Ελαφρύ, κρεμώδες, γευστικό, γλυκό τόσο όσο, το cheesecake είναι ένα γλυκό που φτιάχνεται σχεδόν σε όλο τον κόσμο, ενώ επιδέχεται πραγματικά πολλών παραλλαγών ανάλογα με τα υλικά της εποχής, τη διάθεση και στην τελική ανάλογα με αυτά που έχουμε διαθέσιμα στο ντουλάπι μας. 

Αν και κλασικό γλυκό με κρέμα, το cheesecake το τρώμε όλες τις εποχές του χρόνου και κάθε στιγμή της ημέρας. Ως επιδόρπιο μετά το φαγητό, ως κέρασμα, όταν έχουμε αυτές τις λιγούρες που δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε με διαφορετικό τρόπο. Με λίγα υλικά σε σχέση με άλλα γλυκά, εύκολο, γρήγορο, διαχρονικό. 

Ήξερες όμως την ιστορία του, πότε και πού φτιάχτηκε για πρώτη φορά; Και εμείς μπορώ να πω ότι εκπλαγήκαμε όταν μάθαμε ότι το cheesecake φτιάχτηκε για πρώτη φορά στην… αρχαία Ελλάδα. Και όχι, αυτό δεν είναι ακόμη ένα κλισέ τύπου «όλα είναι ελληνικά – όλα από εμάς τα πήραν» κλπ. Είναι η αλήθεια. 

Οι αρχαίοι Έλληνες έφτιαχναν όντως ένα γλυκό με φρέσκο τυρί, αλεύρι και μέλι -κάτι παρόμοιο με το σημερινό cheesecake. Λέγεται ότι σερβιριζόταν στους αθλητές στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 776 π.Χ. ως ενεργειακή τροφή! Επίσης, υποστηρίζεται ότι το έτρωγαν και ως γλυκό στους γάμους.

Για την ακρίβεια, το cheesecake των αρχαίων ονομαζόταν πλακούντας και ήταν φρέσκο τυρί που χτυπιόταν στο γουδί μαζί με μέλι, αλεύρι, ξηρούς καρπούς και αρωματικά, γινόταν μια μάζα, και ψηνόταν σε πήλινες σχάρες στα κάρβουνα. 

Μαζί με τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία, εξαπλώνεται και το cheesecake

Αργότερα, οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν τη συνταγή από τους Έλληνες, πρόσθεσαν όμως αυγά και το έψηναν στο φούρνο, ονομάζοντας τελικά τη συνταγή «libum». Έτσι, θέλοντας και μη, το γλυκό διαδόθηκε σε όλη την Ευρώπη, καθώς επεκτεινόταν η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. 

Στον Μεσαίωνα, σιγά – σιγά κάθε ευρωπαϊκή χώρα άρχισε να δημιουργεί τη δική της εκδοχή του κρεμώδους γλυκού με τα υλικά που είχε διαθέσιμα (π.χ. ρικότα στην Ιταλία, quark στη Γερμανία και πάει λέγοντας). 

Η «νέα εποχή» του cheesecake, όπως το ξέρουμε σήμερα, έρχεται με την παρέμβαση της Νέας Υόρκης και του φημισμένου New York Cheesecake που έχει ως βάση του το τριμμένο μπισκότο και από πάνω κρέμα τυριού. 

Και αυτό, μάλλον ήταν τυχαίο. Λέγεται ότι το 1872, ένας γαλατάς στη Νέα Υόρκη προσπάθησε να φτιάξει γαλλικό τυρί Neufchâtel, αλλά κατά λάθος έφτιαξε μια πιο κρεμώδη εκδοχή, το γνωστό μας δηλαδή cream cheese. Έτσι γεννήθηκε το New York-style cheesecake, που έγινε διάσημο σε όλες τις ΗΠΑ και, τελικά, σε όλο τον πλανήτη. 

Cheesecake

Το αέρινο, ιαπωνικό cheesecake.

Οι παραλλαγές του κλασικού cheesecake 

Για να πούμε την αλήθεια, εκτός από το κλασικό, μαμαδίστικο cheesecake με μπισκότο στη βάση, κρέμα τυρί και μαρμελάδα από πάνω, στην Ελλάδα έχουμε πολλές ακόμη συνταγές από διάφορες τοπικές κουζίνες που το θυμίζουν, αφού συνδυάζουν το τυρί με τη γλυκιά γεύση. Για παράδειγμα, η μελόπιτα Σίφνου, τα λυχναράκια της Κρήτης. 

Πάντως, οι βασικές παραλλαγές παγκοσμίως είναι το άψητο cheesecake, και το ψημένο (baked cheesecake). 

Από εκεί και πέρα, υπάρχουν τα παρακάτω: 

  • Το Νεοϋρκέζικο: είναι ψημένο, αρκετά πλούσιο και κρεμώδες, περιέχει τυρί κρέμα, αλλά και κρέμα γάλακτος, όπως και κρόκους αυγών.
  • Το γερμανικό Käsekuchen: είναι αφράτο και λίγο άγλυκο. Η βάση του είναι στην ουσία μία ζύμη από αλεύρι και βούτυρο και όχι μπισκότο.
  • Το καμένο cheesecake των Βάσκων: το βάσκικο, ή αλλιώς καμένο cheesecake, είναι απλά η πληθωρική κρέμα του και η χαρακτηριστική καμένη κρούστα της. Ψήνεται σε πολύ υψηλή θερμοκρασία, έτσι ώστε να καεί εξωτερικά και να αποκτήσει την επιφάνεια αυτή.
  • Το ιταλικό cheesecake: φτιάχνεται με ρικότα ή μασκαρπόνε και έχει πιο ελαφριά υφή. Συνήθως φτιάχνεται με φρούτα, ή και λικέρ.
  • Το Σικάγο cheesecake: εκτός από το νεοϋρκέζικο cheesecake, μία λιγότερο διαδεδομένη εκδοχή είναι αυτή του Σικάγο, που αποτελεί έναν συνδυασμό της «βαριάς» εκδοχής της Νέας Υόρκης, με τις ευρωπαϊκές. Έχει και αυτό κρέμα τυριού, κρόκους και κρέμα γάλακτος, αλλά σε μικρότερες ποσότητες.
  • Το ιαπωνικό cheesecake: Είναι το πιο ψηλό και αέρινο από όλες τις εκδοχές. Και αυτό συμβαίνει γιατί για να το φτιάξουν χτυπούν ξεχωριστά τους κρόκους από τα ασπράδια. Περιέχει τυρί κρέμα, σαντιγί, ζάχαρη και βούτυρο και ψήνεται στον φούρνο σε μπεν μαρί.