Θα αναζητούσες ποτέ μια αυθεντική ταβέρνα εντός ενός από τα πιο πολυτελή ξενοδοχεία της Αθήνας; Μπορεί και όχι, ίσως από φόβο πως όλα θα είναι αρκετά «ξενοδοχειακά» ή αλλιώς τόσο ο χώρος όσο και το μενού θα απευθύνονται αποκλειστικά στους πελάτες του ξενοδοχείου και ουδεμία σχέση θα έχουν με την αυθεντική εικόνα που γνωρίζουμε.

Ναι, η Taverna 37 του Four Seasons Astir Palace στη Βουλιαγμένη είναι πολύ προσεγμένη και το μενού ενώ περιλαμβάνει κλασικά πιάτα τα δίνει με πιο εκλεπτυσμένο τρόπο, ωστόσο η αύρα αλλά και η ατόφια νοστιμιά των μεζέδων θα σε πείσει ότι βρίσκεσαι σε μια αυθεντική ταβέρνα σε νησί - βοηθάει πολύ σε αυτό και ότι το τραπέζι σου βρίσκεται δίπλα στο κύμα.

Ο σεφ Αλέξανδρος Κοσκινάς άλλωστε, λάτρης της ελληνικής κουζίνας και με μακρά εμπειρία στην ξενοδοχειακή εστίαση, ξέρει πώς να παρουσιάσει μια σωστή βερσιόν της ελληνικής ταβέρνας, που θα ευχαριστήσει τόσο το διεθνές κοινό του Four Seasons όσο και τους «ντόπιους», που επιλέγουν να κάνουν την έξοδό τους στη Βουλιαγμένη. Έχοντας αυτά κατά νου επισκεφθήκαμε και φέτος την Taverna 37, για να δοκιμάσουμε τις νέες προτάσεις του μενού.

Κάθε καλοκαίρι η Taverna 37 μετακομίζει στην ακροθαλασσιά, σε ένα μικρό κόλπο με αμμουδιά και ψηλά πεύκα τριγύρω. Κατεβαίνοντας τα σκαλιά, αντικρίζεις τα τραπέζια πάνω στην προβλήτα και μπροστά σου τη θάλασσα και νιώθεις αμέσως σαν να έχεις φύγει χιλιόμετρα μακριά από την Αθήνα. Και αφού βρήκαμε τη θέση μας, ξεκίνησε η όλη «δράση» της ταβέρνας.

Αρχικά θα σε υποδεχθούν με την «παραμάνα» ή αλλιώς έναν μεγάλο ξύλινο δίσκο που πάνω του έχει μικρά πιατάκια με μεζέδες, όπως φινετσάτη αθηναϊκή σαλάτα και πολύ γευστική μελιτζανοσαλάτα, παραδοσιακά ντολμαδάκια, χταπόδι ξιδάτο, κρητικό ντάκο και βέβαια οι πάντα απαραίτητες αλοιφές: τζατζίκι, ταραμοσαλάτα αφρός και τυροκαυτερή. Μπορείς να διαλέξεις ποια θα κρατήσεις - μεταξύ μας, εμείς τα κρατήσαμε σχεδόν όλα και καθόλου δεν το μετανιώσαμε αφού συνόδευσαν τέλεια το τσιπουράκι, όσο περιμέναμε να ετοιμαστούν τα υπόλοιπα.

Και μπορεί τα μεζεδάκια της αρχής να ήταν αρκετά, ωστόσο δεν μπορούσαμε να πούμε όχι και στις γαρίδες σαγανάκι με ούζο, σάλτσα ντομάτας, φέτα και κόκκινες πιπεριές, που ήταν ζουμερές και πεντανόστιμες, καθώς και στους τραγανούς και τόσο μυρωδάτους κολοκυθοκεφτέδες.

Στα κυρίως τώρα, αποφασίσαμε να παρακάμψουμε την pasta - αν και η μακαρονάδα θαλασσινών όταν την είδα σε διπλανό τραπέζι φάνηκε αρκετά δελεαστική - και να συνεχίσουμε με τις επιλογές που έχουν για ψάρι και κρέας στη σχάρα. Βλέπεις σε κάθε παρέα, ακόμη και όταν κάθεσαι ακριβώς δίπλα στη θάλασσα, θα βρεθεί κάποιος που θα πει «ένα παϊδάκι δεν θα φάμε;».

Αν δεν επιλέξεις κάποιο από τα ψάρια ημέρας, σου προτείνω να δοκιμάσεις τη γλώσσα σοτέ με λεμόνι και κάπαρη, που σερβίρεται με κολοκυθάκια και πατάτες και είναι ένα γευστικό και ελαφρύ πιάτο, ό,τι πρέπει μετά την πανδαισία μεζέδων της αρχής. Σε περίπτωση που θέλεις οπωσδήποτε κρέας, τότε να πάρεις τα ζουμερά παϊδάκια, που έρχονται με την κλασική γαρνιτούρα ή αλλιώς τραγανές τηγανητές πατάτες. Στο τέλος, μια πορτοκαλόπιτα με παγωτό νομίζω είναι η καλύτερη επιλογή.

Όσο για το ποτό, η Taverna 37 διαθέτει μια αρκετά ενημερωμένη λίστα με αποστάγματα και ετικέτες κρασιών του ελληνικού αμπελώνα, που συνοδεύουν όπως πρέπει το γεύμα σου.