τελικά με ένα άκαρδο «άσε καλύτερα»…
Από τα κυρίως δοκιμάσαμε μια Νew York Strip steak. Ήταν ψημένη ακριβώς όπως τη ζητήσαμε και συνοδευόταν από υπέροχα τραγανά στικ γλυκοπατάτας και μια γλυκοπικάντικη σος μαγιονέζας με καυτερή sriracha και sweet chili sauce. Η μαλαγουζιά του Μωραϊτη που επιλέξαμε να συνοδεύσουμε το φαγητό μας αποδείχτηκε μια πολύ καλή επιλογή. Από γλυκά ψηφίσαμε το βάσκικο τσιζεκέικ και το τιραμισού. Και τα δυο τους ήταν εξαιρετικά, αλλά το τιραμισού έπαιρνε κεφάλια.
Tο σέρβις είναι ιδιαίτερα φιλικό και άμεσο, τα παιδιά σε κάνουν να νιώθεις πραγματικά καλοδεχούμενος και να θέλεις να επιστρέψεις το συντομότερο δυνατόν για να δοκιμάσεις ό,τι έβαλες στο μάτι και δεν πρόλαβες να παραγγείλεις αυτή τη φορά.
