Ήταν το 1968, όταν ο Γιώργος Μοιρόπουλος, με καταγωγή από τη Σπάρτη, πήρε τη μεγάλη απόφαση να φτάσει μέχρι την πρωτεύουσα, για να ανοίξει το πρώτο του κατάστημα στο κέντρο και συγκεκριμένα, στην «ανήσυχη» και άκρως ενδιαφέρουσα γειτονιά των Εξαρχείων. Συγκυρία που ήταν με το μέρος του, καθώς επρόκειτο για μια εποχή που τα παραδοσιακά παντοπωλεία και τα καθαρόαιμα τυράδικα, αποτελούσαν αναπόσπαστο μέρος της ζωής της πόλης και καθημερινή συνήθεια για πολλούς από τους Αθηναίους του τότε.

Τοποθετημένο στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη, κάτω από τη Σόλωνος, ξεκίνησε με έναν απλό, λιτό, μα πέρα για πέρα αυθεντικό χαρακτήρα και σίγουρα πολύ μεράκι. Στα ράφια του μπορούσε κανείς να βρει μόλις 4-5 είδη τυριών, παραδοσιακό βούτυρο γάλακτος και για συνοδεία, παξιμάδια και μέλια, όλα επιλεγμένα προσεκτικά από την ιδιαίτερη πατρίδα του κ. Γιώργου, τη Λακωνία.

Ο γιος του Δημήτρης θυμάται: «Στα Εξάρχεια γεννήθηκα, μεγάλωσα και πήγα σχολείο, στο 37ο Δημοτικό. Αργότερα, η οικογένειά μου μετακόμισε στην Κυψέλη, αλλά τα Εξάρχεια παρέμειναν πάντα ένας σημαντικός τόπος για εμάς, καθώς ήταν το σημείο όπου ξεκίνησε η ιστορία μας».

Το νέο κεφάλαιο της ιστορίας

Το 1993, μετά από 25 χρόνια στην Μπενάκη, ο κ. Γιώργος αποφάσισε να γράψει το νέο κεφάλαιο στην ιστορία της επιχείρησης, μεταφέροντας τη σε μεγαλύτερο, ιδιόκτητο χώρο, λίγα μέτρα πιο πέρα, στη γωνία της μικρής οδού Γραβιάς, που είναι κάθετη στην Μπενάκη. Ο νέος χώρος έδωσε τη δυνατότητα να μπουν στα ράφια περισσότερα προϊόντα και μαζί να διευρυνθεί και η φιλοσοφία του καταστήματος. Έτσι, από ένα μικρό τυράδικο, το κατάστημα εξελίχθηκε σταδιακά σε ένα πλήρες μπακάλικο, που φιλοξενούσε βασικά προϊόντα της ελληνικής κουζίνας, όπως όσπρια, ζυμαρικά, ρύζια, κονσέρβες και άλλα καθημερινά αγαθά.

Ο κ. Γιώργος παρέμεινε στυλοβάτης του μαγαζιού ως το 2004, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε, με αποτέλεσμα τη σκυτάλη να πάρει ο γιος του Δημήτρης, ο οποίος στα 30 του χρόνια τότε, είχε καταφέρει να αποκτήσει ήδη πολύτιμες εμπειρίες στον χώρο της γαστρονομίας – έχοντας εργαστεί τόσο σε επαγγελματικές κουζίνες, όσο και στο πόστο του βοηθού σε λαϊκές σκηνές.

Έχοντας στη φαρέτρα του όλη την οικογενειακή παράδοση, το όνομα, αλλά και τη δική του εμπειρία, αλλά και γεμάτος όρεξη για δημιουργία και αγάπη για το φαγητό, ανέλαβε το μαγαζί με στόχο να το εξελίξει ακόμη περισσότερο, δίνοντας του μια πιο σύγχρονη και ποιοτική ταυτότητα.

Πήγαμε για μέλια στον Κολιό - και κολλήσαμε!

Η αρχή έγινε με την ανανέωση της γκάμας των προϊόντων, όπου σταδιακά προστέθηκαν εκλεκτά είδη από όλη την Ελλάδα. Ο Δημήτρης φρόντιζε να ταξιδεύει συχνά στην επαρχία, αναζητώντας μικρούς παραγωγούς και συνεταιρισμούς με μοναδικά προϊόντα και υψηλή ποιότητα. Έτσι, τα ράφια του καταστήματος άρχισαν να γεμίζουν με εξαιρετικά τυριά, όπως σκοτύρι και οινοτύρι από την Ίο, καρίκι από την Τήνο, παλαιωμένες γραβιέρες από την Κρήτη και τη Νάξο, καθώς και φέτα από μοναστήρι.

Προϊόντα από κάθε γωνιά της Ελλάδας αλλά και το εξωτερικό

Παράλληλα, εκτός από τα τυριά, ήρθαν και τα αλλαντικά - και όχι μόνο. Η συλλογή διευρύνθηκε με τοπικά προϊόντα από όλη την Ελλάδα, όπως παραδοσιακό σύγκλινο, λουκάνικα και λαλάγγια από τη Μάνη, μαρινάτες ελιές Καλαμών και Χαλκιδικής, ψητές αγκινάρες από την Τήνο, αλλά και γλυκίσματα όπως χαλβάδες, δίπλες, μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού, παστέλια και συκομαΐδες. Το αποτέλεσμα, ένα κράμα παράδοσης με τη φρέσκια ματιά της δεύτερης γενιάς της επιχείρησης, προσφέρει μία αυθεντική γευστική εμπειρία για τον πελάτη.

Μοιραία, η προσθήκη εισαγόμενων ειδών ήταν θέμα χρόνου. Ο Δημήτρης, πάντα με ανοιχτούς ορίζοντες, πρόσθεσε και μια σειρά από εξαιρετικά εισαγόμενα είδη, κυρίως από την Ιταλία - εδώ μπορείς να βρεις αλλαντικά όπως guanciale, ποιοτικά ιταλικά τυριά όπως το Montano di Capra, πολύ καλά ζυμαρικά και αποξηραμένα μανιτάρια porcini - καθώς και κάποια γαλλικά τυριά.

Σήμερα, το παντοπωλείο του Δημήτρη Μοιρόπουλου αποτελεί σημείο αναφοράς για όσους αναζητούν αυθεντικές γεύσεις και υψηλή ποιότητα. Και αν μη τι άλλο, κουβαλά τη δική του ιστορία με προϊόντα νόστιμα, μα πάνω από όλα αυθεντικά. Κάθε γωνιά και μία ιστορία ενός τοπικού παραγωγού, μιας παράδοσης που μπορεί να έρχεται από μακριά, αλλά ζωντανεύει μπροστά σου. Και κυρίως, μόλις τη γευτείς.

Και για το τέλος,  πρέπει να ξέρεις ότι ο Δημήτρης δεν είναι ο επιχειρηματίας που λείπει συνεχώς από το μαγαζί του. Αντιθέτως, η παρουσία του είναι για εκείνον απαραίτητη. Θα τον δεις εκεί καθημερινά, πρόθυμο να σε βοηθήσει και να σου εξηγήσει για όλα τα καλούδια που φιλοξενούν τα ράφια του, αλλά και να σου δώσει να δοκιμάσεις, με το ίδιο μεράκι που το έκανε ο πατέρας του.