Ο ασουρές είναι μια γλυκιά και πηχτή σούπα, που φτιάχνεται με βάση ζουμί από βρασμένο σιτάρι και καρπούς. Είναι γνωστή και σαν βαρβάρα, κολλυβοζούμι, χυλός ή πουτίγκα του Νώε, σε ανάμνηση της διάσωσης του Νώε από τον κατακλυσμό. Στην Ελλάδα πιο συχνά φτιάχνεται μαζί με τα κόλλυβα, από το ζουμί του σταριού και λίγο βρασμένο στάρι. Η λέξη έχει αραβική ρίζα και προέρχεται από τη λέξη άσαρα που σημαίνει δεκάτη, επειδή οι Μουσουλμάνοι τη φτιάχνουν τη δέκατη ημέρα του μήνα Μουχαρέμ.

Γενικότερα, η συνταγή του ασουρέ συνδέεται με τελετουργίες σχετικές με τη γη, με τη σπορά και την προσφορά του ανθρώπου σε άνθρωπο, τόσο στη χριστιανική, τη μουσουλμανική και την εβραϊκή θρησκεία, αλλά και με το αρχαιοελληνικό έθιμο της πανσπερμίας. Κοινός παρονομαστής όλων είναι πως μιλάμε για μια παρασκευή με βάση το σιτάρι και το ζουμί του, στο οποίο προσθέτουμε και άλλους σπόρους, όσπρια και καρπούς, αποξηραμένα φρούτα, ζάχαρη ή μέλι και αρώματα. Κάτι επίσης κοινό είναι πως έχει το χαρακτήρα της προσφοράς, καθώς πάντα φτιάχνεται για να μοιραστεί σε περισσότερους ανθρώπους.

Η βαρβάρα συνηθίζεται στη Θράκη στη γιορτή της Αγίας Βαρβάρας. Αρχές Δεκέμβρη όταν έχει ολοκληρωθεί η σπορά, η βαρβάρα είναι το γλυκό που φτιάχνουν για να πάει καλά η σοδειά. Σε άλλα μέρη της Ελλάδας φτιάχνουν πολυσπόρια, μια παρεμφερή πηχτή σούπα που περιέχει όλα τα είδη των δημητριακών και των οσπρίων ή παλικάρια - μια σαλάτα με μίγμα οσπρίων, σταριού και σπόρων - σαν εξευμενιστική προσφορά στη γη που δέχθηκε τον σπόρο του σίτου. Στην Πόλη τον ασουρέ τον έφτιαχναν παραμονές Χριστουγέννων.