Η πορεία του Βαγγέλη Γεροβασιλείου θυμίζει μια αδιάκοπη, ανηφορική διαδρομή προς την κορυφή. Είναι ένας αυτοδημιούργητος οινοποιός με πάθος για τη δουλειά του, που συνδυάζει την επιτυχία ενός κοσμογυρισμένου επιχειρηματία με την ταπεινότητα ενός ανθρώπου που παραμένει προσγειωμένος. Ως οινολόγος και οινοποιός, κατέχει μια μοναδική θέση στον κόσμο του ελληνικού κρασιού, αναγνωριζόμενος όχι μόνο από φίλους και συνεργάτες, αλλά και από τους ανταγωνιστές του. 

Μαζί με τη μητέρα του, και με τα ίδια τους τα χέρια, έχουν φυτέψει 240 στρέμματα με αμπέλια και πλέον διαθέτει το γνωστό Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων μία πλούσια συλλογή από ανοιχτήρια από όλο τον κόσμο και μία παράδοση που πέρασε από εκείνον στα παιδιά του. 

Κατά τη διάρκεια της πορείας του είχε κεντρικό ρόλο στις εξελίξεις που οδήγησαν στην αναγέννηση του ελληνικού αμπελώνα και του κρασιού. Αναβίωσε μια από τις κορυφαίες σήμερα ελληνικές τη Μαλαγουζιά, υιοθέτησε προηγμένα πρότυπα και καθόρισε νέες μεθόδους, δημιουργώντας προϊόντα που συνδυάζουν υψηλή ποιότητα με εμπορική επιτυχία, χωρίς ποτέ να παραλείψει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενός προϊόντος που αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της πλούσιας πολιτιστικής μας κληρονομιάς.

Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου είναι φιλόξενος οικοδεσπότης, όπως άλλωστε ταιριάζει και στη μακεδονίτικη καταγωγή του. Χαίρεται πάντα να σε υποδέχεται στο Κτήμα της Οικογένειας Γεροβασιλείου, με τους χαμηλούς καμπυλόγραμμους λόφους και το όμορφο οινοποιείο –μουσείο να δεσπόζει στο πράσινο χαλί των αμπελώνων. Ο ίδιος, αν και πατά γερά στη γη, δεν κρύβει πως όταν ήταν νέος ήθελε να γίνει…πιλότος. 

Τελικά, η καταγωγή του από αμπελουργική – γεωργική οικογένεια υπερίσχυσε και με το δημιουργικό του πείσμα, μετά τις σπουδές του στη Ελλάδα και τη Γαλλία, «απογείωσε» όχι κάποιο αεροπλάνο αλλά το ελληνικό κρασί, δουλεύοντας ως νέος οινολόγος στο Κτήμα Πόρτο Καρράς και στο δικό του Κτήμα στη συνέχεια. 

Η επιβράβευση των προσπαθειών του στον χώρο του κρασιού περιλαμβάνει ένα πολύ πλούσιο κατάλογο διακρίσεων σε πανευρωπαϊκό και παγκόσμιο επίπεδο. Η παγκόσμια αποδοχή της οινικής πορείας του Γεροβασιλείου περιλαμβάνει τη βράβευση του Κτήματος ανάμεσα στα καλύτερα της Ευρώπης και διεθνώς, την αναγνώριση του ίδιου μεταξύ των κορυφαίων οινοποιών στον κόσμο. 

Στην επαγγελματική του πορεία έχει γνωρίσει σημαντικές προσωπικότητες όχι μόνο του κρασιού, αλλά και της τέχνης, των γραμμάτων,  της πολιτικής. Όμως δεν ξεχνά να ξεκλέψει καθημερινά μια ώρα από το πρόγραμμα του για να πιεί τον καφέ του στο καφενείο του χωριού του μαζί με τους παιδικούς του φίλους και να παίξει μερικές φορές «μπουρλότο» μαζί τους. 

Αγαπά το καλό φαγητό και απολαμβάνει στα ταξίδια του να γνωρίζει νέους τόπους και ανθρώπους μέσα από τις καθημερινές συνήθειες όπως το φαγητό τους. Έχει δοκιμάσει αρκετά από τα καλύτερα εστιατόρια του κόσμου, όμως αναζητά το καλό φαγητό και σε ένα απομακρυσμένο ελληνικό ορεινό χωριουδάκι ή ένα νησί της πραγματικά άγονης γραμμής. Του αρέσει η κοσμοπολίτικη Βόρεια Ιταλία αλλά νοσταλγεί ως γεύσεις  τα μουρμουράκια με κρεμμύδι και το χταπόδι με μελιτζάνες που έφτιαχνε η μητέρα του. Είναι άνθρωπος της οικογένειας, δημιούργησε το κτήμα του, φυτεύοντας εκατοντάδες στρέμματα αμπελιών με τη μητέρα του, στη συνέχεια βρήκε αρωγό και ανέπτυξε την οικογενειακή επιχείρηση με τη σύζυγό του Σόνια, ενώ τώρα παραδίδει σιγά σιγά τα ηνία στα τρία παιδιά του.  

Έχει περπατήσει στη ζωή του αμέτρητα χιλιόμετρα μέσα στα αμπέλια, όμως ο δρόμος του αμπελιού εξακολουθεί να είναι καθημερινά ο πλέον προσφιλής γι' αυτόν. Το μουσείο οίνου που έχει δημιουργήσει μέσα στο οινοποιείο και τα αμπέλια,το οποίο ο ίδιος φροντίζει να εμπλουτίζει συνεχώς με καινούργια εκθέματα, επιβεβαιώνουν την αγάπη του για το κρασί που θεωρεί αναπόσπαστο τμήμα της πολιτιστικής μας παράδοσης. Σπάνια πατητήρια, πολύ παλιά μπουκάλια κρασιού, βαρέλια, μηχανήματα, γεωργικά εργαλεία και κυρίως μια εκπληκτική συλλογή με ανοιχτήρια κρασιού, του δίνουν την ιδιότητα ενός από τους πλέον αξιοσημείωτους συλλέκτες σε διεθνές επίπεδο. Η κουβέντα μαζί του είναι απλά απολαυστική. 

Βαγγέλη, μετά από μια μακρόχρονη επιτυχημένη πορεία, ποιες θεωρείς τις πιο σημαντικές στιγμές στην επαγγελματική σου καριέρα;

Η πιο σπουδαία στιγμή στην επαγγελματική ζωή μου είναι η διάσωση της Μαλαγουζιάς. Το γεγονός αυτό αποτέλεσε στην ουσία και την έναρξη της καριέρας μου. Ήταν το εφαλτήριο για την επιτυχημένη πορεία μου στον χώρο του κρασιού. Η έναρξη της προσπάθειας διάσωσης της Μαλαγουζιάς έγινε το 1975, όταν δούλευα σαν νέος οινολόγος στο Πόρτο Καρράς. 

Αισθάνεσαι ότι η μέχρι σήμερα προσπάθειά σου έχει αναγνωριστεί από τους ανθρώπους του κρασιού και τους καταναλωτές;

Ναι, το έχω διαπιστώσει στην πράξη και είναι μεγάλη τιμή για μένα. Τα μηνύματα που δέχομαι τόσο από παραγωγούς, όσο και από καταναλωτές, με κάνουν πραγματικά ευτυχισμένο.

Είσαι ευχαριστημένος από την πορεία της Μαλαγουζιάς που εσύ ανέδειξες; 

Η αλήθεια είναι πως το αποτέλεσμα και η επιτυχία υπερέβησαν τις προσδοκίες μου. Είμαι ιδιαίτερα ευχαριστημένος όταν πολλοί άνθρωποι του κρασιού μου λένε ότι με την ανάδειξη της Μαλαγουζιάς βελτίωσαν την ζωή τους, καλλιεργώντας μια ποικιλία που έχει πολύ καλά εμπορικά, αλλά και ποιοτικά αποτελέσματα. Υπάρχουν επίσης, παραγωγοί που μου λένε ότι χρησιμοποιώντας ως υπόδειγμα τη δική μου δραστηριότητα έφτιαξαν το δικό τους μικρό Κτήμα, καθορίζοντας τη δική τους πορεία στο ελληνικό κρασί. Αυτό με κάνει να «ψηλώνω» λίγο. Δεν υπάρχει καλύτερη αίσθηση από το να βλέπεις αυτή την ποικιλία να καλλιεργείται σε όλη την Ελλάδα δίνοντας εξαιρετικά αποτελέσματα  και διαφορετικά σε κάθε περιοχή. Αυτό αποδεικνύει τη δυναμικότητα της και με κάνει να πιστεύω ότι πρόσθεσα ένα κομμάτι στην ελληνική οινική, αμπελουργική και πολιτιστική κληρονομιά.  

Αν ξεκινούσες σήμερα την επαγγελματική σου πορεία, τι θα έκανες διαφορετικό;

Η σημερινή μου εικόνα σαφώς επιβεβαιώνει τις επιλογές μου. Αν με ρωτούσες όμως στα νιάτα μου, θα σου έλεγα ότι ήθελα να γίνω πιλότος. 

Άλλα τελικά προσγειώθηκες στη γη, γιατί άλλωστε, είσαι άνθρωπος της γης.

Ναι, και δηλώνω με σιγουριά ότι δεν θα άλλαζα τίποτα από όσα έχω κάνει.

Είσαι επιτυχημένος επιχειρηματίας αλλά πιστεύεις ότι παραμένεις άνθρωπος της γης και του αμπελιού; 

Ένας άνθρωπος που έχει αφήσει ένα μέρος της ζωής του πάνω στη γη όπως εγώ, που όλα τα πρώτα αμπέλια μου τα είχα φυτέψει με τα χέρια μου, δεν μπορεί να αισθάνεται διαφορετικά. Δένεσαι τόσο πολύ με τη γη και τη φύση που αισθάνεσαι ότι πατάς μόνιμα εκεί. 

Δηλαδή Βαγγέλη, πόσα στρέμματα φύτεψες μόνος σου; 

Μαζί με τη μητέρα μου φυτέψαμε 240 στρέμματα. Βιώνεις το φυτό, πώς μεγαλώνει, πώς υποφέρει, πώς χαίρεται, πώς αποδίδει. Και όλα αυτά τα ζω κάθε μέρα επειδή το οινοποιείο μας είναι μέσα στο αμπέλι. Ζω δηλαδή με το αμπέλι. 

Αν σου ζητούσαν να ορίσεις τα συστατικά της επιτυχίας σου, τι ποσοστά θα έδινες σε παράγοντες όπως τύχη – ανάληψη ρίσκου –, διορατικότητα και σωστός σχεδιασμός;

Για μένα, πρώτα πηγαίνει η γνώση που αποκόμισα από τις σπουδές μου. Δεύτερον, θεωρώ μεγάλη τύχη το γεγονός ότι δούλεψα την κατάλληλη εποχή στο Πόρτο Καρράς, όπου ανέλαβα την υπόθεση της Μαλαγουζιάς, στην οποία στηρίχτηκε και το δικό μου Κτήμα μετέπειτα. Όμως πρέπει να υπάρχει και σωστός σχεδιασμός με σταθερά και σίγουρα βήματα, διορατικότητα για να προβλέψεις τις τάσεις και βεβαίως, σεβασμός στη φύση και στα προϊόντα της.

Έχεις πάρει κάποιο ρίσκο;

Όταν δημιουργήσαμε το Κτήμα Βιβλία Χώρα ανέλαβα ρίσκο. Ωστόσο, η συνεργασία με τον οινολόγο και κουμπάρο μου Βασίλη Τσακτσαρλή μου έδινε μία σιγουριά για το νέο εγχείρημα και μία ασφάλεια. Η εμπιστοσύνη μου στις ικανότητες του και στον χαρακτήρα του ήταν απόλυτη. 

Υπάρχει κάποιος νέος στόχος που έχεις θέσει στον εαυτό σου;

Η αλήθεια είναι πως καινούργιο στόχο δεν έχω θέσει, αλλά παραμένω σταθερός στην αφοσίωση και προσήλωση στην ποιότητα.

Θα έλεγες ότι επηρέασες τα παιδιά σου ώστε να ακολουθήσουν το επάγγελμά σου; 

Θα έλεγα ότι δεν έγινε κάτι συνειδητά και σχεδιασμένα. Τα παιδιά μας όμως μεγάλωσαν κοντά μας, μέσα στο αμπέλι, ζώντας καθημερινά την επαφή με τη γη και την παραγωγή. Αισθάνθηκαν τις αγωνίες και τις χαρές μας -τις δικές μου και τις γυναίκας μου της Σόνιας- οπότε μπορώ να πω ότι «μπολιάστηκαν» με την αγάπη γι' αυτό που κάνουμε. Ο Αργύρης σπούδασε Γεωπονία και Οινολογία και τα κορίτσια, η Βασιλική και η Μαριάνθη, Διοίκηση και Μάρκετινγκ και Νομική αντίστοιχα. Και οι τρεις σήμερα εργάζονται στο Κτήμα ενεργά, σε διακριτά πόστα.

Υπάρχουν οινικοί διαξιφισμοί στην οικογένεια και πώς επιλύονται;

Πάντα υπάρχουν διαφωνίες μεταξύ γονιών και παιδιών, γιατί εκπροσωπούν διαφορετικές γενιές. Όταν ο γιος μου επέστρεψε από τις σπουδές του στο Μπορντό, έφερε νέες ιδέες που πολλές από τις οποίες δεν τις γνώριζα και αυτό δημιουργούσε σημεία τριβής. Όμως πάνω από όλα θέταμε και οι δύο μας το καλό της επιχείρησης και επιλέγαμε τη βέλτιστη λύση. Αυτά συνέβησαν πριν 6 χρόνια και τώρα ξεπεράστηκαν, αφού ο Αργύρης έχει αναλάβει πλήρως την οινοποίηση και τα πάει περίφημα. Και με τα κορίτσια έχουμε αψιμαχίες, οι οποίες λύνονται ειρηνικά. Οφείλω να πω ότι πολλές φορές το ρόλο του ειρηνοποιού αναλαμβάνει ο Βασίλης Τσακτσαρλής, συνεταίρος, φίλος και κουμπάρος, του οποίου η γνώμη είναι σεβαστή από όλους μας.

Τι σημαίνει για σένα καλή ζωή και πώς την προσεγγίζεις;

Όσο περνάνε τα χρόνια, η υγεία θεωρείται το υπέρτατο αγαθό. Δουλέψαμε σκληρά πολλά χρόνια και δυστυχώς αυτή δεν ήταν πάντα προτεραιότητα και αυτό τώρα αλλάζει. Πάντα ασχολιόμουν με τον αθλητισμό, αλλά οι υποχρεώσεις της δουλειάς δεν μου άφηναν ελεύθερο χρόνο. Και πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι η ποιότητα ζωής μας εξαρτάται από την υγεία μας.

Και τι κάνεις με τον αθλητισμό;

Περπατώ στα αμπέλια αρκετά χιλιόμετρα και κάνω γυμναστική. Προσπαθώ να κρατιέμαι σε φόρμα.

Ποια είναι το αγαπημένα σου φαγητά και με ποιο κρασί τα συνοδεύεις; 

Αγαπημένα μου φαγητά είναι αυτά που θυμάμαι από τη μητέρα μου, η οποία με στήριξε πολύ στο ξεκίνημα μου και ήταν κορμός στη δουλειά μου. Θυμάμαι που μαγείρευε τα μουρμουράκια, ψαράκια της περιοχής μας, βραστά με τρυφερό κρεμμύδι. Αυτό το πιάτο μου άρεσε πολύ και έκανε τέλειο συνδυασμό με το κρασί Κτήμα Γεροβασιλείου Ασύρτικο-Μαλαγουζιά. Είναι μια μνήμη που μένει ανεξίτηλη. Ακόμη και τώρα που μιλάμε έχω στα ρουθούνια μου τη μυρωδιά αυτού του φαγητού. Η μητέρα μου ήταν πολύ καλή μαγείρισσα, έφτιαχνε τοπικές συνταγές, όπως χταπόδι με μελιτζάνες, το οποίο ταιριάζει με κόκκινο κρασί και το συνδυάζω με το Avaton, από τις ποικιλίες Λημνιό, Μαυροτράγανο και Μαυρούδι. 

Όταν επισκέπτεσαι έναν καινούργιο τόπο, αναζητάς την κουλτούρα του μέσα από τις διατροφικές του συνήθειες;

Πάντα. Στο τελευταίο μου ταξίδι στην Ιαπωνία αισθάνθηκα ότι για να βιώσει κανείς την κουλτούρα τους πρέπει να μπει στην κουζίνα τους. Να γνωρίσει την μυσταγωγία του τσαγιού και του φαγητού τους. Με αυτό τον τρόπο μπορείς να μάθεις πολλά πράγματα γύρω από τη ζωή τους. Το φαγητό πάντα παίζει ένα τεράστιο ρόλο στον πολιτισμό ενός τόπου. 

Έχω θαυμάσει από κοντά τη σπουδαία συλλογή σου με ανοιχτήρια κρασιού. Είσαι σπουδαίος συλλέκτης, μάλιστα μέσα στους πέντε μεγαλύτερους σε όλο τον κόσμο. 

Οι συλλέκτες ανοιχτηριών αυξάνονται τα τελευταία χρόνια. Δεν ξέρω αν είμαι στους μεγαλύτερους, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι πως έχω μια πλήρη συλλογή όσον αφορά το αμπέλι και το κρασί. Υπάρχουν 240 πατέντες ανοιχτηριού κατοχυρωμένες και τις έχω όλες. Στη συλλογή μου έχω σχεδόν 3.000 ανοιχτήρια. Όταν μαζεύεις, κολλάς και δημιουργείται μια εμμονή. Έφτασα στο σημείο να κάνω ταξίδια ειδικά για να βρω ανοιχτήρια.

Πώς κόλλησες το μικρόβιο του συλλέκτη;

Η αγάπη μου για την συλλογή παλαιών αντικειμένων κρασιού και μάλιστα ανοιχτηριών ξεκίνησε το 1976, όταν έκανα πρακτική στο σατό Πουτρις στο Μπορντό. Εκεί η γιαγιά Πουτρίς άνοιγε ένα συρτάρι και έβγαζε διάφορα παλιά ανοιχτήρια για τα κρασιά. Ήταν μία πολύ μικρή συλλογή ανοιχτηριών και θαύμασα την δεξιοτεχνία των αντικειμένων και την ομορφιά τους. Άρχισα να τα περιεργάζομαι και έτσι σιγά-σιγά μου μπήκε το μικρόβιο. Από τότε, μέχρι σήμερα δεν έχω σταματήσει.  

Από πότε χρονολογούνται τα ανοιχτήρια; 

Τα πρώτα ανοιχτήρια εμφανίζονται τον 17ο αιώνα, όμως υπάρχουν σχέδια του Λεονάρντο Ντα Βίντσι του 15ου αιώνα που αφορούν ανοιχτήρι και μάλιστα σχεδιασμένο για αριστερόχειρα. Έχω μάλιστα τα σχετικά σχέδια σε αντίγραφο στη συλλογή μου. Ο 17ο αιώνας είναι η εποχή που σχεδιάζεται το μπουκάλι ως περιέκτης του κρασιού και εμφανίζεται ο φελλός στη συσκευασία του. Τα πρώτα ανοιχτήρια είναι μικροί εξωλκείς, γιατί ήταν μικροί οι φελλοί. Ουσιαστικά, τον 18ο αιώνα σχηματίζονται οι οριστικές μορφές του μπουκαλιού και του φελλού και τότε αρχίζουν να εμφανίζονται και τα πιο ωραία μηχανικά ανοιχτήρια. Ό,τι υπάρχει σε βιβλιογραφία για τα ανοιχτήρια το έχω. 

Το Μουσείο Οίνου Γεροβασιλείου που αναφέρεται σαν ένας από τους πρώτους προορισμούς στη Βόρεια Ελλάδα μετά το Άγιο Όρος, έχει και άλλα εκθέματα. Ποια είναι τα σχέδια σου για αυτό; 

Ναι, το μουσείο μας δεν περιλαμβάνει μόνο τα ανοιχτήρια. Έχουμε σύνολα εργαλείων αμπελουργίας, οινοποίησης, βαρελοποιίας και εμφιάλωσης, όπως επίσης μέσα αποθήκευσης και μεταφοράς του κρασιού από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα. Παράλληλα, η συλλογή έργων τέχνης στον αμπελώνα έχει δημιουργήσει ένα υπαίθριο μουσείο σύγχρονης τέχνης. Δεχόμαστε 20.000 επισκέπτες τον χρόνο και κατά το 1/3 προέρχεται από το εξωτερικό. Εκτός από τις ξεναγήσεις, έχουμε ειδικά εκπαιδευτικά προγράμματα για τα σχολεία, ενώ πραγματοποιούμε παράλληλες δράσεις, όπως διαλέξεις, περιοδικές εκθέσεις, μουσικές και θεατρικές παραστάσεις, προβολές ταινιών κ.ά. Στα μελλοντικά μας σχέδια είναι να εμπλουτίσουμε τη συλλογή στον αμπελώνα και  με άλλα έργα τέχνης Ελλήνων κυρίως καλλιτεχνών. Όπως επίσης, να συνεχίσουμε τη σειρά εκδόσεων «Από Στόμα σε Στόμα». 

Από τα εστιατόρια των οινοποιείων ανά τον κόσμο που έχεις επισκεφθεί, ποιο ξεχωρίζεις;

Σχεδόν όλα τα μεγάλα οινοποιεία ανά τον κόσμο έχουν κάνει εστιατόρια. Ξεχωρίζω αυτά που έχω επισκεφθεί στο Στέλενμπος, στη Νότια Αφρική. 

Σε ποια πόλη, εντός ή εκτός Ελλάδος, σου αρέσει να κάνεις βόλτα και να τρως;

Η Βόρεια Ιταλία κερδίζει πάντα τις προτιμήσεις μου, ενώ εντός Ελλάδος μου αρέσουν τα νησιά το καλοκαίρι και ιδιαίτερα αυτά που δεν είναι μαζικοί προορισμοί. Αλλά και η ορεινή Ελλάδα προσφέρει απλόχερα ομορφιές. Είναι εντυπωσιακό ότι μπορείς να φας εξαιρετικά στο πιο απομακρυσμένο χωριουδάκι.

Ποια νησιά αγαπάς;

Ο Θεός μας έδωσε τόσα πολλά και όμορφα νησιά που δεν ξέρεις ποιο να πρωτοδιαλέξεις. Αλλά νομίζω ότι οι Κυκλάδες κλέβουν την παράσταση. 

Διατηρείς παλιές φιλίες. Πού συνηθίζεις να συναντιέσαι με τους φίλους σου; 

Επειδή ζω στο χωριό που γεννήθηκα, την Επανομή, η παρέα μου είναι οι παιδικοί μου φίλοι. Βρισκόμαστε καθημερινά οι 5-6 φίλοι που έχουμε παραμείνει στο χωριό και παίζουμε χαρτιά και συγκεκριμένα το «μπουρλότο», το αγαπημένο μας παιχνίδι. Μου αρέσει να κλέβω μια ώρα από τη δουλειά και να την αφιερώνω στον εαυτό μου με αυτό τον τρόπο. Συναντιόμαστε στο Καφενείο Λούξ στην Επανομή κάθε μέρα 9 με 10 το πρωί πίνουμε καφέ και τα λέμε. Διατηρώ φιλίες και από το Πανεπιστήμιο στη Θεσσαλονίκη και από τις σπουδές μου στη Γαλλία και με άλλους παραγωγούς. Ο κόσμος του κρασιού μου έχει δώσει την ευκαιρία να γνωρίσω ανθρώπους σε διάφορα επίπεδα που δεν το φανταζόμουν ποτέ. Παράλληλα, με έφερε σε επαφή με μεγάλες προσωπικότητες από διάφορους χώρους.

Ποιες από αυτές έχεις ξεχωρίσει;

Από τις προσωπικότητες που έχω γνωρίσει ξεχωρίζω τον οινολόγο και δάσκαλό μου στο Πόρτο Καρράς Émile Peynaud. Είναι ο άνθρωπος που άλλαξε παγκοσμίως την ποιότητα του κρασιού στον 20ο αιώνα. Του οφείλουμε όλοι πάρα πολλά. 

Ποιες από αυτές τις προσωπικότητες θα καλούσες σε δείπνο και τι κρασί θα τους προσέφερες; 

Στη σπουδαία κυρία του ελληνικού κρασιού Σταυρούλα Κουράκου, στον Γιάννη Καρρά, στον Κώστα Γαβρά, στον Ζισκαρ ντε Στεν, στον Νουρέγιεφ, στον Νιάρχο θα προσέφερα το Chateau Porto Carras 1977, το πρώτο κρασί που έφτιαξα. 

Έχεις απόθεμα από αυτή τη χρονιά;

Έχω πολλές φιάλες και γενικά διατηρώ στην κάβα μου αρκετές φιάλες από την κάθε χρονιά.  

Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για σένα;

Μου αρέσει να διαβάζω ιστορία και γενικότερα να παρακολουθώ την πορεία των μεγάλων προσωπικοτήτων από διάφορους χώρους. Με εμπνέουν, και πάντα διαπιστώνω ότι από το έργο τους έχεις να κερδίσεις κάτι. Έχουν ιδέες και ικανότητες που αποτελούν για μένα τροφή για σκέψη.

Τέλος, υπάρχει κάτι που φοβάται ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου;

Όπως κάθε άνθρωπος, φοβάμαι το τέλος της ζωής μας.

Κτήμα Γεροβασιλείου

Επανομή, Θεσσαλονίκη
Τηλέφωνο: 23920-44.567