Θα ξεκινήσω εκφράζοντας τη μεγάλη μου χαρά που τα φώτα στο συγκεκριμένο σημείο της Μαυρομιχάλη άναψαν ξανά, λέγοντας και δυο λόγια για τη Λεύκα, που ήταν ένα πραγματικά ιστορικό μαγαζί που η ιστορία της ξεκίνησε κάπου στις αρχές του 1900. Στο ίδιο σημείο κάποτε υπήρχε μανάβικο, καρβουνιάρικο κι ένα μπακαλικάκι που σέρβιρε και κρασί. Το 1927 στη θέση τους έγινε ένα ταβερνάκι με το όνομα «Άνδρος» και το 1937 πέρασε στα χέρια κάποιου άλλου ιδιοκτήτη που το ονόμασε «Λεύκα» λόγω του ομώνυμου δέντρου που υπήρχε στην αυλή. 

Φύτεψε και κληματαριά, το γέμισε ξύλινα βαρέλια έβαλε την κουζίνα μπροστά που σέρβιρε τα άπαντα της ελληνικής κουζίνας κι έγινε η ταβέρνα που ξέραμε για 85 χρόνια. Ο τελευταίοι ιδιοκτήτες της ήταν ο κύριος Βασίλης και ο γιος του ο Κώστας στη συνέχεια, που την έτρεχαν για περισσότερα από 50 χρόνια μέχρι που κουράστηκαν πια. Το 2023 η Λεύκα έκλεισε και άνοιξε ξανά πριν λίγους μήνες.

Ο νέος ιδιοκτήτης της, ο Κωνσταντίνος Σουρτζής ένα νέο και ορεξάτο παιδί που γνωρίζει από πρώτο χέρι την εστίαση αφού και η οικογένειά του έχει δικά της μαγαζιά στα οποία έχει εργαστεί και ο ίδιος. Ανακαίνισε που λέτε τη Λεύκα - φύτεψε δέντρα και λουλούδια εκεί που παλιά βρίσκαμε τα κρασοβάρελα, έβαψε με ζωηρά χρώματα τα τραπέζια και τις καρέκλες για να δείχνει πιο νεανικό και φαν το μαγαζί και στο τέλος του άλλαξε ιδιότητα αφού από ταβέρνα το μετέτρεψε σε καφενείο-ρακάδικο αλλά κι όνομα. Το είπε Αφούσης! 

Ο Αφούσης που λέτε, ήταν ένας μορφωμένος νέος και δάσκαλος που έζησε πριν πολλά πολλά χρόνια στην Κάσο, ο οποίος αφού βίωσε κάποια πολύ άσχημα περιστατικά στη ζωή του, στο τέλος έχασε τα λογικά του, άφησε τη δουλειά του και ζούσε με τα ελάχιστα, τριγυρίζοντας από δω κι από κει, φορώντας στο κεφάλι του πολλά καπέλα κι αφηγούμενος διασκεδαστικές ιστορίες όπου καθόταν για να τον κεράσουν. Το ομώνυμο παραδοσιακό τραγούδι που μιλάει γι’ αυτόν τον «παλλαρά Αντρά» τον γραμματιζούμενο Αντρέα δηλαδή, τραγουδιέται πλέον παντού, κάπου το έχετε ακούσει κι εσείς, είμαι σίγουρη. 

Ο νεοαφιχθής Αφούσης, το πρωί φορά το καπέλο του καφετζή αλλά από το μεσημέρι έως αργά το βράδυ αλλάζει καπέλο, γιατί γίνεται ρακάδικο και σερβίρει μεζέδες και ποτά. Το μενού του είναι μικρό αλλά νόστιμο και κυρίως οικονομικό γιατί απευθύνεται σε νεανικό κόσμο και έχει πολλές χορτοφαγικές προτάσεις, όπως παντζαροσαλάτα με γιαούρτι, ταμπουλέ, μια φανταστική φάβα παντρεμένη με φρέσκια ντομάτα και κάπαρη, ντολμαδάκια γιαλαντζί που τα συνοδεύει με γιαούρτι, τυροκαυτερή, ψητό χαλούμι με μαρμελάδα φράουλα και ντάκο. Για τους κρεατοφάγους έχει κεφτεδάκια, μπριζολάκια χοιρινά, λουκάνικο στη σχάρα με πατάτες και μουστάρδα, αρνάκι σφακιανό με χόρτα, χοιρινή τηγανιά, ψαρονέφρι στη λαδόκολλα και χουνκιάρ μπεγεντί. 

Οι τιμές όλου του κατάλογου κρατιούνται κάτω έως πολύ κάτω από τα 10 ευρώ η μερίδα, ενώ κάποιες μέρες στο μαγαζί παίζουν και ζωντανή μουσική με έντεχνα και παραδοσιακά. Ρωτήστε τι και πώς και σπεύσατε. Ο Αφούσης δεν θα σας θαμπώσει με τη μία, όμως θα σας κερδίσει με την απλότητα και την αυθεντικότητά του κι αν μένετε κοντά, μπορεί εύκολα να γίνει στέκι σας!