Η αλήθεια είναι πως την ακτή Κονδύλη ο εγκέφαλός μου την έχει συνδέσει με ευχάριστες αναμνήσεις και καλοκαιρινές διακοπές, αφού από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, εκεί πατούσα το πόδι μου μόνο για να πάρω το καράβι για τα νησιά μας. Εντάξει περνούσα και με το αυτοκίνητο για να πάω στις γειτονιές της Δραπετσώνας, του Περάματος, του Κερατσινίου, της Αγίας Σοφίας. Ε, λοιπόν ένα βράδυ, πέρασα την πόρτα του ισογείου ενός από τα ναυτιλιακά μέγαρα της Ακτής Κονδύλη και έμεινα με το στόμα ανοιχτό.

Από πού να αρχίσω; Μάλλον από τη ζεστή υποδοχή και την επιβλητική ανοιχτή κουζίνα στο βάθος. Όχι, θα πω πρώτα για την ατμόσφαιρα και την κομψή διακόσμηση με τις γκρι-μπλε βελούδινες μπανκέτες, τους ροδακινί τοίχους, τα υπέροχα φωτιστικά και το ακόμα πιο υπέροχο φως που εκπέμπουν, τις τεράστιες τζαμαρίες με θέα στο λιμάνι που με έκαναν να νιώσω πως βρίσκομαι στο κέντρο του σαλονιού της πρώτης θέσης ενός υπερσύγχρονου κρουαζιερόπλοιου. Η ευγενέστατη κυρία μας οδήγησε στο τραπέζι μας, από όπου μπορούσα να παρατηρώ την ηρεμία και την αρμονία με την οποία κινούνταν και δούλευαν όλοι οι άνθρωποι της κουζίνας κάνοντας τις συνεννοήσεις μόνο με τα μάτια, αλλά και την πολυτελή bronze dore διακόσμηση του μπαρ, ακριβώς απέναντι. 

Εκτός από το ισόγειο, υπάρχει και ημιόροφος με άνετα τραπεζοκαθίσματα που ενδείκνυται αν δεν θέλεις πολύ κόσμο και επιδιώκεις λίγη ιδιωτικότητα. Όμως τι είναι αυτή η εγχάρακτη διακόσμηση εκεί πάνω που υπάρχει και στην πρόσοψη του εστιατορίου; Μου θυμίζει λίγο τα χαρακτηριστικά ασπρόμαυρα σχέδια με τα οποία είναι διακοσμημένο όλο σχεδόν το Πυργί της Χίου, μόνο που εδώ είναι μονόχρωμα και πολύ διακριτικά, στο χρώμα του τοίχου. Δεν έπεσα και πολύ έξω, γιατί οι ιδιοκτήτες εδώ αφενός ασχολούνται με τη ναυτιλία και έχουν τα γραφεία τους από πάνω, αφετέρου έλκουν την καταγωγή τους από τη Χίο. Το διαπίστωσα μόλις έμαθα τι σημαίνει Yaboo. Άκου λοιπόν.... 

10 πράγματα που δεν ήξερες για τη Γεωργιάννα Χιλιαδάκη

Στην Πισπιλούντα της Χίου ένα ορεινό χωριουδάκι που τα παλιά τα χρόνια μήτε πλατεία είχε μήτε καφενείο, οι κάτοικοί του προκειμένου να συναντηθούν και να ανταλλάξουν τα νέα τους, να κόψουν κίνηση, να φλερτάρουν, να κάνουν και λίγη κοινωνική κριτική, είχαν σαν τόπο συνάντησης κάτι βολικά πεζούλια κάτω από ένα υπόστεγο. Το συγκεκριμένο σημείο το λέγανε “Γιαμπού”. “Στου Γιαμπού” λοιπόν χτυπούσε η καρδιά της κοινωνικότητας ολόκληρου του χωριού αφού εκεί συνέβαιναν τα πάντα, μόνο που στη μεγάλη πόλη και στο μεγάλο λιμάνι το Γιαμπού πήρε ευρωπαϊκό διαβατήριο κι έγινε Yaboo. 

Το Yaboo του Πειραιά φιλοδοξεί να γίνει σημείο συνάντησης και χαλάρωσης όσων κινούνται πέριξ του λιμανιού και όχι μόνο, αφού είναι το ιδανικό σημείο για επαγγελματικά ή ιδιωτικά γεύματα από το μεσημέρι και μετά, για after office dinners ή απλώς για ένα ποτό, ένα κοκτέιλ ή ένα ποτήρι κρασί στο μπαρ, τσιμπολογώντας κάτι μικρό και νόστιμο και ακούγοντας καλή μουσική. 

Το μενού

Την επιμέλεια του μενού εδώ υπογράφει η Γεωργιάννα Χιλιαδάκη, η οποία με το χέρι στην καρδιά ομολογώ πως έχει κάνει εξαιρετική δουλειά. Όμως ακόμη καλύτερη δουλειά κάνει καθημερινά ο Άγγελος Κοτσύρης που βρίσκεται στο τιμόνι της κουζίνας και την διευθύνει με απίστευτο τέμπο και ηρεμία, σαν καράβι σε μπουνάτσα. Δοκιμάσαμε μια εξαιρετική μαρουλοσαλάτα “της μαμάς” όπως περιγράφει ο κατάλογος, μόνο που ήταν κάποιους ορόφους ανώτερη από της δικής μου μαμάς, μάλλον και της δικής σας. Οι τραγανές καρδιές μαρουλιού είχαν περάσει λίγο από σχάρα και ήταν αρωματισμένη με όλες τις φρέσκες μυρωδιές του κόσμου και μια ονειρεμένη σος. 

Η κινόα με σπανάκι ήταν αριστούργημα, όπως και το χειροποίητο dumpling-σπανακόπιτα, ένα υβρίδιο Ελλάδας και Άπω Ανατολής, να γλύφεις τα δάχτυλά σου. Το κοτόπουλο με πατάτες ακούγεται κοινότυπο, όμως στην πραγματικότητα ήταν ένα πιάτο απίστευτης νοστιμιάς. Νόμιζα πως θα έδινα το βραβείο γεύσης της βραδιάς στην άψογα ψημένη ταλιάτα από rib-eye που συνοδευόταν από γαλλικού τύπου τηγανητές πατάτες, μέχρι που ήρθε στο τραπέζι το γλυκό. Πάβλοβα με sticks μαρέγκας και μπεζεδάκια αρωματισμένα με μαστίχα, κρέμα αρωματισμένη με μανταρίνι Χίου και γλυκό κυδώνι. 

Το Yaboo είναι ένα ιδιαίτερα κλασάτο bar restaurant, που κρατά ακόμη πάνω του τη χρυσόσκονη του ολοκαίνουριου, όμως έχει κι όλα τα εχέγγυα (γεύση, ατμόσφαιρα, καλό σέρβις) για μια επιτυχημένη βραδυνή έξοδο. Γιατί μπορεί να είναι του λιμανιού, όμως του σαλονιού είναι πολύ περισσότερο!