Ιστορία, ένδοξο παρελθόν, όλη η γοητεία της μεσογειακής ζωής, απέραντοι ελαιώνες, οάσεις και έρημος, η μαγεία της Τυνησίας χωρά σε μια γεμάτη εβδομάδα που, παραδόξως, δεν θα σου κοστίσει ακριβά. Μια απευθείας πτήση φεύγει από Αθήνα κάθε Σάββατο και επιστρέφει το επόμενο και αυτό, είναι το ιδανικό διάστημα για να εξερευνήσεις όλες τις χάρες μιας μικρής - σχεδόν σαν την Ελλάδα - χώρας, με 10.000.000 κατοίκους και πολλές, ενδιαφέρουσες εναλλαγές. Μάλιστα, κάποιες θυμίζουν και ελληνικά νησιά.

Ομολογουμένως, στην Τυνησία θα σε πάνε πολλά οργανωμένα ταξιδιωτικά γραφεία. Όμως, η καλύτερη περίπτωση για να την ανακαλύψεις με τους δικούς της, νωχελικούς και ανθρώπινους ρυθμούς, είναι να τη διασχίσεις ιδιωτικά, με την παρέα που θα επιλέξεις, γιατί είναι μία χώρα απέραντα ασφαλής, που τελικά είναι οι άνθρωποί της. Αυτοί που θα προσφέρονται να σε βοηθήσουν, να σου κάνουν τη ζωή πιο εύκολη, να σου προτείνουν ένα όμορφο μέρος, να σου εξηγήσουν κάτι που δεν κατανοείς ή απλά, να σου χαρίσουν ένα χαμόγελο, μια καλημέρα, ένα καλωσόρισμα.

Στον δρόμο όλοι θα σε σταματήσουν για να σου μιλήσουν. Χωρίς απώτερο σκοπό, χωρίς δόλο, χωρίς να ζητούν κάτι από σένα. Τελικά, οι ευγενέστεροι από όλους τους κατοίκους του Μαγκρέμπ, είναι ο καλύτερος οδηγός αλλά και η πιο φιλόξενη παρέα, αν θέλεις να γνωρίσεις «από μέσα» την πραγματικότητα της χώρας. Από τον ταξιτζή μέχρι τον ρεσεψιονίστα του ξενοδοχείου, όλοι με χαρά και απόλυτη εξωστρέφεια, θα σου μιλήσουν για τις έγνοιες, τα προβλήματα, την οικογένεια και την καθημερινότητα, πρόθυμοι να σου ανοίξουν το σπίτι και την καρδιά τους. Και αυτό, δεν θα σου το χαρίσει κανένας tour guide.

Η μαγεία της Μεσογείου στην Τύνιδα

Η Τύνιδα είναι μια από τις γοητευτικότερες πόλεις της Μεσογείου: μια παλιά πόλη (Μεντίνα) του 7ου αιώνα που χτίστηκε από τους μουσουλμάνους Άραβες κατακτητές, μια καινούρια πόλη με μαγικά κομμάτια της γαλλικής αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ού αιώνα και της αρ-ντεκό αισθητικής, πλατιές, καταπράσινες λεωφόρους (βουλεβάρτα), καταπράσινα πάρκα, μια πολύβουη κεντρική αγορά και στο βάθος, θάλασσα και λιμάνι.

Το μουσείο Μπαρντό, από την άλλη, είναι από μόνο του ένας λόγος να επισκεφτείς την Τύνιδα. Ο λόγος, αυτή η μοναδική στον πλανήτη, τεράστια συλλογή από τα πιο καλοδιατηρημένα και εντυπωσιακά ρωμαϊκά ψηφιδωτά του κόσμου, αλλά και εκθέματα από την Καρχηδόνα, τη Ρώμη, το Βυζάντιο και την Αραβική κατοχή. Στο τέλος της επίσκεψης μείνε για ένα τσάι στο υπέροχο καφέ.  

Η αλήθεια είναι πως την Τύνιδα αξίζει να την περπατήσεις ξανά και ξανά, προς κάθε κατεύθυνση. Να νιώσεις τη γελαστή ψυχή της, να εξερευνήσεις τις διαφορετικές αρχιτεκτονικές, τις αγορές και τα καφέ της. Από μόνη της η Μεντίνα θα σε καλέσει στα δαιδαλώδη δρομάκια της ξανά και ξανά, αφού κάθε φορά θα ανακαλύψεις και έναν καινούργιο δρόμο, ένα μοναδικό στενό, ένα παραμυθένιο καφέ, ένα κρυφό εστιατόριο που αξίζει τον κόπο. Όσο περπατάς, έχε τα μάτια σου ανοιχτά: Μη χάσεις τη μικρή είσοδο κάποιου καφέ που θα σου αποκαλύψει μια «Χίλιες και μια Νύχτες» ατμόσφαιρα, όπως και χιλιάδες ομορφιές για τις οποίες δεν έχεις παρά να εντοπίσεις και να σπρώξεις μια πόρτα που θα σου αποκαλύψει κάτι καινούργιο. Και όλα αυτά με μικρό budget: Με 60 και 80 λεπτά του ευρώ για ένα τσάι.

Κάπως έτσι, η βόλτα στη Μεντίνα μπορεί να κρατήσει μια ολόκληρη μέρα, καθώς βρίσκεσαι ανάμεσα σε συχνές στάσεις για μια μικρή ανάπαυλα και βόλτες στα μαγαζάκια.

Τι αξίζει να επισκεφθείς

Εκ πείρας θα πω ότι τα καφέ που αξίζουν μια επίσκεψη είναι το κινηματογραφικό, αυθεντικό El Mrabet αλλά και το Shakshuka και το El Ali για φαγητό «του δρόμου». Oπωσδήποτε, αξίζει και το εστιατόριο-καφέ El Ali, τόσο για το ντεκόρ και τον καφέ του, όσο και για το φαγητό του: κάνει ένα από τα νοστιμότερα κους κους στην πόλη.

Επίσης, το Dar Esafa, είναι μια πανέμορφη, κυανόλευκη ταβέρνα που μαγειρεύει κυρίως ψάρι και θαλασσινά με τον πιο σπιτικό τρόπο και φτιάχνει ένα καταπληκτικό, τραγανό, ελαφροτηγανισμένο μπρικ (το ντόπιο πιτάκι με τόνο και αυγό). Προσοχή όμως, γιατί όλα, κλείνουν στις 18:00.

Το μπρικ, που πρωταγωνιστεί τόσο στο τυνησιακό street food όσο και στο μενού κάθε εστιατορίου

Στα περίχωρα: Μνημεία, παλάτια και μουσεία που θα σε μαγέψουν

Τα ερείπια της ένδοξης Καρχηδόνας, είναι ένας από τους σημαντικούς λόγους που θα επισκεφτείς την Τυνησία. Η πόλη ήταν απλά τεράστια και μοναδική στην εποχή της, όμως οι Ρωμαίοι την κατέστρεψαν ολοσχερώς. Aποτέλεσμα, σήμερα, ό,τι έχει απομείνει να εκτείνεται σε μια μεγάλη έκταση, που περιλαμβάνει 11 διαφορετικά μνημεία. Η επίσκεψη, που κρατά μισή μέρα, ξεκινά από το μουσείο, το οποίο είναι προσωρινά κλειστό, όμως εκεί θα βγάλεις εισιτήριο για όλα τα αξιοθέατα. Από εδώ θα ναυλώσεις ταξί, που με ένα ελάχιστο αντίτιμο θα σε γυρίσει σε όλα όσα αξίζει να δεις. Αυτός ο μαγικός περίπατος ανάμεσα στην πιο παλιά ιστορία της Τυνησίας, εκτυλίσσεται μέσα σε μια πανέμορφη γειτονιά του παλιού πλούτου, με τις βίλες των καλών οικογενειών χτισμένες πάνω ακριβώς στα αρχαιολογικά ευρήματα. Μια εμπειρία νοσταλγική, ανάμεσα σε μαγικούς, μεσογειακούς, υπέρλαμπρους κήπους, τη θάλασσα και την ιστορία.

Πέντε λεπτά από την Καρχηδόνα, το Σίντι Μπου Σαΐντ είναι ένας μικρός παράδεισος: Ένα χωριουδάκι, σκαρφαλωμένο σε λόφο, με αμφιθεατρική θέα στη Μεσόγειο και κουκλίστικη αρχιτεκτονική, σε λευκό και γαλάζιο, που θυμίζει αρκετά τη χώρα της Πάτμου ή τη Λίνδο της Ρόδου. Βουκαμβίλιες, κυπαρίσσια και όλη η τροφαντή μεσογειακή βλάστηση δημιουργούν ένα μαγικό σκηνικό, που αξίζει να εξερευνήσεις στα μετόπισθεν, πίσω από τις ορδές των τουριστών στον κεντρικό δρόμο.

Και αν αναρωτιέσαι τι μεγαλεία να κλείνουν στο εσωτερικό τους αυτά τα υπέροχα σπίτια, δεν έχεις παρά να επισκεφτείς τα δύο μουσεία του χωριού: To Ennejma Ezzahra είναι το παλάτι του φιλότεχνου και καλλιτέχνη βαρόνου Rodolphe d’Erlanger, το οποίο η χήρα του πούλησε στο τυνησιακό κράτος για να γίνει το πρώτο μουσείο της χώρας μετά την ανεξαρτησία της. Χλιδή και ιστορία αλλά και τα έργα του βαρόνου, ο οποίος λέγεται πως επέβαλλε το χαρακτηριστικό γαλάζιο στην αρχιτεκτονική του Σίντι Μπου Σαΐντ. Επίσης, το ιδιωτικό μουσείο Dar El Annabi στην είσοδο του χωριού, είναι το πλούσιο αρχοντικό μιας μεγάλης οικογένειας, στο οποίο τίποτα δεν έχει μετακινηθεί από την εποχή που ζούσε εδώ.

Πού να πιείς καφέ ή τσάι και πού να φας στα περίχωρα

Οι παραπάνω είναι δύο υπέροχες εμπειρίες «εκ των έσω», πριν σταματήσεις για ένα τσάι ή σνακ στο Café des Delices που ξετυλίγεται σε επίπεδα πάνω στην πιο απέραντη θαλασσινή θέα και την απέναντι Σικελία. Άριστη επιλογή και το γραφικό, παραδοσιακό Café des Nattes.

Αν πεινάσεις, θα προτιμήσεις το Au Bon Vieux Temps με την υπέροχη θέα, που μαγειρεύει την τοπική κουζίνα αλλά και γαλλικές σπεσιαλιτέ και θαλασσινές μακαρονάδες. Πολύ ωραίο και οικονομικό φαγητό, μαγειρεμένο από την ίδια την ιδιοκτήτρια, με γεύσεις αυθεντικές έχει το El Barkoun.

Εδώ θα βρεις και κάποια πιο upgrated εστιατόρια, που φλερτάρουν ανάμεσα στη Γαλλία και την τοπική παράδοση, όπως το Dar Zarrouk με τη μαγευτική θέα - αν και το φαγητό δεν είναι αυτό που υπόσχεται το ντεκόρ. Και δεν φεύγεις αν δεν δοκιμάσεις τον τοπικό λουκουμά, στο Beignets de Bambalouni, πάνω στον κεντρικό δρόμο, το μέρος που φημίζεται για τον καλύτερο λουκουμά στην Τύνιδα.

Η διαδρομή των περιχώρων συνεχίζει ως τη La Marsa, την οποία θα σου συστήσουν όλοι οι οδηγοί. Μια λουτρόπολη που θυμίζει το δικό μας Λουτράκι τις καλές μέρες του καλοκαιριού. Αν όμως ταξιδέψεις εκτός καλοκαιρινής σεζόν δεν αξίζει να την επισκεφτείς, αφού τα πάντα κλειστά και όλα τριγύρω μια θλίψη.

Ο Νότος

Αν δεν έχεις πολλές ημέρες στη διάθεσή σου, το καλύτερο είναι να προτιμήσεις τον Νότο, με μια μόνο ημέρα πέρασμα από την Τύνιδα. Μετά από μια διαδρομή που διασχίζει τον απέραντο τυνησιακό ελαιώνα, ξεκινά η στέπα, η έρημος, το απόκοσμο σεληνιακό τοπίο της αποξηραμένης αλμυρής λίμνης στο Ελ Τζερίντι, οι οάσεις, οι απέραντοι φοινικώνες, οι καμήλες, η υπόσκαφη, η μοναδική αρχιτεκτονική της Ματμάτα, η Σαχάρα των συνόρων της Αλγερίας αλλά και το εξωγήινο σκηνικό του στούντιο όπου γυρίστηκε ο «Πόλεμος των Άστρων».

Βόλτες με 4x4 στην έρημο, βόλτες με καμήλες και δύο στάσεις που αξίζουν τον κόπο: Η Ντουζ, είναι το χωριό - εισαγωγή στη Σαχάρα, που αξίζει τουλάχιστον μια διανυκτέρευση, για την αγορά, τα όμορφα βερβέρικα κιλίμια του  και τον φοινικώνα του.

Η Ντοζέρ είναι άλλη μια πόλη της ερήμου που αξίζει παραπάνω από μια διανυκτέρευση, για τα ωραία, εξωτικά της ξενοδοχεία, τις δραστηριότητες στη γειτονική Σαχάρα, τις αγορές και την ευχάριστη ζωή της. Εκεί θα ψωνίσεις ολόφρεσκους χουρμάδες στην πιο οικονομική τιμή όλης της Τυνησίας - από την παραγωγή στην κατανάλωση - αλλά και μέλι και ζάχαρη από χουρμάδες, μαζί με τα χαρακτηριστικά, πανέμορφα πλεκτά πανέρια που φτιάχνουν στην περιοχή.

Συμβουλές και τι να προσέξεις

Μπορεί τα μέρη να είναι πανέμορφα, όμως εδώ σου δίνω μερικές συμβουλές για να μην πέσεις σε «παγίδες»:

• Ο νότιος προορισμός μπορεί να σου δημιουργήσει αυταπάτες. Τους χειμερινούς και ανοιξιάτικους μήνες, ιδιαίτερα στον βορρά, κάνει πιο κρύο από την Ελλάδα και μπορεί - όπως έτυχε σε μένα - να βρέχει χωρίς σταματημό για μια ολόκληρη εβδομάδα. Την ίδια εποχή, ο νότος των οάσεων έχει λιακάδα… αλλά με δόντια: Το κρύο είναι και εκεί τσουχτερό, ιδιαίτερα όταν πέφτει η νύχτα.
• H Tυνησία είναι επί της ουσίας τα «μπάνια του λαού» της Γαλλίας. Πρώην γαλλική αποικία, σε φιλικές τιμές και με άπειρες πτήσεις από το Παρίσι, είναι η πρώτη θαλασσινή επιλογή για όσους δεν αντέχουν οικονομικά την υπόλοιπη Μεσόγειο. Εμάς, όμως, που διαθέτουμε τις μαγικότερες παραλίες του Νότου, η θαλασσινή, υπερτουριστική πλευρά της Τυνησίας δε μας αφορά. Σαν Έλληνας, στους προορισμούς σου θα πρέπει να αποφύγεις τη Σους, τη Χαμαμέτ, το Σφαξ και τη Τζέρμπα και να εστιάσεις στην Τύνιδα με τα περίχωρά της, αλλά και τον εξωτικό Νότο.
• Στην πρώτη σου επαφή με τα γραφικά μαγαζάκια της Μεντίνας (παλιά Πόλη) στην Τύνιδα, ενδεχομένως να λαχταρίσεις πολλά. Αν έχεις σκοπό να κατέβεις στον Νότο, προτίμησε να κάνεις εκεί τα ψώνια σου, αφού οι τιμές είναι ακόμη πιο χαμηλές, ιδιαίτερα όσον αφορά τα υπέροχα χαλιά και τα υφαντά κιλίμια τους. Επιστρέφοντας, θα έχεις πάντα την ευκαιρία να ψωνίσεις όσα δεν βρήκες στον Νότο και μην υποτιμήσεις το «παζάρι», όσο χαμηλές και να είναι οι τιμές. Αφενός μπορείς να τις κατεβάσεις στο μισό και αφετέρου, οι Άραβες θεωρούν το παζάρι τιμή που κάνεις στο εμπόρευμά τους. Το να παζαρέψεις το οτιδήποτε, θεωρείται ότι εκτιμάς την πραμάτεια του μαγαζιού και τον έμπορο προσωπικά.
• Θεωρητικά, τρεις ημέρες αρκούν να ανακαλύψεις την Τύνιδα και τα περίχωρά της. Τις υπόλοιπες μπορείς να τις αφιερώσεις στις ομορφιές του Νότου, της ερήμου και των οάσεων. Μη διστάσεις να απευθυνθείς στο λόμπυ του ξενοδοχείου, όπου θα σου οργανώσουν μια εκδρομή με τζιπ 4x4 και άριστο οδηγό, με πέρασμα από όλα τα αξιοθέατα και ξεναγό αν το επιθυμείς. Δύο ημέρες με πλήρη διατροφή και μια διανυκτέρευση σε 4στερο ξενοδοχείο θα σου κοστίσει 600 ευρώ για 2 άτομα. Ναι, κι όμως.

• Αν ήδη έχεις ταξιδέψει στο Μαρόκο, η Τυνησία μπορεί να σε απογοητεύσει, σαν «φτωχός συγγενής» του Μαρακές. Αν δεν έχεις ακόμη ταξιδέψει στο Μπαγκρέμπ (της χώρες του «δύοντος ηλίου» της Αφρικής, την Αίγυπτο, το Μαρόκο, την Αλγερία και την Τυνησία) αυτή η χώρα είναι η καλύτερη και οικονομικότερη εισαγωγή σε ένα κομμάτι του πλανήτη που διαθέτει τα πάντα, από την ιστορία και τον πολιτισμό, μέχρι το απόλυτο παραμύθι.
• Το ταξί στην Τυνησία είναι τόσο φθηνό, που είναι κρίμα να ταλαιπωρηθείς με οποιοδήποτε άλλο μέσο! Επιπλέον, εδώ δεν χρειάζεται να κάνεις «παζάρια», αφού
  όλα τα ταξί λειτουργούν τίμια και με το ταξίμετρο, ενώ οι οδηγοί είναι γλυκύτατοι και εξυπηρετικότατοι.
• Όμως, κάπου εδώ έρχεται και ένα πρόβλημα: ενώ όλες οι Μεντίνες του Μαγκρέμπ μένουν ανοιχτά ως αργά τη νύχτα, η Μεντίνα της Τύνιδας κλείνει αυστηρά στις 18:00. Μαζί της και όλοι οι εμπορικοί δρόμοι του κέντρου. Στις 19:00 έχει ερημώσει όλη η πόλη, ακόμη και στην κεντρική αρτηρία της λεωφόρου Μπουργκιμπά, την καρδιά της πόλης. Δεν θα κυκλοφορεί άνθρωπος, αφού μαζί με την αγορά κλείνουν και τα καφέ αλλά και τα περισσότερα εστιατόρια. Αν ταξιδεύεις φθινόπωρο ή χειμώνα που η μέρα είναι μικρή, το πώς θα περάσεις το βράδυ σου είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, ιδιαίτερα αν το ξενοδοχείο σου δεν διαθέτει ένα μπαρ ή ένα καφέ στο λόμπι. Φρόντισε λοιπόν όταν έρθει η στιγμή να επιλέξεις το κατάλληλο ξενοδοχείο.

Το θαύμα του τυνησιακού εσπρέσο

Ο εσπρέσο στην Τυνησία είναι απλά ένα θαύμα! Παρόμοιο δεν θα βρεις ούτε στην Ιταλία, αλλά ούτε και στην Ελλάδα. Αρωματικός, με παχύ καϊμάκι που δεν διαλύεται ποτέ, ολόσωστα φτιαγμένος παντού, ακόμη και στην πιο ταπεινή καντίνα του δρόμου. Και η τιμή του, κατά μέσο όρο δεν ξεπερνά τα 60 ή 80 λεπτά, ενώ στο πιο ακριβό καφέ δεν ξεπερνά το 1,50 ευρώ.

Οι Οθωμανοί κατακτητές έφεραν πρώτη φορά τον καφέ στην Τυνησία τον 16ο αιώνα και οι μετέπειτα γαλλική κουλτούρα έφερε μαζί της τον εσπρέσο. Απέναντι ακριβώς από την Ιταλία - ας μην ξεχνάμε ότι κάποτε Σαρδηνία και Σικελία ανήκαν στους Τυνήσιους -, η Τυνησία ξέρει να εισάγει τον καλύτερο καφέ από τη γείτονα Ιταλία, αλλά και να τον ετοιμάζει όπως του αρμόζει. Το ίδιο υπέροχος είναι και ο τυνησιακός καφές - μια εκδοχή του δικού μας ελληνικού -, τον οποίο αξίζει να δοκιμάσεις α λα τυνησιακά, με μια σταγόνα νερό από ανθούς πορτοκαλιάς που θα ζητήσεις να σου σερβίρουν στο πλάι.

Το τσάι με δυόσμο

Θα πιείς πολύ τσάι και αξίζει να το δοκιμάσεις σε όλες τις εκδοχές του. Το παραδοσιακό ρόφημα γίνεται με μαύρο η πράσινο τσάι, που στο σερβίρισμα εμπλουτίζεται με φρέσκο δυόσμο. Στην πιο γιορτινή - και ακριβή - εκδοχή του, θα το δοκιμάσεις με κουκουνάρια ή λευκά αμύγδαλα που και αυτά προστίθενται την τελευταία στιγμή. Κατά κανόνα, το τσάι στα καφέ γίνεται σε σαμοβάρι, είναι ήδη έτοιμο όταν το παραγγέλνεις και περιέχει σχετικά αρκετή ζάχαρη. Μόνο στα καλά καφέ μπορείς να το παραγγείλεις «χωρίς».

Η τοπική γαστρονομία

Στην Τυνησία, δεν θα βρεις τα εστιατόρια του Μαρόκου. Στην παραδοσιακή κουζίνα μαγειρεύουν και εδώ το κους κους σε μια λίγο διαφορετική παραλλαγή και τις ταζίν, που όμως δεν έχουν την ποικιλία και τη νοστιμιά των μαροκάνικων ταζίν. Αυτό που πραγματικά αξίζει εκεί είναι το φρέσκο ψάρι και τα θαλασσινά, που διαθέτουν την ίδια νοστιμιά με τα ψαρικά του Αιγαίου, αλλά σε απίστευτα πιο οικονομικές τιμές. Η γαλλική παράδοση έχει αφήσει την τεχνική της στο ζουμερό ψήσιμο, στον τρόπο να ψήνεις ιδανικά ένα μικρό καλαμαράκι.

Η τοπική παράδοση, μείγμα οθωμανικής, εβραϊκής, αραβικής, βερβερίνικης, ιταλικής και γαλλικής γαστρονομίας, μαγειρεύει τα θαλασσινά με σάλτσα ντομάτα και μπαχαρικά και αγαπά το κους κους με ψάρι, το οποίο μπορεί να σε απογοητεύσει, αφού στα εστιατόρια συνήθως μεταφράζεται σε ένα κους κους με λαχανικά που πάνω του βάζουν ένα ολόκληρο ψάρι που έχει ψηθεί χώρια.

Η χαρίσα, η κόκκινη καυερή σάλτσα με το ντόπιο τσίλι, το σκόρδο και τα μπαχαρικά δεν λείπει από κανένα πιάτο και είμαι σίγουρη πως θα την αγαπήσεις, ακόμη και αν δεν σου αρέσουν τα καυτερά: εδώ διαθέτει ένα ήπιο, καθόλου επιθετικό κάψιμο και πάει με όλα.

Ο τόνος είναι το εθνικό προϊόν της Τυνησίας και οι η τοπική κουζίνα απλά τον λατρεύει. Πιο νόστιμο τόνο, δεν έχεις δοκιμάσει ποτέ, οπότε αξίζει να ψωνίσεις τις διαφορετικές ποικιλίες του σε κονσέρβα, από την κεντρική αγορά της Τύνιδας.

Η πιο ενδιαφέρουσα γεύση της Τυνησίας είναι το λαϊκό φαγητό του δρόμου, που εδώ μπορείς να δοκιμάσεις άφοβα και… χωρίς «παρενέργειες». Τα καλά μαγαζιά από την άλλη, θα τα ξεχωρίσεις από τον συνωστισμό που ξεκινά από νωρίς το πρωί. Συνήθως, προσφέρουν όλες τις παραλλαγές του πρόχειρου φαγητού που θα δοκιμάσεις στα τραπεζάκια μαζί με τους ντόπιους που θα χαρούν να μοιραστούν το τραπέζι τους μαζί σου, να σε ξεναγήσουν στις γεύσεις και να σου ευχηθούν ολόψυχα «καλή όρεξη». Εδώ, κάθε χορταστικό γεύμα δεν ξεπερνά τα 3 ή 4 ευρώ, οπότε η διατροφή σου σε αυτή την κατηγορία μπορεί να σου στοιχίσει 10 ευρώ για 3 γεύματα μέσα στην ημέρα.

Το γλωσσάρι του street food και όσα αξίζει να αγοράσεις

• Στα λαϊκά ταχυφαγεία θα βρεις παντού ολόκληρο κοτόπουλο (rboo djej) που αλείφεται με κιτρινόριζα πριν ψηθεί στη σούβλα: νοστιμότερο, ζουμερό και τρυφερό κοτόπουλο δεν έχεις δοκιμάσει ποτέ σου! Το σερβίρουν με τηγανητές πατάτες, μαρούλι και ντομάτα.
• Το φρικασέ, είναι ένα τηγανητό, αφράτο στρογγυλό ψωμάκι, που γεμίζει με τόνο, αυγό, ελιές, ντομάτα και λαχανικά.
• Το μπρικ, είναι μια δαντελένια κρέπα από πολύ λεπτό φύλλο, που γεμίζει με πατάτα, μαϊντανό, τόνο και αβγό πριν τηγανιστεί, ίσως το νοστιμότερο από όλα τα σνακ.
• Το kafteji είναι το πιο αγαπημένο σάντουιτς: μισή, τραγανή, γαλλική μπαγκέτα που γεμίζει με έναν πολτό από ψητά λαχανικά στα κάρβουνα, τόνο, τηγανητό αυγό και πατάτες ή ό,τι προτιμά ο πελάτης από όλα αυτά. Δικός μου ιδανικός συνδυασμός, ο τόνος με ψιλοκομμένο λεμόνι κονφί.
• Το σάντουιτς μακλούμπ, είναι ένα ψωμάκι από ζύμη πίτσας που ψήνεται μπροστά σου σε έναν μικρό, πήλινο φούρνο για να γεμίσει με ομελέτα, τόνο, λαχανικά και φυσικά, λίγη χαρίσα - που πάει με όλα.
• Η σούπα λαμπλαμπί, που λέγεται πως έτρωγαν οι στρατιώτες που είχαν να αντιμετωπίσουν τον Αννίβα, είναι μια αραιή σούπα με ρεβίθια, σκόρδο και κύμινο και έχει τη δική της ιεροτελεστία. Το μαγαζί σου δίνει ένα μεγάλο πήλινο μπολ μαζί με ένα αφράτο ψωμάκι. Εσύ πρέπει να κόψεις σε μικρούλες μπουκίτσες το ψωμί στο μπολ και να το δώσεις στον μαγαζάτορα, που θα προσθέσει τη σούπα μαζί με ένα ωμό αυγό που θα ψηθεί από τη θερμοκρασία της. Από πάνω, κατά βούληση, προσθέτεις χαρίσα ή ψιλοκομμένη ντομάτα.
• Το bambalouni είναι ο μεγάλος λουκουμάς με την τρύπα που ζαχαρώνεται μόλις ψηθεί και το πιο αγαπημένο γλυκό του δρόμου.
• Άλλη τυνησιακή νοστιμιά, οι ελιές. Όλες τραγανές, σε διαφορετικές συνταγές και ποικιλίες.
• Φεύγοντας, αξίζει να ψωνίσεις ολόφρεσκα μπαχαρικά, ελιές, το μικρό, ντόπιο αρωματικό λεμόνι κονφί που μπαίνει σε κάθε μαγείρεμα, τόνο σε κονσέρβα, χουρμάδες και φυσικά, χαρίσα, στην οποία έχεις στο μεταξύ εθιστεί.

Έξτρα αγορές που δεν πρέπει να χάσεις

Εκτός από τρόφιμα, στη λίστα με τα ψώνια πρόσθεσε επίσης βερβερίνικα, χειροποίητα κιλίμια στα σχέδια των φυλών της ερήμου, κεραμικά σε υπέροχα σχέδια τα οποία θα βρεις στο ένα δέκατο της τιμής στα μαγαζιά εκτός Μεντίνας, τη shashia, το κόκκινο, μάλλινο φέσι που φτιάχνεται χειροποίητο με την ειδική, παραδοσιακή τεχνική των παλιών τεχνιτών της Μεντίνας.

Τα καλύτερα εστιατόρια στην Τύνιδα

Δοκίμασα αρκετά εστιατόρια, όμως ξεχώρισα μόνο δύο που μένουν ανοιχτά και το βράδυ. Το Chez Slah, στην οδό rue Pierre de Coubertin, στο κέντρο, είναι ένα παλιό, αστικό εστιατόριο που προτιμούν ακόμη οι παλιές οικογένειες της πόλης: το προσωπικό ευγενέστατο και α λα γαλλικά και στο μενού, σπαρταριστό ψάρι ημέρας. Δοκίμασα τον πιο νόστιμο τόνο κονσέρβας με ελαιόλαδο και χαρίσα, καλαμαράκια στη σχάρα - λουκούμι, γλώσσα με βούτυρο, λεμόνι και φρέσκο μαϊντανό, τραγανές τηγανητές πατάτες κομμένες στο χέρι και σπιτική κρέμα καραμελέ. Εκεί επιτρέπεται το αλκοόλ και είναι ευκαιρία να συνοδεύσεις το ψάρι σου με ετικέτες του τυνησιακού αμπελώνα.

Το Bab Tounes, στην είσοδο της Μεντίνας, είναι ένα πεντανόστιμο εστιατόριο, που μαγειρεύει ελαφρώς δημιουργικά τα πιάτα της παράδοσης με φρέσκα υλικά. Πανέμορφα πιάτα, ζωντάνια στα γύρω τραπέζια, ευγενέστατο προσωπικό και πολύ καλή εξυπηρέτηση. Ό,τι νοστιμότερο έφαγα στην Τύνιδα, μόνο που δυστυχώς, απαγορεύεται το αλκοόλ.

Επίσης, σημείωσε ότι το προάστιο La Goulette, είναι κάτι σαν το δικό μας Μικρολίμανο. Εκεί θα δεις ψαροεστιατόρια το ένα πλάι στο άλλο και από τις δύο μεριές του κεντρικού δρόμου, μαζεύουν κυρίως τις Κυριακές το μεσημέρι όλη την Τύνιδα, που έρχεται εδώ για φρέσκο ψάρι και θαλασσινά. Όλες τις ημέρες της εβδομάδας εκεί θα βρεις ανοιχτά εστιατόρια και το βράδυ, με σπαρταριστό ψαράκι και θαλασσινά μεζεδάκια.