Δεμένη στο άρμα του Ζαππείου από τη στιγμή της γέννησής της, η Αίγλη μετράει πια 120 χρόνια ιστορίας. Μέσα σε αυτά είδε και έζησε πολλά. Γιόρτασε εγκαίνια, άλλαξε χέρια, είδε τα τραπέζια και τις αίθουσές της να γεμίζουν και να αδειάζουν. Πριν τέσσερα χρόνια τα φώτα της έσβησαν, βυθίζοντας στο σκοτάδι τους μεγαλόπρεπους κήπους του Μεγάρου και μια ολόκληρη πόλη στη λύπη. 

Πρόσφατα τα φώτα ξανάναψαν, αποκαλύπτοντας έναν προορισμό με δύο εστιατόρια - το Αίγλη all day, ένα σύγχρονο café bar restaurant και το Αίγλη restaurant, το γαστρονομικό τους εστιατόριο -, τρεις χώρους εκδηλώσεων και το αγαπημένο θερινό σινεμά. Γαστρονομία, ψυχαγωγία, πολιτισμός και εκδηλώσεις, όλα σε έναn πολυχώρο.

Θα τον επισκεφτείς από νωρίς το πρωί για καφέ και πρωινό ή brunch, για ελαφρύ γεύμα το μεσημέρι, για after office ποτά στο 20μετρο μπαρ με καλή παρέα και ωραίες μουσικές από DJs, που εναλλάσσονται καθημερινά ή για ένα γαστρονομικό δείπνο. Αν το προσεγγίσεις με το αυτοκίνητό σου, υπάρχει πάρκινγκ και η πρόσβαση είναι από την Ηρώδου Αττικού και την Αμαλίας. Εμείς το επισκεφτήκαμε βράδυ και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας.   

Ο χώρος

Όταν ο καιρός ζεστάνει η εξωτερική βεράντα με τις μαρμάρινες ροτόντες θα είναι σκέτη όαση. Προς το παρόν τρώμε μέσα. Ο χώρος είναι εντυπωσιακά φωτισμένος και περιτριγυρισμένος από παράθυρα με θέα σε όλο το πράσινο του κήπου. Αποπνέει μια προσιτή πολυτέλεια και είναι λιτός, ποντάροντας στο μαύρο, το χρυσό βελούδο, το ανοιχτόχρωμο ξύλο και το λευκό λινό με το οποίο είναι στρωμένα τα τραπέζια. Τα πιάτα με τα υπέροχα μπλε μοτίβα είναι ειδικά σχεδιασμένα μόνο για την Αίγλη και είναι χάρμα οφθαλμών όπως και όλο το art de la table, γενικότερα. 

Το μενού

Το μενού είναι άκρως νοσταλγικό, μια ωδή στην αστική αθηναϊκή κουζίνα δια χειρός του chef Δήμου Μπαλόπουλου και του executive sous chef Γιώργου Κηρύκου. Συνδυάζει γνώριμες όσο και κλασικές ελληνικές συνταγές με γαλλικά πατέ, μπιτόκ αλα ρους και σατομπριάν. Και όλα αυτά σε γενναιόδωρες μερίδες.

Δοκιμάσαμε την Αθηναϊκή, που είναι μια ελαφρώς πιο μοντέρνα εκδοχή της κλασικής με τη σφυρίδα και τη σπιτική μαγιονέζα, αλλά πεντανόστιμη. Το pate en croute είναι ένα πικάντικο πατέ ντυμένο με μια λεπτή τραγανή ζύμη, που αξίζει να δοκιμάσεις. 

Η τερίνα πατάτας που δεν έχει καμιά σχέση με τερίνα, όμως κατά τα άλλα είναι ένα πολύ νόστιμο πρώτο πιάτο από χοντρά μπαστούνια τηγανητής πατάτας στημένα σαν jenga, μέσα σε αλουμινένιο σαγανάκι και πασπαλισμένα με γενναιόδωρες δόσεις τριμμένης παρμεζάνας και φρεσκοτριμμένης τρούφας. Τα πράσα στη θράκα ακούγονται απλοϊκά, αλλά είναι ένα σούπερ νόστιμο πιάτο από βελούδινα πράσα πασπαλισμένα με καβουρντισμένους ηλιόσπορους, τρούφα και σάλτσα κρεμμυδιού.

Ζουμερό εσωτερικά και τραγανό εξωτερικά το χοιρινό σνίτσελ μας άρεσε πολύ. Εξαιρετικά καλομαγειρεμένοι και οι λαχανοντολμάδες σαν από χέρι μαμάς, με πλούσια σάλτσα αυγολέμονου. Το κοτόπουλο με σάλτσα café de Paris ψήνεται στην parilla χωρίς τα κόκαλα του και πραγματικά λιώνει στο στόμα. Όσο για τις τηγανητές πατάτες που επιλέξαμε για να το συνοδεύσουν, ομιλούν άπταιστα τη γαλλική. French fries με τα όλα τους! 

Τα γλυκά επιμελείται ο Αλέξανδρος Κονιάρης. Στον κατάλογο αναφέρονται με το κλασικό τους όνομα, όμως όλα έχουν ένα μικρό ανανεωτικό τουίστ και είναι εξαιρετικά νόστιμα και φυσικά, άρτια εκτελεσμένα. Το προφιτερόλ, ο μπακλαβάς με φιστίκι Αιγίνης, η lemon pie, η κρέμα καραμελέ και η πάστα αμυγδάλου είναι η χρυσή πεντάδα που προτείνει στο μενού ο ταλαντούχος pastry chef και αξίζουν όλα.

Ο κατάλογος των κρασιών είναι πλούσιος σε επιλογές από τον ελληνικό και τον ξένο αμπελώνα. Πλούσιος και ο κατάλογος των αλκοολούχων ποτών και των κοκτέιλ, ακόμη και χωρίς αλκοόλ. Αξιοσημείωτο όμως είναι και το σέρβις, άκρως επαγγελματικό αλλά καθόλου επιτηδευμένο.