Ομολογουμένως, η πλειοψηφία της μπίρας που καταναλώνεται παγκοσμίως είναι lager και από αυτές οι επικρατέστερες είναι οι pilsner, τις οποίες μπορείς να τις δεις επίσης γραμμένες ως «Pilsener» ή «Pils».
Οι Pilsner οφείλουν το όνομά τους στη Τσέχικη πόλη Plzeň, που στα Αγγλικά γράφεται «Pilsen».
Επί της ουσίας, η pilsner είναι μια pale lager και για πρώτη φορά ζυμώθηκε τον Οκτώβριο του 1842 στην πόλη Plzeň από τον Βαυαρό ζυθοποιό Josef Groll. Η παγκόσμια επιτυχία και απήχηση του στυλ οφείλεται στη γοητεία που εκπέμπει η απλότητα ή καλύτερα, η λιτότητα.
Σε αυτό συνέβαλε η ζύμωση και η αποθήκευση σε χαμηλή θερμοκρασία, κάτι κοινό για όλες τις Lager μπίρες, το μαλακό νερό της περιοχής, η ελαφρώς ψημένη βύνη και η χρήση μιας ευγενούς ποικιλίας λυκίσκου, της Saaz. Έτσι, η pilsner απέκτησε χρυσή-αχυρένια εμφάνιση, απλότητα, αρωματική καθαρότητα, πικάντικες νότες και αρκετά ήπια πικράδα. Σε αυτά έβαλε το «χέρι» του ο λυκίσκος τύπου Saaz, μια ποικιλία που ευδοκιμεί στην Τσεχία και έχει πάρει το όνομα του από την πόλη Žatec (στα Γερμανικά Saaz). Ο Saaz χαρίζει γήινες, βοτανικές και πικάντικες γεύσεις, ενώ ταυτόχρονα προσφέρει ιδιαίτερα χαμηλά επίπεδα πικράδας, σε αντίθεση με άλλους τύπους λυκίσκου.
Σήμερα, μπίρες Pilsner παράγονται σε όλο το κόσμο, από το Πεκίνο ως την Αμερική και κατέχουν το 50% της παγκόσμιας αγοράς. Όλες έχουν χρυσαφένια εμφάνιση, αλκοόλ μεταξύ του 4,5% και 5,0%, και διαφορετικά επίπεδα πικράδας.
Εντός της Τσεχίας, μόνο η μπίρα Pilsner Urquell μπορεί να ονομαστεί Pilsner. Όμως, εκτός συνόρων, όλες οι Τσέχικες pale lager μπίρες καθιερώθηκαν ως Pilsner. Αυτές είναι λιγότερο πικρές και με πιο βαθύ χρυσό/αχυρένιο χρώμα σε σύγκριση με τις Γερμανικές Pilsner, όπως για παράδειγμα οι Beck's και Warsteiner.
Οι Ευρωπαϊκές Pilsner έχουν συνήθως πιο γλυκιά γεύση και στην παραγωγή τους χρησιμοποιούνται και άλλοι σπόροι πέρα από τη βρώμη. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν οι Ολλανδικές Amstel και Heineken, και η Βελγική Stella Artois.
Οι Αμερικάνικες Pilsner, από την άλλη, διακρίνονται στις «classic American pilsner» που προσομοιάζουν αρκετά με τις Γερμανικές και στις «light pilsners» που έχουν πιο ελαφρύ σώμα, περισσότερο λυκίσκο και ως πρώτη ύλη εκτός της βύνης χρησιμοποιούν και ρύζι.
