Ακόμη και να μην την έχεις δει, σίγουρα έχεις ακούσει για τη νέα σειρά που παίζεται εδώ και λίγες μέρες στο Netflix, συζητιέται εδώ κι εκεί και έχει γίνει ήδη viral. Ο λόγος για το House of Guiness. Αυτή τη στιγμή, η σειρά που ήρθε στην πλατφόρμα στις 25 Σεπτεμβρίου από τον Στίβεν Νάιτ, τον δημιουργό του Peaky Blinders, βρίσκεται στα top 10 της λίστας όσων παρακολουθούν περισσότερο οι χρήστες και συζητιέται αρκετά.
Βασικός παράγοντας η αποτύπωση της ατμόσφαιρας της εποχής, που είναι πραγματικά εντυπωσιακή, τα κοστούμια και όλο το σκηνικό που ταιριάζει απόλυτα στο φθινοπωρινό mood και βέβαια, η ιστορία της οικογένειας Guinness και της διάσημης, ομώνυμης ζυθοποιίας της στο Δουβλίνο του 19ου αιώνα, με επίκεντρο τις οικογενειακές ίντριγκες και τις κοινωνικές αναταραχές της εποχής. Η σειρά αποτελείται από 8 επεισόδια, που η διάρκεια κάθε επεισοδίου κυμαίνεται από 52 έως 55 λεπτά. Ό,τι πρέπει δηλαδή για binge-watching ένα βροχερό Σαββατοκύριακο.
Στην αρχή των επεισοδίων αναφέρεται στους τίτλους «Βασισμένο σε μια ιδέα της Ιβάνα Λόουελ». Και όντως, η ιδέα προήλθε από την ίδια, η οποία είναι απόγονος του ιδρυτή της ζυθοποιίας Guinness, Άρθουρ Γκίνες. Αποφάσισε λοιπόν ότι η υπόθεση έχει «ψωμί» να μας αποκαλύψει τις εσωτερικές συγκρούσεις και τα μυστικά της οικογένειας της, με τις «ευλογίες» της πιο δημοφιλούς πλατφόρμας streaming.
Η υπόθεση και οι αντιδράσεις
Η ιστορία διαδραματίζεται στο Δουβλίνο του 1868, αμέσως μετά τον θάνατο του Σερ Μπέντζαμιν Λι Γκίνες, ιδρυτή της διάσημης ζυθοποιίας. Τα τέσσερα παιδιά του - Άρθουρ, Έντουαρντ, Άννα και Μπεν - ανοίγουν τη διαθήκη του πατέρα τους, η οποία επιφυλάσσει για τους περισσότερους, δυσάρεστες εκπλήξεις και καλούνται να αναλάβουν την οικογενειακή επιχείρηση, ενώ ταυτόχρονα διατηρούν προσωπικές, αλλά και πολιτικές και οικονομικές φιλοδοξίες και σκοτεινά μυστικά.
Η σειρά έχει λάβει μέχρι στιγμής ανάμεικτες κριτικές. Από τη μία, Αμερικανοί και Βρετανοί κριτικοί την επαινούν για την αισθητική της, τη δυναμική ερμηνεία των ηθοποιών και την ενδιαφέρουσα πλοκή. Στο αντίπαλο δέος, οι Ιρλανδοί κριτικοί την επικρίνουν, κάνοντας λόγο για ιστορικές ανακρίβειες, υπερβολική χρήση κλισέ και στερεοτυπικές απεικονίσεις των Ιρλανδών επαναστατών.
Επίσης, μια ακόμη απόγονος της οικογένειας, η Μόλλυ Γκίνες, έχει δηλώσει ότι η σειρά παρουσιάζει την οικογένεια με μεγάλη υπερβολή, ότι οι χαρακτήρες παρουσιάζονται ως «ανόητοι», όπως η ίδια είπε και ότι η οικογένεια αδικείται.
Η πραγματική ιστορία: Μία οικογένεια που έγινε δυναστεία
Όλα ξεκίνησαν όταν ο Άρθουρ Γκίνες υπέγραψε το 1759 μίσθωση 9.000 ετών για το ζυθοποιείο στο St. James’s Gate στο Δουβλίνο. Αυτό έγινε και το σπίτι της Guinness, της μαύρης μπίρας που ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο, αγαπήθηκε και έγινε συνώνυμο των ιρλανδικών pub. Αρχικά παρήγαγε διαφορετικούς τύπους μπίρας, αλλά μέχρι το τέλος του 18ου αιώνα επικέντρωσε την παραγωγή στην porter / stout (σκούρα μπίρα).
Ο Άρθουρ Γκίνες πέθανε το 1803, και ο γιος του Άρθουρ ο δεύτερος, ανέλαβε την επιχείρηση, συνεχίζοντας την επέκταση.
Μία από τις πιο σημαντικές μορφές της οικογένειας ήταν ο Σερ Μπέντζαμιν Λι Γκίνες -ο πατέρας της οικογένειας που βλέπουμε στη σειρά - ο οποίος έκανε μεγάλα έργα αποκατάστασης (π.χ. του καθεδρικού ναού του St. Patrick στο Δουβλίνο) και βοήθησε στο να γίνει η Guinness μια διεθνής επιχείρηση.
Η μαύρη μπίρα - σύμβολο
Η μαύρη μπίρα stout είναι μάλλον μια για πάντα συνδεδεμένη με την Guinness. Η αλήθεια είναι ότι σήμερα, οι stout με τις μεγαλύτερες πωλήσεις παγκοσμίως είναι οι Guinness, οι Murphy's και οι Beamish, όμως μάλλον η πρώτη είναι αυτή που μας έρχεται αρχικά στο μυαλό. Οι Ιρλανδέζικες stout επί της ουσίας είναι μπίρες τύπου ale, αν και επικράτησε ο όρος stout για εκείνες που είναι μαύρες και έχουν έντονη, ξηρή γεύση που θυμίζει λίγο καφέ ή και σοκολάτα, λόγω της καβουρδισμένης βύνης. Εκτός από το μαύρο τους χρώμα, χαρακτηριστικός είναι και ο κρεμώδης αφρός τους, που διαρκεί περισσότερο απ' ότι στις περισσότερες μπίρες.
Αρχικά, η μικρή, τότε, ζυθοποιία Guinness παρήγαγε ale, όπως έκαναν οι περισσότεροι ζυθοποιοί της εποχής. Γύρω στο 1770 όμως, παρατηρήθηκε αυξανόμενη δημοτικότητα για την porter, μια πιο σκούρα μπίρα, που έπιναν κυρίως οι εργάτες του Λονδίνου. Έτσι, μέχρι το 1799 η ζυθοποιία σταμάτησε εντελώς την παραγωγή ale και επικεντρώθηκε στην παραγωγή porter και στη συνέχεια stout porter, τη σημερινή Guinness. Η παραγωγή της αυξήθηκε θεαματικά και το όνομα της έγινε γνωστό σε όλη την Ιρλανδία και τη Βρετανία. Τον 19ο αιώνα το εργοστάσιο St. James’s Gate έγινε το μεγαλύτερο ζυθοποιείο στον κόσμο και η μπίρα του σύμβολο της ιρλανδικής ταυτότητας. Σήμερα, λειτουργεί και αποτελεί τουριστικό αξιοθέατο με το όνομα Guinness Storehouse, όπου παρουσιάζεται η ιστορία της μπίρας και της οικογένειας.
Τα σκάνδαλα και οι εσωτερικές συγκρούσεις
Σύμφωνα με όσα λέγονται, όντως υπήρχαν συγκρούσεις και διαμάχες μεταξύ των μελών της οικογένειας Guinness, όχι μόνο για οικονομικά θέματα αλλά και για πολιτικές διαφωνίες, κοινωνικές στάσεις, τρόπο ζωής και εξουσία. Επίσης, πρέπει να πούμε ότι ο χαρακτήρας του Σον Ράφερτι, που είναι κάτι σαν επιστάτης της οικογένειας και «λύνει και δένει», μάλλον δεν υπήρχε στην πραγματικότητα και πιθανότατα αποτελεί μυθοπλαστική φιγούρα.
Πάντως, τα περισσότερα «επίμαχα» σημεία της οικογένειας έχουν να κάνουν με τον πρωτότοκο γιο, Άρθουρ. Στην πραγματική ζωή, το 1869 ο ίδιος κατηγορήθηκε ότι διοργάνωσε μια εκλογική εκστρατεία με «dirty tricks», δηλαδή με πρακτικές όπως δωροδοκίες ψηφοφόρων.
Επίσης, όπως βλέπουμε στη σειρά, υπήρχαν υπόνοιες ότι ήταν ομοφυλόφιλος, παρότι παντρεμένος, ενώ υπάρχει η φήμη ότι βρισκόταν σε σχέση με υπάλληλο της ζυθοποιίας, αν και ούτε αυτό έχει επιβεβαιωθεί. Δεδομένης της εποχής για την οποία μιλάμε, αυτό το γεγονός θεωρήθηκε σκάνδαλο, ενώ για τον γάμο του πιστεύεται ότι ήταν συμβατικός, ίσως με περιορισμένη συναισθηματική σχέση.
Τέλος, η οικογένεια Guinness ήταν γενικά προτεσταντική και πολλά μέλη της είχαν φιλο-βρετανικές τάσεις, πράγμα που ερχόταν σε σύγκρουση με τα ιρλανδικά εθνικιστικά κινήματα. Στη σειρά βλέπουμε πολύ έντονα τις αντιδράσεις και την αποδοκιμασία του ιρλανδικού λαού απέναντι στην οικογένεια.
Η κατάρα
Υπάρχει πάντως το αφήγημα ότι η οικογένεια έχει περάσει μέσα από μια σειρά θανάτων και τραγικών γεγονότων. Περιστατικά όπως ένα τροχαίο δυστύχημα που προξένησε το θάνατο μέλους της, αυτοκτονίες, ναρκωτικά, κατάθλιψη - μια σειρά από γεγονότα που συνέβησαν το ίδιο έτος ή σε μικρό χρονικό διάστημα, κάνοντας τους περισσότερους να μιλούν για την «κατάρα των Guinness».
Αυτό προφανώς δεν επιβεβαιώνεται, το σίγουρο είναι ότι η αισθητική και η πλοκή της σειράς που σαρώνει στο Netflix είναι απολαυστική, όπως και η μπίρα Guinness.
