Στην περίπτωση που δεν το γνωρίζεις, μπριγκάντα (brigade) είναι το σύνολο των εργαζομένων στην κουζίνα, μια παθιασμένη ομάδα που διευθύνεται από τον σεφ της με σκοπό να φέρουν στο πιάτο το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Στις μπριγκάντες υπάρχει ιεραρχία και ο καθένας κατέχει το πόστο του. Μπιργκάντα είναι επίσης το όνομα ενός εστιατορίου στην Πεύκη και το επισκεφτήκαμε πρόσφατα. 

Στην πρώτη ανάγνωση ίσως αυτή η Μπριγκάντα να μη σε εντυπωσιάσει, γιατί δεν έχει τίποτε το φανταχτερό. Μιλάμε για να ένα εστιατόριο-grill house που δεν βρίσκεται σε κάποια πολυσύχναστη πιάτσα των Βόρειων Προαστίων, αλλά ανάμεσα σε πολυκατοικίες, σε κεντρικότατο βέβαια σημείο της Πεύκης και πολύ κοντά στο Δημαρχείο της περιοχής.

Ευρύχωρη, ζεστή και φιλόξενη, όμορφα διακοσμημένη με ήσυχα χρώματα, πολύ ξύλο και μεγάλους καταπράσινους εξωτερικούς χώρους που το χειμώνα έχουν τη δυνατότητα να κλείνουν, διπλασιάζοντας τη δυνατότητα της εσωτερικής σάλας, η Μπριγκάτα αποπνέει μια σπιτική θαλπωρή που σε κερδίζει με το καλησπέρα σας και σε βάζει αμέσως σε φιλικό κλίμα. 

Εδώ μιλάμε για ένα μαγαζί που είναι οικογενειακή υπόθεση 100%. Η ιδιοκτήτρια Αναστασία Ζαγκοπούλου που έχει στο πλευρό της και όλη την οικογένεια να δίνει ένα χεράκι στα δύσκολα, έχει μεράκι για την εστίαση και μεγάλο background αφού διατηρούσε για χρόνια ένα πολύ επιτυχημένο μεζεδοπωλείο στην Ύδρα. Όταν έφερε στον κόσμο το δεύτερο παιδί της άφησαν το νησί και μετακόμισαν οικογενειακώς στην Αθήνα. 

Όμως πριν από 8 χρόνια η Αναστασία έκανε restart με αυτό το μαγαζί της Πεύκης και έβαλε τα δυνατά της, όπως μόνο μια γυναίκα μπορεί. Δεν ξέρω πώς να το εξηγήσω, όμως τα μαγαζιά που διαφεντεύονται από γυναικείο χέρι έχουν κάτι ξεχωριστό. Ένα έξτρα νοιάξιμο βρε παιδί μου, που το νιώθεις σε δεύτερη ανάγνωση. Στο λουλουδάκι στο βάζο, στον φροντισμένο κήπο, στο art de la table που θυμίζει οικογενειακό τραπέζι, στην όμορφη καράφα του κρασιού και του νερού, στο ποτήρι, στο πιάτο.   

Το μενού

Ο κατάλογος είναι σαφώς προσανατολισμένος προς το κρέας και δύο ταχυτήτων. Με μια comfort με μπέργκερ, τηγανιές και κότσια και μια premium πλευρά με ιδιαίτερα κρέατα και κοπές. Από την πλούσια επιλογή τους σε σαλάτες δοκιμάσαμε την Πολίτικη και την Μπριγκάτα. Και οι δύο αποτελούνταν από φρεσκοκομμένα και τραγανά λαχανικά, ήταν πλούσιες, ολόσωστα αρτυμένες και ούτε τους έλειπε, ούτε τους περίσσευε τίποτα. Από ορεκτικά ενδώσαμε στους λουκουμάδες φέτας, τα μανιτάρια σοτέ, στο τζατζίκι, στις πατάτες και στα τηγανητά στικς κολοκυθιού. 

Αν και ήταν μια μέρα που το μαγαζί ήταν πραγματικά γεμάτο, ήρθαν όλα στην ώρα τους και άψογα προετοιμασμένα από ένα ανάλαφρο τηγάνι, ζεστά με τραγανή κρούστα και όμορφα φροντισμένα στο πιάτο. Το χοιρινό κότσι ήταν σκέτο λουκούμι, αλλά δεν μπορώ να μην πω το ίδιο και για τη χοιρινή τηγανιά και το καλοψημένο συκώτι. Προσπεράσαμε τα μπέργκερ για χάρη της flap steak και της pecahna, του rib eye και της tagliata. 

Δεν ξέρω να σας πω ποιο κομμάτι ήταν καλύτερο από το άλλο, γιατί όλα ήταν ολόσωστα ψημένα, όπως τα ζητήσαμε από τη συμπαθέστατη δεσποινίδα του σέρβις. Στο τέλος γλυκαθήκαμε με έναν απίθανο χαλβά σιμιγδαλένιο φτιαγμένο με ιδιαίτερη φροντίδα από τα χέρια της Αναστασίας και ένα μιλφέιγ σπασμένο στο ποτήρι - σκέτο αφρό όπως θα έλεγε η μαμά μου αν το δοκίμαζε. 

Γενικά το φαγητό στην Μπριγκάντα είναι κάτι παραπάνω από καλό, μα πάνω απ’ όλα ποιοτικό και τίμιο σε όλα του. Θα επέστρεφα ευχαρίστως για να δοκιμάσω ό,τι δεν άντεξα την πρώτη φορά.