Σε όλους μας έχει τύχει να έχουμε σκάσει από το φαγητό, αλλά μόλις μας ρωτούν στο εστιατόριο «Θα θέλατε γλυκό;», απαντάμε «Ναι, παρακαλώ», χωρίς δεύτερη σκέψη. Επίσης, η φράση «πάντα υπάρχει χώρος για γλυκό» είναι τόσο κλισέ, αλλά και τόσο αληθινή όσο ακούγεται. 

Ακόμη και στο σπίτι ή στο γραφείο, πολλές φορές δεν αισθάνεσαι την ανάγκη για κάτι γλυκό μετά το φαγητό σου; Ακόμη και αν αυτό είναι ένα μικρό σοκολατάκι. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό;

Τον Φεβρουάριο που μας πέρασε, ερευνητές από το Ινστιτούτο Max Planck για την Έρευνα του Μεταβολισμού στην Κολωνία της Γερμανίας δημοσίευσαν μια νέα έκθεση στο περιοδικό Science, η οποία εξέτασε τις επιπτώσεις της κατανάλωσης ζάχαρης, ενώ ήδη νιώθουμε χορτάτοι.

Ανακάλυψαν λοιπόν ότι οι υποθαλαμικοί νευρώνες της προ-οπιομελανοκορτίνης (POMC) στον υποθάλαμο -το τμήμα του εγκεφάλου που ρυθμίζει τις ορμόνες μας και δημιουργεί αισθήματα πείνας, δίψας, υπνηλίας και αίσθημα πληρότητας μετά το φαγητό- είναι υπεύθυνοι για αυτό το αποτέλεσμα. 

Όλα οφείλονται στους νευρώνες μας

«Ανακαλύψαμε ότι οι νευρώνες POMC όχι μόνο προάγουν τον κορεσμό σε συνθήκες σίτισης, αλλά ταυτόχρονα ενεργοποιούν την όρεξη για ζάχαρη, η οποία οδηγεί στην υπερκατανάλωση», εξήγησαν οι ερευνητές. 

Με απλά λόγια, το Ινστιτούτο εξήγησε ότι τα ίδια νευρικά κύτταρα που μας κάνουν να νιώθουμε χορτάτοι προκαλούν επίσης την επιθυμία μας για γλυκό μετά. 

@medickinson

Do you have a dessert stomach? One that is still able to fit in a sweet treat even when you are fully stuffed from dinner? Research just published in the journal Science found that it’s all down to pro-opiomelanocortin (POMC) neurons. Located in the hypothalamus, these neurons are known to signal fullness when we've eaten enough. Now it’s been discovered that they also release beta-endorphin when we consume, or even just think about, sugar, triggering a rewarding, pleasurable sensation and making us want more sugar even if our stomachs are full. This mechanism likely evolved to encourage our ancestors to consume energy-rich foods when they found them, as sweet things were scarce. Today, however, sugary treats are everywhere so this ancient wiring can lead us to overindulge on a regular basis. Understanding this neuron-driven desire for dessert could pave the way for new ways to manage obesity and help you say no to that extra ice cream if you are watching your waistline.

♬ original sound - Michelle Dickinson

Πώς έβγαλαν το συμπέρασμά τους οι επιστήμονες 

Για να καταλήξει σε αυτό το συμπέρασμα, η ομάδα διερεύνησε πρώτα την αντίδραση των ποντικιών στη ζάχαρη, αφού είχαν χορτάσει, και διαπίστωσε ότι, ναι, και αυτά ήθελαν γλυκό μετά το φαγητό. Η μελέτη σημείωσε ότι στα ποντίκια προσφέρθηκε μια κανονική δίαιτα, στην οποία μπορούσαν να έχουν πρόσβαση για 90 λεπτά. Στη συνέχεια, τους δόθηκε πρόσβαση είτε σε περισσότερη από την ίδια τροφή είτε σε τροφές υψηλής περιεκτικότητας σε ζάχαρη για ένα χρονικό διάστημα 30 λεπτών.

Η ομάδα παρατήρησε ότι στην πρώτη περίπτωση, τα ποντίκια έφαγαν μόνο μια μικρή ποσότητα, αλλά όταν τους προσφέρθηκε το «επιδόρπιο», η θερμιδική τους πρόσληψη αυξήθηκε περισσότερο από 6 φορές. 

Συμπέρανε λοιπόν πως η συγκεκριμένη νευρική οδός ενεργοποιήθηκε μόνο όταν τα ποντίκια έτρωγαν επιπλέον ζάχαρη και όχι όταν έτρωγαν «κανονική τροφή». Όταν όμως οι ερευνητές μπλόκαραν τη συγκεκριμένη νευρική οδό, τα ποντίκια επέλεγαν να μην τρώνε επιπλέον ζάχαρη. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η ίδια περιοχή του εγκεφάλου αντέδρασε στη ζάχαρη και στους ανθρώπους, σύμφωνα με πείραμα που πραγματοποιήθηκε με εθελοντές.