Αυγοφέτες ή French toast, όπως θες πες το. Ένα είναι όμως σίγουρο: ότι πρόκειται για ένα από τα πιο απλά πιάτα, με μόλις δύο-τρία βασικά υλικά, γίνεται αλμυρό, γλυκό, τρώγεται για πρωινό, για μεσημεριανό, ακόμη και για βραδινό και με έναν μαγικό τρόπο είναι συνδεδεμένο τόσο με το brunch στα πιο σύγχρονα μαγαζιά της πόλης, αλλά και με την κουζίνα της γιαγιάς.
Από πού μας ήρθαν όμως οι αυγοφέτες; Από τη Γαλλία εύλογα θα σκεφτείς, αφού έχουν σαν πρώτο συνθετικό του ονόματός τους τη λέξη «French»; Ή μήπως όχι;
Τι είναι στην ουσία το French toast; Μπαγιάτικο ψωμί που το βουτάμε σε αυγά και γάλα και το τηγανίζουμε. Τόσο απλά. Η γαρνιτούρα δε, είναι κάτι που επιδέχεται πραγματικά αμέτρητων συνδυασμών, όπως ήδη ξέρεις.
Από πού κρατά τελικά η σκούφια του French toast;
Στην πραγματικότητα, η πρακτική του να μουσκεύεις ψωμί που έχει χάσει τη φρεσκάδα του σε αυγά και γάλα και μετά να το τηγανίζεις υπάρχει εδώ και αιώνες. Οι Ρωμαίοι είχαν ένα παρόμοιο πιάτο που λεγόταν «pan dulcis» για το οποίο έφτιαχναν ψωμί μουσκεμένο σε μείγμα γάλακτος και αυγών.
Ένας από τους παλαιότερους ρωμαϊκούς οδηγούς μαγειρικής, μάλιστα, ο «Apicius» έχει μια καταγραφή γι' αυτό το είδος πιάτου. Το συγκεκριμένο βιβλίο μαγειρικής χρονολογείται τον 1ο αιώνα μ.Χ., κατά τη διάρκεια δηλαδή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και περιέγραφε την αυγοφέτα, όπως την ξέρουμε σήμερα, ως «διαφορετικό γλυκό».
Μετά την αρχαία Ρώμη, η φήμη της αυγοφέτας ταξίδεψε αρχικά σε όλη την Ευρώπη και μετά σε όλο τον πλανήτη.
Στη Γαλλία τις ονόμασαν «pain perdu», δηλαδή ψωμί που έχει ξεχαστεί και αποτέλεσαν έναν τρόπο για να αξιοποιηθεί το μπαγιάτικο ψωμί.
Στη Γερμανία τις έλεγαν «arme ritter» που σημαίνει «φτωχοί ιππότες» και αυτό γιατί στο τέλος του Μεσαίωνα οι ιππότες ήταν όντως φτωχοί όπως και οι αγρότες και δεν είχαν την «πολυτέλεια» να πετούν το ψωμί που έχει χάσει τη φρεσκάδα του. Σε συνδυασμό δε με το αυγό και το γάλα ήταν χορταστικό και βέβαια φτηνό φαγητό, ό,τι πρέπει για τις λαϊκές τάξεις.
Στην Ισπανία ονόμασαν τις αυγοφέτες «torrijas» και συνήθως τις έφτιαχναν κατά τη Σαρακοστή, με μέλι και κανέλα.
Και σιγά-σιγά η φήμη τους έφτασε μέχρι την Αμερική, όταν Ευρωπαίοι άποικοι πήραν μαζί και τις συνταγές τους.
Το μοιραίο ορθογραφικό λάθος
Όσο για το όνομα «French toast» δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι σχετικά με την προέλευσή του, αλλά υπάρχουν διάφορες ιστορίες και μία που έχει αρκετή πλάκα και είναι ίσως η επικρατέστερη:
Ένας μάγειρας στο Albany, New York, το μακρινό 1724, ο Joseph French, δημιούργησε τη δική του εκδοχή αυγοφέτας και την ονόμασε "French's Toast" (τοστ του French). Όμως, η ελλιπής μόρφωση και γνώση ορθογραφίας έμελλε να αλλάξει τα πάντα στην ιστορία της αυγοφέτας. Ο ίδιος ξέχασε να γράψει την απόστροφο, και όλοι άρχισαν να το λένε απλά «French toast», όπως το είχε γράψει δηλαδή, λάθος.
Καμία σχέση με γαλλική «καταγωγή» λοιπόν για το δημοφιλές πιάτο πρωινού.
Το σίγουρο είναι ότι σήμερα φτιάχνεται με πολλές ακόμη παραλλαγές, κάθε χώρα προσθέτει τη δική της πινελιά και αποτελεί βασικό μέρος των καταλόγων brunch δίπλα στα επίσης διάσημα pancakes, αποδεικνύοντας ότι η απλότητα είναι συνήθως αρκετή για να κάνεις τους πιο νόστιμους γευστικούς συνδυασμούς.
Δες εδώ και 3 συνταγές μας με αυγοφέτες
