Τα αλιβάρβαρα είναι άγρια χόρτα που βρίσκονται σε μαζώξεις και τραπέζια από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Γεμάτα νοστιμιά και πολύ ευέλικτα ως υλικό, όπου τα βρεις, αξίζει να τα απολαύσεις.
Τι είναι ακριβώς;
Το συγκεκριμένο χόρτο ανθίζει από τις αρχές της άνοιξης μέχρι το καλοκαίρι και το λουλούδι του μοιάζει με της αγκινάρας. Είναι ενδημικό της Ελλάδας και φυτρώνει σε πετρώδη εδάφη, σε πλαγιές, σε χαμηλά αλλά και σε υψηλά υψόμετρα.
Διάσημο στα νησιά των Κυκλάδων, κυκλοφορεί με διάφορα ονόματα και είναι ιδιαιτέρως γνωστό για τη νοστιμιά και τα καλά του στοιχεία. Άλλωστε, έρευνες έχουν δείξει ότι διαθέτει αντικαρκινικές και αντιοξειδωτικές ιδιότητες και ωφελεί στο καρδιαγγειακό σύστημα.
Οι πολλές ονομασίες
Η αλήθεια είναι πως πρόκειται για ένα χόρτο με πολλά ονόματα και ίσως ήδη να το γνωρίζεις με κάποιο από τα παρακάτω. Τα πιο συνηθισμένα είναι κενταύρια, αγριοαγκινάρα, καρύδα, χαρακούλι, κατσούλα, ασπραγκάθι, βερβερίδα και σαλιβάρβαρο.
Μάλιστα η ονομασία κενταύρια λέγεται ότι οφείλεται στον Κένταυρο Χείρωνα που προσπάθησε με αυτό το φυτό να κάνει καλά την πληγή που του προκάλεσε στο πόδι ο Ηρακλής.
Πώς να τα απολαύσεις
Συνιστάται για κατανάλωση όταν είναι ακόμα τρυφερά και μπορεί να γίνουν βραστά, φρικασέ, γιαχνί ή τσιγαριαστά. Βέβαια, η αλήθεια είναι πως αν τα πετύχεις ποτέ τουρσί θα καταλάβεις τη γλύκα τους, ενώ αξίζει να τα συνοδεύσεις με ένα ποτηράκι ούζο. Στην Κίμωλο συνηθίζεται να τα μαζεύουν μετά τις βροχές και τα μαγειρεύουν μαζί με κρέας. Και σκέτα όμως είναι νόστιμα, σαν σαλάτα, με ξίδι που τους ταιριάζει πολύ.
