Η μπίρα χωρίς αλκοόλ αποτελεί τη μοναδική φωτεινή εξαίρεση σε μια παγκόσμια αγορά μπίρας που συρρικνώνεται, με τις προβλέψεις να δείχνουν ότι θα φτάσει τα 4 δισεκατομμύρια δολάρια έως το 2028, καθώς οι Millennials και η Gen Z αυξάνουν τη ζήτηση όλο το χρόνο και όχι μόνο τον «Dry January», που είθισται να συμβαίνει μια αποτοξίνωση μετά τη μεγάλη κατανάλωση αλκοόλ των γιορτών.
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, οι alcohol free μπίρες μπορεί να περιέχουν έως 0,5% αλκοόλ κατ’ όγκο, όμως έρευνες δείχνουν ότι ακόμη και η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων δεν αυξάνει μετρήσιμα τα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα, ούτε επηρεάζει τους καταναλωτές.
Το ενδιαφέρον λοιπόν για τις μπίρες χωρίς αλκοόλ, τροφοδοτείται κυρίως από τους sober-curious πότες, δηλαδή όσους επιθυμούν να πιουν στην κοινωνική τους έξοδο, αλλά δεν αγαπούν ιδιαίτερα το αλκοόλ. Τεχνικά, κάποιες από αυτές τις μπίρες μπορεί να περιέχουν ίχνη αλκοόλ, ακόμη και αν αναγράφουν «λιγότερο από 0,5% ABV». Άρα, πόσο «χωρίς αλκοόλ» είναι πραγματικά αυτές οι μπίρες; Αν δεν περιέχουν καθόλου, μπορούν να θεωρηθούν μπίρες; Και, τελικά, πόσες μπορείς να πιεις πριν μεθύσεις πραγματικά;
Η ιστορία πίσω από την μπίρα χωρίς αλκοόλ
Το κίνημα της μπίρας χωρίς αλκοόλ ουσιαστικά ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά την εποχή της ποτοαπαγόρευσης. Μετά τον νόμο Volstead του 1920, που απαγόρευσε την πώληση αλκοόλ για 13 χρόνια στις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί ζυθοποιοί αντέδρασαν δημιουργώντας ποτά με χαμηλό αλκοόλ. Οι μεγάλες εταιρείες άρχισαν να παράγουν αυτό που αποκαλούσαν «near beer» - είτε αραιώνοντας την κανονική μπίρα, είτε «μαγειρεύοντας» το αλκοόλ για να το μειώσουν. Το αποτέλεσμα, ωστόσο, ήταν ένα ποτό με υποβαθμισμένη, αλευρώδη γεύση.
Σε άλλες χώρες η μπίρα χωρίς αλκοόλ δεν προέκυψε λόγω ποτοαπαγόρευσης, αλλά από αναγκαιότητα, καθώς οι μεγάλες ζυθοποιίες προσπαθούσαν να παρακάμψουν αυστηρούς κανονισμούς.
Στη δεκαετία του 1950, η Ελβετία είδε τις μπίρες χαμηλού αλκοόλ να αποκτούν δημοφιλία καθώς οι ποινές για οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ έγιναν αυστηρότερες - μια τάση που ακολούθησε και η Γερμανία τη δεκαετία του 1970.
Με την πάροδο των χρόνων, τόσο οι μικρές όσο και οι μεγάλες ζυθοποιίες ανέβασαν σημαντικά τον πήχη για να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις της αγοράς, αν και η παραγωγή μιας ποιοτικής μπίρας χωρίς αλκοόλ απαιτεί περισσότερη δουλειά και μεγαλύτερο κόστος.
Και τελικά, μπορείς να μεθύσεις με μπίρα χωρίς αλκοόλ;
Αν και συχνά αναφέρονται ως χωρίς αλκοόλ, δεν είναι πάντα 0% οι αλκοολικοί βαθμοί, καθώς ίχνη αλκοόλ μπορεί να προκύψουν φυσικά από τη διαδικασία ζύμωσης. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα ποτό χωρίς αλκοόλ μπορεί νομικά να περιέχει έως 0,5% αλκοόλ κατ’ όγκο, ενώ κάθε πολιτεία εφαρμόζει διαφορετικούς κανονισμούς. Στο Νέο Μεξικό, τη Μοντάνα και τη Λουιζιάνα, η μπίρα χωρίς αλκοόλ εξαιρείται από τους νόμους περί αλκοόλ, ενώ σε πολιτείες όπως η Αλαμπάμα και η Νεμπράσκα, θεωρείται αλκοολούχο ποτό - επομένως, η κατοχή ανοικτού δοχείου σε όχημα είναι παράνομη.
Στην Ελλάδα ισχύει εξίσου ότι η μπίρα μπορεί να περιέχει έως 0,5% αλκοόλ κατ’ όγκο, ενώ η Amstel Free αποτελεί παράδειγμα ελληνικής μπίρας με 0,0% αλκοόλ.
Έρευνες του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ στη Γερμανία δείχνουν ότι η κατανάλωση περισσότερο από 1,5 λίτρο μπίρας χωρίς αλκοόλ μέσα σε μία ώρα δεν επηρεάζει σημαντικά τα επίπεδα αλκοόλ στο αίμα. Ο δρ. Volker Auwärter, ο οποίος έδωσε σε συμμετέχοντες μπουκάλια Erdinger Alcohol-Free των 0,5 λίτρων, αναφέρει: «Στις πνευματικές και σωματικές δοκιμασίες που πραγματοποιήσαμε, δεν υπήρξε καμία μετρήσιμη εξασθένηση».
Με άλλα λόγια, η ετικέτα «χωρίς αλκοόλ» δεν σημαίνει απολύτως μηδέν αλκοόλ, αλλά ότι δεν έχει καμία «μεθυστική επίδραση».
