Μπορεί όπως γράψαμε πρόσφατα ανήμερα του Αγίου Ανδρέα να φτιάχνουμε λουκουμάδες ή τηγανίτες, όμως και η γιορτή της Αγίας Βαρβάρας στις 4 Δεκεμβρίου, έχει το δικό της γλυκό. Ο λόγος για τον ασουρέ, που μπορεί να ακούσεις και ως βαρβάρα ή κολλυβοζούμι, ακόμη και ως πουτίγκα του Νώε, που φτιάχνεται κυρίως στη Θράκη είτε την παραμονή της γιορτής είτε ανήμερα. 

Πρόκειται για μια γλυκιά και πηχτή σούπα, που έχεις ως βάση βρασμένο σιτάρι με το ζουμί του. Στη συνέχεια, προστίθενται και άλλοι σπόροι, όσπρια και καρποί, αποξηραμένα φρούτα, ζάχαρη ή μέλι και αρωματικά. 

Η ετοιμασία αυτής της γλυκιάς σούπας έχει να κάνει και με την προσφορά, καθώς πάντα φτιάχνεται για να μοιραστεί σε περισσότερους ανθρώπους. Είναι λοιπόν συμβολική. Στη Θράκη, συνηθίζουν να τη φτιάχνουν στη γιορτή της αγίας Βαρβάρας που είναι στις αρχές Δεκεμβρίου, όταν έχει ολοκληρωθεί η σπορά. Είναι δηλαδή το γλυκό που φτιάχνουν για να πάει καλά η σοδειά.

Σε άλλα μέρη της Ελλάδας φτιάχνουν πολυσπόρια, μια παρεμφερή πηχτή σούπα που περιέχει όλα τα είδη των δημητριακών και των οσπρίων ή παλικαριά - μια σαλάτα με μίγμα οσπρίων, σταριού και σπόρων - σαν εξευμενιστική προσφορά στη γη που δέχθηκε τον σπόρο του σίτου. Στην Κωνσταντινούπολη πάλι, τον ασουρέ τον έφτιαχναν παραμονές Χριστουγέννων.

Ωστόσο, στη Μικρά Ασία, τον Πόντο και τα νησιά, ο ασουρές συνδέεται και με τα μνημόσυνα και ειδικές θρησκευτικές ημέρες. 

Γιατί λέγεται και πουτίγκα του Νώε 

Η λέξη ασουρές έχει αραβική ρίζα και προέρχεται από τη λέξη «άσαρα» που σημαίνει δέκατη, επειδή οι Μουσουλμάνοι τη φτιάχνουν τη δέκατη ημέρα του μήνα Μουχαρέμ. Εκτός από ασουρές όμως, ονομάζεται και πουτίγκα του Νώε, λόγω μίας λαϊκής παράδοσης που έχει να κάνει με την ιστορία της Κιβωτού.

Σύμφωνα με αυτή, όταν η Κιβωτός του Νώε προσάραξε στο όρος Αραράτ μετά τον κατακλυσμό, οι επιβάτες είχαν σχεδόν ξεμείνει από τρόφιμα. Ο Νώε τότε συγκέντρωσε ό,τι είχε απομείνει: σιτηρά, όσπρια, ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα κ.λπ., και έφτιαξε ένα κοινό «γεύμα» για να μοιραστούν όλοι. Ένα είδος γλυκιάς σούπας - χυλού. Αυτή η εικόνα του μείγματος όλων των διαθέσιμων υλικών θυμίζει ακριβώς τον ασουρέ ή βαρβάρα, γι’ αυτό και ορισμένοι την αποκαλούν «η πουτίγκα του Νώε».