Το Dopios στην πλατεία Αγίων Θεοδώρων ήταν από τα μαγαζιά που ξεχώρισαν με το που άνοιξαν. Βρίσκεται σε μία από τις πιο ζωντανές πιάτσες του κέντρου, είναι φωτεινό, άνετο, σερβίρει κλασικούς μεζέδες - με μια πιο σύγχρονη ματιά μεν, αλλά σίγουρα όχι αυτό που θα λέγαμε «πειραγμένους», σε βαθμό που να μην καταλαβαίνεις τι είναι - και το μενού έχει την υπογραφή του Χριστόφορου Πέσκια. Με άλλα λόγια, είχε εξ αρχής όλα τα εφόδια για να πάει καλά.

Συν τοις άλλοις το κέντρο της Αθήνας τα ευνοεί τα καλά μεζεδοπωλεία, αφού μιλούν στην καρδιά τόσο των ντόπιων όσο και των τουριστών. Πριν λίγους μήνες όμως, ο Dopios επεκτάθηκε, αποκτώντας μία ακόμη διεύθυνση, αυτή τη φορά στη Γλυφάδα, δίνοντας μεγάλη χαρά σε εμάς που μένουμε νότια και δεν χρειάζεται πλέον να περιμένουμε πότε θα προγραμματίσουμε μια βόλτα με φίλους στο κέντρο ή να δούμε κάποια παράσταση στα θέατρα πέριξ, για να το επισκεφθούμε.

Η αλήθεια είναι όμως ότι αυτή η άφιξη με είχε προβληματίσει αρχικά. Γνωρίζοντας το Dopios, το concept και το μενού του, δεν ήξερα πώς αυτά θα μεταφερθούν στη Γλυφάδα, που έχει τελείως διαφορετικό προφίλ. Σκεφτόμουν ότι ο χώρος μπορεί να γίνει πιο επιτηδευμένος ή ότι ίσως το μενού διαφοροποιείται (το έχουμε δει άλλωστε να συμβαίνει με άλλα εστιατόρια). Οπότε στην πρώτη μου επίσκεψη μπορώ να πω ότι πήγα με έναν δισταγμό. Ευτυχώς, διαψεύστηκα σε όλα!

Ο χώρος

Το Dopios της Γλυφάδας ακολουθεί τη φιλοσοφία του πρώτου εστιατορίου όσον αφορά στην αισθητική και τη διακόσμηση. Μεγάλο μέρος του είναι υπαίθριο και μπορείς να πεις ότι θυμίζει περισσότερο ένα φωτεινό μπιστρό. Έχει ωστόσο ιδιαίτερα χαλαρή ατμόσφαιρα και προσφέρεται για εξόδους με την παρέα και χαλαρές συζητήσεις με κρασί, τσιπουράκι και μεζεδάκια.

Το μενού

Το μενού είναι κοινό στα δύο εστιατόρια και ρίχνοντας μια ματιά στον κατάλογο αντιλαμβάνεσαι αμέσως ότι εδώ τον πρώτο λόγο έχει η καλή πρώτη ύλη και η εντοπιότητα. Λουκάνικα Φιλιατρών, τυριά από την Κρήτη, τη Σύρο, τη Νάξο, την Κοζάνη, την Κάσο, αυγοτάραχο από το Μεσολόγγι. Γενικά, ο Χριστόφορος Πέσκιας διαλέγει εξαιρετικά προϊόντα από όλη την Ελλάδα, για να δημιουργήσει τα νοστιμότατα πιάτα. Όσο για τις επιλογές, κανείς δεν θα μείνει παραπονεμένος, αφού έχουν κρέας, ψάρι και θαλασσινά, αλλά και vegan και vegetarian επιλογές.

Τι δοκιμάσαμε

Μπορώ να πω ότι πήραμε τον κατάλογο από την αρχή και επιλέξαμε τουλάχιστον ένα πιάτο από κάθε κατηγορία, αφού μας άρεσαν όλα. Οι μεζέδες άλλωστε μπαίνουν πάντα στη μέση και είναι ωραίο να είναι πολλοί.
Η αρχή λοιπόν έγινε με αλοιφές: τη βελούδινη σαν αφρό ταραμοσαλάτα που σερβίρεται με τραγανά τσιπς γαρίδας και την πιο δυνατή τυροκαυτερή που έχω δοκιμάσει τελευταία. Πικάντικη όπως πρέπει, αυτή η τυροκαυτερή έρχεται σερβιρισμένη σαν μεγάλη ροζέτα και γαρνιρισμένη με βύσσινο, τόσο που μοιάζει περισσότερο με γλυκό. Όταν τη δοκιμάσεις βέβαια, καταλαβαίνεις ότι μόνο γλυκιά δεν είναι! Πάντως, κάνει εξαιρετική παρέα με το ψωμί από το Τρομερό Παιδί, που σου φέρνουν στην αρχή. Σημείωσε εδώ ότι το Dopios σερβίρει και gluten free ψωμί από τον φούρνο Asterisque.

Σειρά είχε μια υπέροχη σαλάτα με φασολάκια, φέτα, δυόσμο, dressing από ελαιόλαδο και σουμάκ και τραγανά πιτάκια που πραγματικά ήταν τόσο φρέσκια και αρωματική ώστε άνετα αν μπορούσα δεν θα τη μοιραζόμουν με κανέναν στο τραπέζι. Αλλά τι να κάνουμε, στις παρέες κάνεις και υποχωρήσεις!

Από τα βίγκαν και βετζετέριαν του μενού, δοκιμάσαμε τα ντολμαδάκια γιαλαντζί και τη ρεβιθάδα με κρέμα από μανούρι. Ωραία τα ντολμαδάκια, αλλά αυτή η ρεβιθάδα έτσι καλοχυλωμένη όπως ήταν μας κέρδισε περισσότερο. Αν δεν θέλεις δηλαδή να φας κρέας ή ψάρι να την προτιμήσεις.

Στα highlights της βραδιάς ήταν αναμφίβολα τα κεφτεδάκια και τα μπιφτεκάκια. Όπως θα διαβάσεις στο μενού, τα κεφτεδάκια είναι «τα καλά σαν του άλλου μαγαζιού» και όπως μας είχε εξηγήσει ο Χριστόφορος Πέσκιας σε συνέντευξή του, είναι η ίδια δοκιμασμένη συνταγή του Baltazar και μία από τις πιο αγαπημένες και στο Dopios. Και πώς θα γινόταν διαφορετικά, αφού μιλάμε για αυθεντικούς και πεντανόστιμους κεφτέδες. Αγαπημένη μου επιλογή όμως είναι και τα αρνίσια μπιφτεκάκια, που είναι πολύ ζουμερά, γευστικά, ενώ τα σερβίρουν με chutney δυόσμου που τα κάνει πιο αρωματικά.

Όσο για τις θαλασσινές επιλογές του μενού, δοκιμάσαμε ένα σωστά ψημένο καλαμάρι στη σχάρα με σάλτσα μπουρδέτο, αλλά και ένα ζουμερό φιλέτο από λαβράκι με κρούστα ψωμιού, χόρτα και μία ενδιαφέρουσα σάλτσα από ελιές καλαμών.

Και κάπου εδώ θα έπρεπε να κλείσουμε, ωστόσο το Dopios έχει πολύ ωραία γλυκά και οφείλω να σου πω ότι θα πρέπει να κρατήσεις χώρο και γι αυτά, γιατί θα είναι κρίμα να μην τα δοκιμάσεις. Αυτό το σεμιφρέντο μακεδονικού χαλβά με καραμέλα καρύδας που δοκιμάσαμε εμείς για παράδειγμα, ήταν ένας ταιριαστός επίλογος σε αυτό το πλούσιο γεύμα.

Και επειδή οι μεζέδες θέλουν και συντροφιά, σημείωσε ότι ο Dopios διαθέτει μια ενημερωμένη λίστα με ελληνικά κρασιά και αποστάγματα, που περιλαμβάνει περί τις 50 ετικέτες κρασιού και άλλες 24 αποσταγμάτων, ανάμεσά τους και αρκετά δυσεύρετα, όπως μονοποικιλιακά ή παλαιωμένα τσίπουρα.