Ο Δεκέμβριος είναι από μόνος του ένας μήνας που μας βάζει σε γιορτινό mood. Η πόλη φωτίζεται, τα εστιατόρια ανεβάζουν ρυθμούς πολύ πριν τα Χριστούγεννα και, αναπόφευκτα, αρχίζουμε να αναζητάμε κάτι πιο ιδιαίτερο σε κάθε έξοδο. Μπορεί να μη βγαίνουμε όλοι για ρεβεγιόν, αλλά μια καλή βραδιά με φίλους ή τους συντρόφους μας είναι σχεδόν δεδομένη.

Με αυτή τη διάθεση επισκέφθηκα και εγώ το Bungalow 7 στα Αστέρια Γλυφάδας. Ένα εστιατόριο που από την πρώτη του χρονιά κατάφερε να ξεχωρίσει, τόσο λόγω τοποθεσίας και αισθητικής - εμπνευσμένης από τα ιστορικά bungalows των Αστεριών - όσο και χάρη στο μενού του σεφ Ντίνου Φωτεινάκη, το οποίο κινείται από τη Μεσόγειο μέχρι την Ασία, με ψάρια, θαλασσινά, sushi και premium κοπές.

Ο χώρος

Φτάνοντας στο Bungalow 7 νιώθεις από την πρώτη στιγμή λες και βρίσκεσαι σε έναν ξεχωριστό προορισμό. Ακόμη και τώρα τον χειμώνα, αν πας νωρίς, η θέα στη θάλασσα μέσα από τη μεγάλη τζαμαρία, κλέβει την παράσταση. Το βράδυ όμως, ο εσωτερικός χώρος είναι αυτός που τραβάει όλη την προσοχή.

Η ατμόσφαιρα παραπέμπει σε άλλη εποχή, με έπιπλα σε κομψές γραμμές, χαμηλό φωτισμό, ιδιαίτερα διακοσμητικά αντικείμενα και πίνακες. Το μεγάλο μπαρ με τα σκούρα πλακάκια λειτουργεί ως σημείο αναφοράς, ενώ οι χώροι «σπάνε» διακριτικά, χωρίς να χάνεται η συνοχή.

Εμείς βρήκαμε τη θέση μας στα τραπέζια κοντά στη τζαμαρία. Από τη μία πλευρά λοιπόν είχαμε τη θάλασσα και από την άλλη τα φωτισμένα χριστουγεννιάτικα δέντρα του εστιατορίου, που έδιναν ένα ζεστό, γιορτινό τόνο.

Το μενού

Ο σεφ Ντίνος Φωτεινάκης υπογράφει ένα μενού που «παντρεύει» τη Μεσόγειο με την Ασία, με επιλογές που καλύπτουν από φρέσκο ψάρι και θαλασσινά, μέχρι σούσι και premium κοπές - άλλωστε μιλάμε για ένα από τα κοσμοπολίτικα σημεία της Αθηναϊκής Ρίβιερας.

Ξεκινήσαμε με δροσερή σαλάτα σπανάκι, με yuzu τρούφας, τυρί Manchego και τραγανά φύλλα ζύµης, καθώς και ψητή μελιτζάνα με φυστικοβούτυρο, γάλα καρύδας και lime. Και τα δύο πιάτα μας έδωσαν ξεκάθαρα το στίγμα της κουζίνας, με ασιατικές νότες και έντονα μεσογειακά αρώματα.

Το tataki τόνου που ακολούθησε, με τηγανητό κρεµµύδι, hijiki και dressing από πιπεριά jalapeno, ήταν αρκετά πικάντικο, αλλά για εμένα το πιο απολαυστικό από τα πρώτα. Το carpaccio μοσχαριού με τρούφα, φουντούκι και jalapeno πάλι, αν και είχε ενδιαφέρον ως συνδυασμός, είχε για τα δικά μου γούστα πολύ ποσότητα πραλίνας φουντουκιού, που το έκανε πιο γλυκό από όσο θα ήθελα.

Πριν περάσουμε στα κυρίως, δοκιμάσαμε και επιλογές από το sushi menu, με το spicy toro με τόνο, αβοκάντο, takuan και spicy mayo να ξεχωρίζει ως ένα από τα πιο δυνατά πιάτα της βραδιάς.

Το ραβιόλι με αστακό, σάλτσα σαμπάνιας και φρέσκια τρούφα που ακολούθησε, ήταν ακριβώς το κυρίως που περιμένεις σε μια έξοδο. Το ίδιο και η ταλιάτα με ψητά λαχανικά σχάρας που παραγγείλαμε και ήρθε ολόσωστα ψημένη και ζουμερή.

Το γεύμα μπορεί να συνοδευτεί με κρασί από την εκτενή wine list, που περιλαμβάνει ετικέτες από τον ελληνικό και τον διεθνή αμπελώνα, αλλά και επιλογές σε ποτήρι. Προσωπικά, επέλεξα το ομώνυμο κοκτέιλ του εστιατορίου, με λευκό ρούμι, καφέ, κανέλα και μάνγκο - ένα χειμωνιάτικο κοκτέιλ που έκλεισε ιδανικά τη βραδιά.