Ανάμεσα στο βουνό και τη θάλασσα, 24 χωριά που όλα μοιάζουν έχοντας το καθένα τον εντελώς δικό του χαρακτήρα, σε ένα ήμερο, παιχνιδιάρικο ορεινό τοπίο που δεν αγριεύει ποτέ, φιλόξενο, στα μέτρα του ανθρώπου και ταυτόχρονα απέραντα γοητευτικό, γραφικό και ανέγγιχτο. Τρεις ώρες από την Αθήνα, η μαγεία ξεκινά από το Βόλο, ορμητήριο θαλασσινό προς κάθε βουνίσια κατεύθυνση. Στο χειμωνιάτικο Πήλιο, δεν θα πλήξεις. Η περιπλάνηση ανάμεσα στα χωριά εναλλάσσεται με εύκολες διαδρομές σε μαγικά μονοπάτια που πάντα καταλήγουν στο επόμενο χωριό, σε ένα όμορφο ξωκκλήσι, σε μια παραλία, σε ένα ταβερνάκι που αξίζει τον κόπο, σε μια παλιά βρύση, σε μια θέα που θα ανταμείψει τον κόπο σου.

Τοπικές κουζίνες: Τι γεύση έχει το Πήλιο;

Η παρουσία του ανθρώπου στο Πήλιο είναι πανταχού παρούσα, ακόμη και καταμεσής της πιο άγριας, μοναχικής φύσης. Γι’αυτό αυτό το βουνό δεν σε φοβίζει, δεν σε αφήνει ποτέ μόνο σου. Οι ομορφιές του σε παίρνουν από το χέρι μέσα από πολλές εναλλαγές και απίστευτες, ινσταγκραμικές θέες, πάντα αφ’ υψηλού, στον Παγασητικό και το Αιγαίο. Το Πήλιο, επίσης, αγαπά και συμπεριλαμβάνει τα παιδιά, σε κάθε δραστηριότητα. Η οικογένεια, εδώ, μπορεί να συναντηθεί σε καινούριες εμπειρίες, αναζητώντας μανιτάρια και βότανα, ανακαλύπτοντας τα παλιά καλντερίμια, κάνοντας σκι - καιρού επιτρέποντος -, ιππασία ή ποδηλασία, ακόμη και περιηγήσεις σε μνημεία και απομεινάρια μιας πλούσιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Ό,τι και να αναζητήσεις, όποια κι αν είναι τα γούστα ή η ηλικία σου, το Πήλιο έχει την απάντηση.

Αποφεύγοντας τις κακοτοπιές

• Πολλοί πιστεύουν ότι το Πήλιο είναι ένα χωριό. Λίγοι έχουν στο νου τους την τεράστια έκταση και τις εναλλαγές του. Πήλια υπάρχουν τέσσερα: το υπερβόρειο, το βόρειο, το κεντρικό και το νότιο. Για το Χριστουγεννιάτικο ταξίδι σου, θα κινηθείς ανάμεσα στο βόρειο και το κεντρικό κομμάτι του. Το νότιο είναι ερημικό το χειμώνα, με ελάχιστες επιλογές, κλειστά τα περισσότερα καταλύματα και τις ταβέρνες του. Ελάχιστοι ξενώνες, στην Αργαλαστή και το Λαύκο, διαθέτουν θέρμανση και θα το επιλέξεις μόνον αν θέλεις για λίγες ημέρες να βρεθείς μακριά από όλους και όλα, με παρέα μόνο τις βόλτες στο βουνό και τα έρημα ψαροχώρια. Το υπερβόρειο, επίσης, ενδείκνυται περισσότερο για τους αίθριους καιρούς, καθώς οι δρόμοι δεν έουν ακόμη αντικατασταθεί μετά τις καταστροφές της κακοκαιρίας Ντάνιελ.
• Χειμωνιάτικο Πήλιο δεν είναι μόνον η Πορταριά και η Μακρυνίτσα, τις οποίες οπωσδήποτε θα επισκεφτείς γιατί έχουν πολλά να σου δείξουν, αλλά προσωπικά, θα σου συμβούλευα να μην τις επιλέξεις σαν ορμητήριο αν δεν θέλεις να ταλαιπωρηθείς σε ατελείωτα μποτιλιαρίσματα, στο ανύπαρκτο πάρκινγκ και τις ταβέρνες όπου δεν πρόκειται να βρεις τραπέζι ή να φας όπως σου αξίζει λόγω του συνωστισμού. Να ξέρεις, πως σε λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα μέσα από κάποια μαγική διαδρομή, μπορείς να περάσεις καλύτερα. 
• Ο Βόλος είναι μια άριστη επιλογή σαν βάση. Τα χωριά βρίσκονται σε απόσταση αναπνοής και ταυτόχρονα βάζεις στο πρόγραμμα τα καλά μιας πόλης, παιδότοπους χριστουγεννιάτικους για τα παιδιά, μεγάλα πάρκα, μουσεία, τσιπουράδικα, αγορές και ψώνια, εστιατόρια, καφέ, πίστες και μπαράκια, αν σκοπεύεις να συνδυάσεις τη Φύση με το γιορτινό ξεσάλωμα. Επίσης, στις 27 Δεκεμβρίου, ο Δήμος οργανώνει την πιο εντυπωσιακή γιορτή του, τη Νύχτα των Φαναριών, με χιλιάδες φαναράκια να καλύπτουν τον ουρανό, σε ένα εντυπωσιακό υπερθέαμα που αποτυπώνει για μικρούς και μεγάλους ατόφιο το πνεύμα της γιορτής. 
• Πριν επισκεφθείς οποιοδήποτε ταβέρνα, τηλεφώνησε για να σιγουρευτείς ότι είναι ανοιχτά και έχει τραπέζι. Τα ωράρια εδώ είναι περίεργα καθότι όλοι οι Πηλιορίτες, ό,τι κι αν κάνουν, έχουν παράλληλα και τις αγροτικές τους εργασίες.
• Αν στο βουνό σου έλειψε το φρέσκο ψάρι ή ένα τσιπουράκι πλάι στο κύμα και ο Βόλος σας πέφτει μακριά, μένουν ανοιχτά και το χειμώνα: ο Στέφανος στο Λεφόκαστρο (τηλ. 2423033551), ο Σκουργιάς (τηλ. 2423023271) στην Κάτω Γατζέα και ο Τζίμης (τηλ. 2428092433) στην Αγριά. Επίσης, αν έχεις έρθει ορκισμένος να βιώσεις την εμπειρία του βολιώτικου τσιπουράδικου, να ξέρεις ότι τα καλά δεν ανοίγουν βράδυ και επίσης είναι κλειστά ανήμερα και τη δεύτερη μέρα των μεγάλων γιορτών.
• Η Τσαγκαράδα είναι από τα πιο γνωστά και δημοφιλή χωριά του Πηλίου αλλά το χειμώνα ανήκει περισσότερο στους τυχερούς που έχουν εδώ το εξοχικό τους. Ωστόσο, μια χειμωνιάτικη βόλτα στις δημοφιλείς παραλίες, για τα μάτια σου μόνο αυτή την εποχή, θα σου χαρίσει το πιο απόκοσμο τοπίο, τα ωραιότερα insta-ενσταντανέ, μια απεραντοσύνη μόνο για σένα πλάι στον αχό των κυμάτων. Το πιο γοητευτικό μονοπάτι του βουνού, αυτό που ενώνει την Τσαγκαράδα με τη Νταμούχαρη περπατιέται πιο ευχάριστα αυτή την εποχή και αξίζει να επισκεφτείς τη μοναδική παραλία του αληθινού Μυλοπόταμου, δίπλα ακριβώς στην ομόνυμη γνωστή πλαζ, εκεί όπου το ποτάμι ενώνεται με το κύμα, ακολουθώντας την δεξιά κατηφόρα από το πάρκινγκ του Μυλοπόταμου. Μια άγνωστη, πανέμορφη πτυχή στη σκιά του τουριστικού Πηλίου και ένα ιδανικό σκηνικό για πικ-νικ στην αυλή του παλιού ξωκκλησιού, με θέα στο νερό.

Εκεί που πάνε όλοι

Αν δεν θέλεις να ταλαιπωρηθείς στην απεγνωσμένη προσπάθεια να βρεις πάρκινγκ στο «μπαλκόνι του Πηλίου», την κατά κόσμο Μακρυνίτσα, παρκάρεις στην Πορταριά και διανύεις με τα πόδια τα 2,5 υπέροχα χιλιόμετρα ως τη Μακρυνίτσα. Πριν μπεις στο χωριό, σταματάς για έναν σωστό ελληνικό καφέ με μηλόπιτα πλάι στο τζάκι, στο Αερικό (τηλ. 6978556347) που ίπταται σαν παραμυθένιο ξωτικό πάνω από την πιο ανεμπόδιστη αφ' υψηλού θέα. Στην είσοδο της Μακρυνίτσας, θα ψωνίσεις τα υπέροχα βότανα και το ριγανέλαιο του Κωστή Σαρακατσάνου (τηλ. 6987156793), του Πηλιορίτη μάγου των  βοτάνων, που τα καλλιεργεί βιολογικά στα 1200 μέτρα υψόμετρο. Κάνει και μαρμελάδες και γλυκά του κουταλιού. Εγγύηση για να αποφύγεις τα «ψεύτικα» φωσφοριζέ βιομηχανικά γλυκά που θα βρεις στα πιο πολλά τουριστικά μαγαζιά.

Στη Μακρυνίτσα μπορείς να επισκεφτείς το Αρχοντικό Τοπάλη που στεγάζει το Μουσείο Λαϊκής Τέχνης και Ιστορίας του Πηλίου, να θαυμάσεις τη ζωγραφιά του Θεόφιλου στο ομόνυμο καφενείο, να εξασκηθείς στην ανηφόρα θαυμάζοντας τη μαγική αρχιτεκτονική του χωριού ή απλά, να αράξεις στην τεράστια πλατεία με τον ιστορικό πλάτανο και τη γιγάντια σπηλιά του. Η διαδρομή από τη Μακρυνίτσα ως το μοναστήρι της Σουρβιάς είναι από τις ομορφότερες του Πηλίου. Επίσης αξίζει η βόλτα ως τον μικρό καταρράκτη Κάραβο, έστω για να απολαύσεις τη θέα και το μαγικό τοπίο με έναν καφέ στο μικρό καφενεδάκι του.

Τα καλύτερα τραπέζια

• Στη Μακρινίτσα, η Κατερίνα, ορίζεται κυρίως ως ψησταριά αν και φτιάχνει και τα μαγειρευτά της, έναν κόκορα κρασάτο, ας πούμε που πολλοί αγαπούν. Προσωπικά την βρίσκω άπαιχτη στη σχάρα, στο τροφαντό υπέροχο μπιφτέκι, στα παϊδάκια, το λουκάνικο, το χοιρινό στη σούβλα, το ζουμερό κοντοσούβλι με τις ωραίες σαλάτες και το φρυγανισμένο ψωμάκι.
• Μόλις μπαίνεις στο δρόμο για την πλατεία, το Κάρδαμο (τηλ. 2428090131) της Μακρινίτσας είναι το εστιατόριο που λατρεύουν οι βολιώτες, γι'αυτό ίσως δυσκολευτείς να βρεις μια γωνιά και για σένα, αφού δεν κάνουν κρατήσεις. Ελαφρώς απόκεντρα από τα πλήθη της πλατείας και με θέα-πιάτο τον Βόλο, μαγειρεύει μια ελαφρώς πειραγμένη κόμφορτ κουζίνα και θα σου αρέσει αν έχεις βαρεθεί το σκηνικό της παραδοσιακής ταβέρνας. Χυλοπίτες με μοσχαράκι, κολοκυθοκεφτέδες, κοκκινιστό αγριογούρουνο, ταλιατέλες με μανιτάρια, πειραγμένο σπετζοφάι.

• Η Αγορά 1955 (τηλ. 2428099203), είναι η ιδανική στάση για να μπεις στην ψυχή της Πορταριάς. Εδώ θα ψωνίσεις εκλεκτά τοπικά προϊόντα της Θεσσαλίας, θα έρθεις για πρωινό, για ελληνικό καφέ στο μπρίκι με λουκουμάδες με ανθόμελι ή γλυκό του κουταλιού αλλά και για ένα κρασί από την πολύ καλή λίστα τους, με ομορφομαγειρεμένο φαγητό που τιμά τα ντόπια υλικά: σπιτικές πίτες, μπουκίτσες με ξινοτύρι και λουκάνικο, κριθαρότο με άγρια μανιτάρια, χτένι με πουρέ. Το βραδάκι, ευκαιρία να δοκιμάσεις αποστάγματα αλλά και ένα καλό κοκτέιλ.
• Aπό την Πορταριά, μπορείς να νοικιάσεις ένα mountain bike για να απολαύσεις τις ομορφιές του βουνού που αυτή την εποχή είναι ντυμένο στα πιο πολύχρωμά του. Αν έχεις παιδιά, η Φάρμα Καραΐσκου είναι το μέρος που δεν πρέπει να χάσεις. Θέα, ωραίες εγκαταστάσεις, μποστάνια, ένας μίνι ζωολογικός κήπος,  βόλτες με τα άλογα, τοξοβολία για τους μικρούς και μαθήματα μαγειρικής για τους μεγάλους,  που καταλήγουν στο τραπέζι με την παραδοσιακή κουζίνα και τις χειροποίητες πίτες.

Για φαγητό

Η Κρίτσα (τηλ. 2428099121) της Ελένης Καραΐσκου είναι το εστιατόριο - εγγύηση της Πορταριάς. Λαχανικά και αβγά έρχονται από τη φάρμα, επικό πρωινό με όλα τα χιτ της τοπικής κουζίνας. Στα καλύτερά της, τα ντόπια αβγά στο φούρνο πάνω σε άγρια χόρτα του βουνού, η κοκκινιστή προβατίνα με τα ντόπια ζυμαρικά, το μπουμπάρι, το χταποδάκι κρασάτο με φάβα, η κρεμμυδοκουλούρα, το κατσικάκι με πατάτες, το κουνέλι στη γάστρα, οι πίτες με το δικό της φύλλο, το υποδειγματικό σπετζοφάι με το αυθεντικό, ντόπιο λουκάνικο και ονειρεμένο γαλακτομπούρεκο.

Δυό ξεχωριστές εμπειρίες

Η επίσκεψη στο εγκαταλειμένο Σανατόριο των Χανίων, είναι μια μαγική πεζοπορία μέσα στις οξιές αλλά και ένα μοναδικό κομμάτι ιστορίας. Ο Γεώργιος Καραμάνης, ένας πρωτοπόρος και φωτισμένος φυματιολόγος, με σπουδές στην Ελβετία, αποφάσισε να χτίσει στην κορυφή του Πηλίου, ένα πρωτοποριακό Σανατόριο, το 1909. Σε μια εποχή που ο Βόλος δεν είχε ακόμη ηλεκτρικό, το Σανατόριο διέθετε κεντρική θέρμανση, ηλεκτρικό, τρεχούμενο νερό, τηλεφωνικό κέντρο, φαρμακείο, μικροβιολογικό, ακτινολογικό και βιοχημικό εργαστήριο, κλίβανο αποστέωσης και αποτέφρωσης, όργανο υποβοήθησης της αναπνοής από τα πρώτα στη χώρα. Υψηλό επίπεδο υπηρεσιών, φαγητό πέντε φορές την ημέρα, χώρους για γυμναστική, ηλιοθεραπεία και αεροθεραπεία, βιβλιοθήκη, αναγνωστήριο, αίθουσα δεξιώσεων και παραστάσεων. Από κει πέρασαν ο Σικελιανός, ο Σεφέρης, ο Παλαμάς, ο Δελμούζος, ο Βάρναλης και εκεί γνώρισε ο Σικελιανός τη σύζυγό του Άννα. Βομβαρδίστηκε από τους Γερμανούς και έπαψε να λειτουργεί από το 1963. Λίγο πιο πάνω, στα Χάνια, θα βρεις ποιοτικά τοπικά προϊόντα και πολύ καλό μέλι, στη Βιολογική Φάρμα Κουμούτση.

Η Παλιοβίγλα (τηλ. 6945887317), ανηφορίζοντας στο βουνό πάνω από τον Άγιο Γεώργιο, είναι κάτι παραπάνω από μια καλή ταβέρνα, με σπιτικό φαγητό, καλό τσίπουρο, μαγειρευτά, τέλειους κεφτέδες και ψητά της ώρας. Η Κωνσταντίνα και ο Γιάννης, έχουν χτίσει εδώ το δικό τους σύμπαν, μια ονειρεμένη φάρμα, με άλογα και τον Λάζαρο, ένα κοράκι. Ένα ανοιχτό μουσείο ξυλόγλυπτης τέχνης, με χειροποίητο το κάθε τι, από την αυλόπορτα, τα τζάκια, το τζακούζι της αυλής μέχρι τα σκεύη.

Μετά το σκι

Αν χιονίσει, το Χιονοδρομικό κέντρο στα Χάνια είναι από τα πιο φιλικά στους νέους χρήστες με άξιους καθηγητές που θα καθοδηγήσουν τα πρώτα σου βήματα με παγοπέδιλα. Δυστυχώς, το φαγητό στα πέριξ του χιονοδρομικού της κορυφής του βουνού, δεν σου το συστήνω. Ευκαιρία, λοιπόν, να γνωρίσεις τη Δράκεια, σε απόσταση αναπνοής. Μαρτυρικό χωριό που έχασε όλο τον αντρικό πληθυσμό του στον πόλεμο και με ένα πρότυπο μουσειάκι που εξιστορεί το γεγονός, η Δράκεια είναι κυρίως γνωστή για τη νοστιμιά του Μεταξογένη (τηλ. 2428096015) της: Θα ξεκινήσεις με το δικό τους τσίπουρο, τις δικές τους ελιές, το αυθεντικό γαλοτύρι, τις χυλωμένες φασόλες στο φούρνο και τα εξαίρετα ντολμαδάκια. Ζυγούρι στη γάστρα (όχι, δεν μυρίζει, μόνο λιώνει ιδανικά),  χοιρινό στο πήλινο με λιωμένο τυρί,  μοσχαρίσια γλώσσα που βάζει κάτω και φιλέτο. Αν είναι να δοκιμάσεις το τοπικό μπουμπάρι, είσαι στο σωστό σημείο: έντερο γεμιστό με ρύζι, μπαχαρικά, συκωτάκια και φρέσκα μυρωδικά. Στο τέλος, το πρόβειο γιαούρτι συνοδεύει τα σπιτικά γλυκά του κουταλιού, ναι, ναι, έχει και (σπάνιο) καρυδάκι και σύκο και κεράσι.

Και ύστερα δίπλα, καφές με σπιτικό γλυκό στο πιο όμορφο μπαράκι του Πηλίου, που από μόνο του αξίζει τη διαδρομή ως εδώ. Η Άννα, έχει μεταμορφώσει σε παλιό πηλιορείτικο σπιτικό το Μπαράκι στο Ρέμα. Αντίκες, παλιοί καναπέδες και κάδρα, όλα βγαλμένα από το σεντούκι της γιαγιάς, σπιτικά λικέρ, τσάγια με βότανα και κοκτέιλ. Απλά βγάζεις τα παπούτσια, ξαπλώνεις στον καναπέ κι αφήνεις το γουργουρητό της σόμπας να σε ταξιδέψει σε άλλους καιρούς.

Η διαδρομή που δεν πρέπει να χάσεις

Μηλιές, Βυζίτσα, Πινακάτες, Άγιος Γεώργιος ή αλλιώς, τα τέσσερα πιο όμορφα χωριά του Πηλίου στην ίδια διαδρομή και σε απόσταση λίγων λεπτών το ένα από το άλλο. Μετά τη Μακρυνίτσα και την Πορταριά, αυτά τα χωριά είναι η δεύτερη πιο λαοφιλής πιάτσα του χειμερινού Πηλίου, στα οποία αξίζει να αναζητήσεις έναν εξαιρετικό πηλιορείτικο ξενώνα, ιδίως στη Βυζίτσα με τα μαγικά της αρχοντικά.

Στις Μηλιές το τρενάκι δεν λειτουργεί τον χειμώνα αλλά θα περπατήσεις πάνω στην πορεία του με αφετηρία τον υπέροχο σταθμό του Εβαρίστο ντε Κίρικο, θα σταματήσεις για καφέ στο Άννα να ένα μήλο, θα δοκιμάσεις το νοστιμότερο τυρόψωμο και ελιόψωμο με κρεμμύδι στον φούρνο του Τσόρμπα, θα επισκεφτείς την Βιβλιοθήκη και τη μοναδική εκκλησία των Παμμεγίστων Ταξιαρχών του 1741 και αν πεινάσεις υπάρχει το Σαλκίμι (τηλ. 2423086011) με τις ωραίες πηλιορείτικες κοκκινιστές κεφτέδες, την αρνίσια συκωταριά που τυλίγεται σε μπόλια, το ρολό μοσχαράκι που λιώνει, έντονα σκορδάτο πάνω στη μακαρονάδα και τις σπιτικές πίτες. Έχει και καλό τσίπουρο. Λίγο πιο πάνω, στο Πανόραμα (τηλ. 2423086128), πλάι στο τζάκι, θα γευτείς την πιο αυθεντική ντόπια κουζίνα, όπως τη μαγειρεύει μια οικογένεια που έχει και τα δικά της ζώα: πίτες αληθινές, γίδα βραστή, πρασοσέλινο, κοντοσούβλι, γιουβέτσι, παχουλές κοκκινιστές κεφτέδες και σπιτικά γλυκά.

Λίγο πιο έξω από το χωριό, στο Λιοστάσι (τηλ. 2423086082) με τη μαγική αυλή και το τζάκι, η Αναστασία και ο Αποστόλης έχουν πετύχει μια ιστορία αποκέντρωσης. Τσίπουρο εγγυημένο από το οικογενειακό καζάνι στην Καρδίτσα, σωστό γαλοτύρι, κατσικάκι στη γάστρα με κόκκινο κρασί και δεντρολίβανο, αφράτοι, αρωματικοί κεφτέδες, πολύ καλό παϊδάκι, μοσχαράκι με λιαστή ντομάτα και μανιτάρια, κόκορας κρασάτος με χυλοπίτες, χοιρινό με πάπρικα και δεντρολίβανο, κουζίνα της παράδοσης με ένα μικρούλι κλικ δημιουργικότητας, ωραίες μουσικές και ζεστή ατμόσφαιρα.

Αμέσως μετά τις Μηλιές, στάση στη Βυζίτσα για δυό σοβαρούς λόγους. Εδώ θα θαυμάσεις τα μεγαλύτερα, τα πιο εντυπωσιακά αρχοντικά του Πηλίου, απομεινάρια μιας παλιάς αίγλης που ανακαινίστηκε μετά από ένα πρόγραμμα χρηματοδότησης του ΕΟΤ, τη δεκαετία του 1980. Τα περισσότερα λειτουργούν σαν ξενώνες κι αυτό σου δίνει την ευκαιρία να ζήσεις στο ονειρικό σκηνικό μιας άλλης εποχής της Ελλάδας. Ενδεικτικά, το αρχοντικό Μιχαήλ είναι από τους πιο παραδοσιακούς, ζεστούς και φιλόξενους ξενώνες, ιδανικός για μια ολόκληρη παρέα που μπορεί να τον μοιραστεί. Ο δεύτερος λόγος να αγαπήσεις τη Βυζίτσα, είναι τα κορίτσια του Συνεταιρισμού Εσπερίδες (τηλ. 2423086838). Το παλιό σχολείο του χωριού έχει μεταμορφωθεί σε μια ανοιχτή κουζίνα που σκορπά ολημερίς τα γλυκά της αρώματα σε όλη τη γειτονιά. Πίτες και γλυκά του κουταλιού με φρούτα και λαχανικά μόνον από τους κήπους των κοριτσιών, ζυμαρικά και τραχανάς φτιαγμένα στο χέρι και υπέροχα γλυκά φτιαγμένα με αληθινό βούτυρο και αγνά υλικά. Μην χάσετε τα σαμπλέ, τον μπακλαβά, τα σκαλτσούνια και το κυδωνόπαστό τους. Ιδανικό σημείο να ψωνίσεις ατόφια τη γεύση της παράδοσης.

Επόμενος σταθμός, ένα από τα αγνότερα χωριά του Πηλίου, αρχοντικά με την πατίνα του χρόνου, μια μαγική πλατεία με την πιο πρωτότυπη κρήνη, η αύρα μιας άλλης εποχής στα καλντερίμια, με τον κελαρυστό ήχο του ρυακιού να ακολουθεί κάθε σου βήμα. Οι Πινακάτες αξίζουν καλύτερα το πρωί, όταν ξεφουρνίζει το υπέροχο ψωμί του ο ξυλόφουρνος του Μάριου, παλιός και ανέγγιχτος από την οθωμανική εποχή. Μαζί με το ψωμί, να πάρετε και τσουρέκι, το σιμίτικο κουλούρι και ό,τι φουρνίζει η έμπνευση της ημέρας. Ακριβώς απέναντι, πάνω στην πλατεία, ένα μικρό μαγαζάκι με σπάνια, χειροποίητα σουβενίρ, όλα κεντημένα στο χέρι. Εδώ θα παραγγείλεις και την αυθεντική πηλιορίτικη φορεσιά, το γιλέκο της είναι πιο trendy στη μόδα της εποχής. 

Πάνω στο δρόμο φεύγοντας, η Δροσιά (τηλ. 2423086772) είναι το ιδανικό μαγεριό για να αλλάξεις τη γνώμη που είχες για τα αιγοπρόβεια κρέατα. Το νοστιμότερο γαλοτύρι που έχω βρει στο Πήλιο συνδυάζεται ιδανικά με τα άγρια χόρτα και την ολόφρεσκη χωριάτικη, πριν περάσεις στις σοβαρές υποθέσεις: κοιλίτσες γιαχνί, ζυγούρι στη λαδόκολλα, γίδα πρασοσέλινο, ζυγουράκι στο φούρνο με γλυκύτατες μελωμένες πατάτες, κολασμένο πρόβειο παϊδάκι, μοσχαράκι με κυδώνια, μπουμπάρι. Μόνο με ντόπια υλικά, ολόφρεσκο ντόπιο κρέας, μαλακό σαν λουκούμι, που δεν μυρίζει καθόλου, καθότι έχει σφαχτεί όπως πρέπει και στη σωστή στιγμή.

Το ΠΟΠ μήλο της Ζαγοράς έχει τη δική του ιστορία

Τελευταίος σταθμός ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας. Το βουνό ανηφορίζει, τα αρχοντικά μέσα στα κατάφυτα καλντερίμια γίνονται ακόμη πιο επιβλητικά και η ποίημα-κάτω πλατεία θα σε χορτάσει πιο νόστιμα δεν γίνεται, σε ένα εστιατίριο-μνημείο της τοπικής αρχιτεκτονικής. Στην Πλατεία (τηλ. 2428079719) μαγειρεύεται οικογενειακά και σπιτικά όλο το πάνθεον της ντόπιας κουζίνας: άγρια τηγανητά σπαράγγια, κοκορέτσι και κοντοσούβλι, αβγά με άγρια χόρτα και όλα τα υπέροχα μαγειρευτά της κάθε εποχής. Ο Στεφανής (τηλ. 2428093000) είναι το κλασικό κουτούκι με τη σόμπα να ζεσταίνει τις τσιπουροποσίες. Το καλοκαίρι δεν θα το ευχαριστηθείς, γίνεται χαμός. Τώρα είναι η ώρα να δοκιμάσεις τα άγρια τηγανητά μανιτάρια του, τα βλαστάρια της φτέρης, το δικό τους γίδινο τυρί, τις πίτες, τα αβγά με τα χόρτα, το κοντοσούβλι, τα τσιτσίραβλα, τον ωραιότατο μπακαλιάρο, τον κολιό με τα χόρτα και τους θαλασσινούς του μεζέδες.

Επιστρέφοντας προς Βόλο, το γυναικείο μοναστήρι  των Παμμεγίστων Ταξιαρχών, αξίζει μια στάση ακόμη κι αν δεν είσαι του θρησκευτικού τουρισμού και όχι μόνον για την υπέροχα ανακαινισμένη εκκλησία του. Οι μοναχές φτιάχνουν εξαιρετικά τυριά και γλυκά και το πρωί του Σαββάτου στήνουν τη δική τους αγορά με αγνά, αράντιστα φρούτα και λαχανικά από τα περιβόλια της Μονής.

Στάσεις που αξίζουν από χωριό σε χωριό

• Στις πιο κοντινές επιλογές στο Βόλο, στα γραφικότατα Άνω Λεχώνια, το ανακαινισμένο καφενείο του Φουτζόπουλου (τηλ. 2428093272) μοσχοβολά χωριάτικο καφενέ και σε χορταίνει με πολλές διαφορετικές ομελέτες, ψητά της ώρας, μαγικά σουβλάκια καλαμάκι, ωραίο γαλοτύρι και αληθινή τηγανητή πατάτα. 
• Ο Άγιος Βλάσσης είναι άλλο ένα γραφικό χωριό, σχετικά κοντά στο Βόλο, που το φτάνεις μέσα από μια καταπράσινη διαδρομή, παράλληλη με ένα γραφικό ποταμάκι. Στην κάτω πλατεία, το Μουτάκι (τηλ. 6974194406), προσφέρεται για τσιπουροποσίες με θαλασσινούς και στεριανούς μεζέδες ενίοτε μετά ζωντανής μουσικής αλλά είναι και μια πεντανόστιμη ταβέρνα με τις κυρίες του σπιτιού να μαγειρεύουν φρικασέ, κόκορα κοκκινιστό με αληθινή πατάτα, αρνάκι λεμονάτο, ψητά της ώρας, κοκορέτσι και κοντοσούβλι.
• Επίσης κοντά στο Βόλο, ο Άγιος Λαυρέντιος είναι ένα μαγικό χωριό που ενδέχεται να γνωρίζεις από το διεθνές ετήσιο Φεστιβάλ Μουσικής. Αξίζει τόσο για την καταπράσινη παραδοσιακή ομορφιά του, για την πλατεία του, για τα αλογάκια που νοικιάζεις προσφέροντας μια μοναδική εμπειρία στους μικρούς της παρέας αλλά και για το φαγητό του. Στον Λωτό (τηλ. 2428096243), η κυρία Φρόσω μαγειρεύει από τα 16 της, στο ίδιο πανέμορφο μαγαζί στο έμπα του χωριού, την κουζίνα του Πηλίου, παραδοσιακή και μαμαδίστικη. Ο γιός Απόστολος στο πλάι της και οι δυο μαζί να επιμένουν στις τεράστιες μερίδες - να πάτε παρέα για να μοιραστείτε νοστιμιές που αξίζουν: Τσιγαριαστά χόρτα με αβγά στο πήλινο, κεφτέδα με κόκκινη, γλυκιά σάλτσα και σταφίδες, κατσικάκι - λουκούμι στη λαδόκολλα, γίδα στη γάστρα, καραμελλωμένο χοιρινό μπούτι με πορτοκάλι, αληθινή πατάτα, γνήσιο γαλοτύρι, χειροποίητες πίτες και γλυκά του κουταλιού φτιαγμένα από τα φρούτα του κήπου. 
• Πάνω στην πλατεία Ο βασιλικός και δυόσμος (τηλ. 6937050473) μαγειρεύει σε λίγο καλύτερο αμπαλάζ και ένα πολύ μικρό τσικ πειραγμένη, νοστιμότατη, όλη την παραδοσιακή γκάμα, πλάι στο τζάκι και με αφ' υψηλού θέα στον Παγασητικό. Πολύ καλή λίστα κρασιών και πρώτες ύλες όχι μόνο από το Πήλιο, όπως ταλαγάνι ψητό με μαρμελάδα σύκο, πίτες με σπιτικό φύλλο, μαγειρευτά και ωραία γλυκά, όπως το σοκολατένιο προφιτερόλ.
• Στην ταβέρνα της κυρα-Λένης (τηλ. 6973450896), στην πλατεία, τζάκι και παράδοση και η ίδια στην κουζίνα. Στα μαγειρευτά της, η αλήθεια! Μοσχαράκι με κάστανα, μπουμπάρι, σπετζοφάι, κεφτεδάκια, γίδα ψητή, κοκορέτσι και ψητά της ώρας με μπόνους τη χοντροκομένη, αληθινή τηγανητή πατάτα.
• Το Νεοχώρι, δίπλα στις Μηλιές, είναι άλλο ένα πανέμορφο, απείραχτο ορεινό χωριό, εύκολα προσβάσιμο από το δέλτα της Αργαλαστής. Κέντρο των πετράδων του Πηλίου, με έναν Άγιο Γεώργιο του 1769, σπάνιο και πρόσφατα ανακαινισμένο δείγμα των ξυλόστεγων ναών της Τουρκοκρατίας και μια μαγική πλατεία, το Νεοχώρι φημίζεται για το φαγητό του. 

Στη πλατεία 

• Στο δρόμο ανεβαίνοντας για την πλατεία, ο Παράδεισος (τηλ. 2423058012) με την τεράστια αυλή κάτω από τα πλατάνια είναι, όνομα και πράγμα! Ο Θανάσης και η Νικολέτα Γερογιάννη δούλεψαν 20 χρόνια στην εστίαση της Ύδρας πριν ανοίξουν τούτο εδώ το μαγαζί. Στέκι των γουρουνοκυνηγών της περιοχής, μπορεί να τύχεις σε τσιμπούσι που θα σε κεράσει ονειρεμένο γουρουνόπουλο αλλά κι αν όχι, έχει τις γάστρες και τα μαγειρευτά του Γιάννη, μαγικός κολιός παστός, μελιτζάνα τουρσί και πολίτικη σαλάτα, μύδια αχνιστά, κεφτέδα κοκκινιστή, ζυγούρι στη γάστρα αλλά και ολόφρεσκο ψαράκι.
• Πάνω στην πλατεία, στο Μήλο (τηλ. 6983110032), μαγειρεύει η μαμά του σπιτιού που τυγχάνει δεινή μαστόρισσα, με τα λαχανικά που καλλιεργεί η οικογένεια. Αγριογούρουνο με κάστανα, κοιλίτσες, μπακαλιάρος με χόρτα, κοτόπουλο φρικασέ, πρόβειο κοντοσούβλι, κοκορέτσι, πατσάς, γίδα βραστή και όχι μόνον.

• Ανεβαίνοντας στο χωριό από το Δέλτα της Αργαλαστής, θα συναντήσεις το Κτήμα Αγριγιάννη (τηλ. 6946981806), το πιο όμορφο εστιατόριο της περιοχής, με την πιο σπιτική, πεντανόστιμη κουζίνα. Σαν να μπαίνεις σε ντόπιο αρχοντικό, με το τζάκι, τα κεντημένα πετσετάκια της γιαγιάς, λιγοστά τραπέζια καθένα με τη δική του ατμόσφαιρα και ιστορία και την οικογένεια Αγριγιάννη να σε περιποιείται προσωπικά. Θα δοκιμάσεις το δικό τους κρασί, λεμονάτο φιλέτο γίδας, πηλιορίτικους κοκκινιστούς κεφτέδες, μελωμένο κότσι στο χαρτί, ονειρεμένες πίτες, γάστρες και σπιτικά γλυκά.

• Ανεβαίνοντας προς Πορταριά και Μακρυνίτσα, θα περάσεις ξόφαλτσα από το Κατηχώρι, ένα πανέμορφο χωριό που όμως έχει ξεφύγει από τον τουριστικό βομβαρδισμό. Εδώ θα βρεις και την ταβέρνα της Καίτης (τηλ. 2428099108), δυναμική, αυθεντική πληθωρική, φιλόξενη πηλιορείτισσα και καταπληκτική μαγείρισσα: γίγαντες που καλλιεργούν οι ίδιοι, ψητά της ώρας, γίδα με χοντρό μακαρόνι, φασολάδα με ντόπιο λουκάνικο, τραγανά τυρομπουρεκάκια, κολοκυθανθοί γεμιστοί και πιάτα της τοπικής κουζίνας ανάλογα με ό,τι βγάλει το μποστάνι.

Αν έχεις παιδιά που αγαπούν τα άλογα, σε ενδιαφέρει το horse retreat (skretaion.gr). Οι άνθρωποί του έχουν διασώσει μια σπάνια, μικρόσωμη ράτσα ελληνικού αλόγου και αυτό που τους ενδιαφέρει περισσότερο από άλλη μια βόλτα στο βουνό, είναι να σου μάθουν την ψυχολογία τους, τη συνύπαρξη μαζί τους, τη φροντίδα, την αλληλεπίδραση, τον τρόπο που θα επικοινωνήσεις μαζί τους. Ένα μάθημα ζωής.