Το σούπερ μάρκετ μπορεί να αποτελέσει την πιο ωραία σου βόλτα μια καθημερινή μετά το γραφείο ή τον χειρότερό σου εφιάλτη αν βιάζεσαι και θες να γυρίσεις σπίτι, να μαγειρέψεις και να τελειώσεις με τις δουλειές σου. Και οι δύο συνθήκες εξαρτώνται και από τους υπόλοιπους ανθρώπους που θα συναντήσεις στους διαδρόμους, στα ψυγεία και τελικά στο ταμείο.
Υπάρχουν ορισμένες κατηγορίες ανθρώπων που μπορούν να σου κάνουν πολύ ενοχλητική την εμπειρία των αγορών και συχνά δεν ξέρεις πώς να τους διαχειριστείς. Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζεται τρομερή προσπάθεια για να είσαι ευγενικός, απλώς ορισμένοι δεν γνωρίζουν από όρια και δεν έχουν εκπαιδευθεί να σέβονται τον διπλανό τους στην ουρά ή στο διάδρομο. Ήρθε λοιπόν η στιγμή να μάθουμε πώς να αναγνωρίζουμε αυτές τις συμπεριφορές, να «τους δείξουμε με το δάχτυλο» και αφού όλοι καταλήξουμε στα κοινά βιώματα που έχουμε, να κάνουμε την αρχή για αλλαγή, ξεκινώντας από τον εαυτό μας. Ποιοι όμως είναι οι πιο εκνευριστικοί πελάτες στο σούπερ μάρκετ;
Ο επιλεκτικός
Σίγουρα, δεν είναι εύκολο να διαλέξεις το τέλειο μήλο ή την πιο σφιχτή ντομάτα όταν έχεις μπροστά σου δεκάδες επιλογές. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι πρέπει να πιάσεις κάθε μα κάθε ένα φρούτο ή λαχανικά με τα γυμνά σου χέρια, μεταφέροντας τα μικρόβιά σου παντού. Επίσης, δεν υπάρχει λόγος να δοκιμάσεις όποια τεχνική σου έχουν πει για το πιο νόστιμο και ζουμερό φρούτο φροντίζοντας όχι μόνο να τα αγγίξεις απλώς, αλλά και να τα μυρίσεις και να τα ζουλήξεις. Το χειρότερο βέβαια είναι όταν φεύγεις από τον πάγκο και αφού έχεις κάνει τέτοιο χαμό και έχεις κοιτάξει τα ροδάκινα και τα μήλα λες και τα περνάς από ιερά εξέταση, να μην πάρεις και τίποτα γιατί δεν έμεινες ικανοποιημένος στο 100%.
Ο δοκιμαστής
Στο σούπερ μάρκετ πολλές φορές βγαίνει ένας εαυτός πιο... επαναστατικός. Ειδικά όταν διαπιστώνεις πώς ακριβαίνουν οι τιμές, μπορεί να νιώθεις ότι είναι ένας καλό τρόπος να αντιδράσεις δοκιμάζοντας κρυφά μια ρώγα σταφύλι ή τρεις ελιές Καλαμών, όπως υπάρχουν στον πάγκο. Είναι λογικό εν μέρει, αλλά μετά καλό είναι να επανερχόμαστε στη λογική τάξη των πραγμάτων και να μην περιφερόμαστε στους διαδρόμους μασουλώντας αμέριμνοι πατατάκια από τη σακούλα που μόλις ανοίξαμε ή πίνοντας ένα αναψυκτικό που πήραμε παγωμένο από το ψυγείο. Οπότε, μην τρως όποιο σνακ επιθυμείς να αγοράσεις, πριν το αγοράσεις. Δεν έχουμε καμία υποχρέωση να σε βλέπουμε να τρως καθώς σπρώχνεις το καρότσι σου ή χειρότερα να σε παρατηρούμε να αγγίζεις τα πράγματα με τα λερωμένα σου χέρια.
Ο οδηγός χωρίς δίπλωμα
Οι διάδρομοι των περισσότερων σούπερ μάρκετ είναι αρκετά φαρδιοί ώστε να χωρέσουν μέχρι και κάρο με άλογο. Και όμως, πάντα θα υπάρχει κάποιος που καταφέρνει να μπλοκάρει όλο τον διάδρομο, μόνο με το σώμα του και ένα καρότσι. Και στο 99,9% των περιπτώσεων, μπορείς να στοιχηματίσεις πως θα είναι ακριβώς μπροστά από εκεί που θέλεις να πας. Αλλά το να φράζει τον δρόμο δεν του είναι αρκετό. Λατρεύει και το στοιχείο της έκπληξης: ίσως ξεκινήσει να κουνιέται δεξιά - αριστερά με απρόβλεπτο τρόπο ή να πηγαίνει τόσο αργά που νομίζεις ότι είναι υπνωτισμένος, προσπαθώντας να διαβάσει τις περιγραφές στα όσπρια με απλανές βλέμμα. Κάποιοι άλλοι ακόμα μπορεί και να «παρκάρουν» το καρότσι καταμεσής του διαδρόμου και να εξαφανιστούν στις πιο μακρινές γωνιές του καταστήματος, θεωρώντας ότι είναι λογικό να περιμένεις να «ξεπαρκάρουν» για να φτάσεις στα ράφια με τα τουρσιά.
Ο ζουληχτής του ψωμιού
Δεν υπάρχει πιο βασικό προϊόν για ένα σπίτι από το ψωμί, είτε θέλεις να κάνεις τοστ, είτε το χρησιμοποιείς μαζί με το κυρίως γεύμα σου, είτε απλώς θες να υπάρχει στην κουζίνα για τη στιγμή της λιγούρας και να το φας με λίγη μαρμελάδα. Όταν λοιπόν ένα τόσο σημαντικό τρόφιμο καταστρέφεται από κάποιον που το ζουλά με μανία, τότε κάτι δε λειτουργεί σωστά. Και όμως, μερικοί ανάμεσά μας νιώθουν την ανάγκη να χουφτώσουν και να ζουλήξουν κάθε ψωμί στο ράφι, ψάχνοντας - τι ακριβώς; Κάποια αντίδραση; Κάποιο επιφώνημα; Και όταν έρχεται ο επόμενος αθώος πελάτης βρίσκει μπροστά του ένα ράφι γεμάτο ζουληγμένες φέτες, με τη συσκευασία σκισμένη ή τεντωμένη, λες και πέρασε από δοκιμαστήριο ρούχων γνωστής αλυσίδας καταστημάτων. Η πραγματικότητα είναι ότι μπορείς να σταματήσεις, κανείς δε θέλει το αποτύπωμα του αντίχειρά σου πάνω στο τοστ του. Είναι απλώς ψωμί, πάρ’ το και προχώρα.
Ο πολυλογάς
Μιλάει δυνατά στο κινητό με το hands-free, σαν να κάνει podcast εν ώρα αγορών. Και καταλήγεις να γνωρίζεις πολύ περισσότερα απ’ όσα ήθελες για την πεθερά του, το παιδί του ή το meeting της Δευτέρας. Δεν χρειάζεται επειδή αντιλαμβάνεσαι τα ψώνια ως κενό χρόνο να κάνεις όλα σου τα τηλεφωνήματα ανάμεσα στις κονσέρβες και τα απορρυπαντικά. Κάποιοι απλώς βιαζόμαστε να γυρίσουμε σπίτι και φτάνουμε σε σημείο να σε περιμένουμε να βγάλεις τα ψώνια από το καρότσι ενώ τσακώνεσαι στην άλλη γραμμή και ενδιάμεσα από τον καυγά ρωτάς: «Γάλα βρώμης ή κανονικό θέλεις τελικά;». Γράψε τη λίστα σου και δεν θα σε παρεξηγήσουμε αν επιλέξεις τη σιωπή, αντιθέτως!
Ο χωρίς αίσθηση του χρόνου στο ταμείο
Από τους πιο ενοχλητικούς και εκνευριστικούς πελάτες στο σούπερ μάρκετ είναι εκείνοι που όταν φτάνουν στο ταμείο θυμούνται τα κουπόνια που δεν έχουν βγάλει από την τσάντα, το πορτοφόλι που δεν βρίσκουν και ίσως ξέχασαν σπίτι, αλλά και όλα εκείνα που ξέχασαν από τη λίστα τους και τα θυμούνται τελευταία στιγμή και σου λένε «αχ μισό λεπτό, ένα πραγματάκι πετάγομαι να φέρω», καταλήγοντας να απουσιάζουν μισή ώρα. Μην είσαι ένας τέτοιος πελάτης, συγκέντρωσε το μυαλό σου και όσα χρειάζεσαι και φτάσε έτοιμος μπροστά στον υπάλληλο για να πληρώσεις.
